بیشتر مشکلات فعلی لندن برآمده از تنش‌ها بر سر برگزیت است/ دردسرهای بریتانیا به سقوط ارزش پوند در برابر یورو انجامید

پروفسور «رودریک کیویت» استاد علوم سیاسی در دانشگاه کالیفرنیا است. تمرکز حرفه‌ای او بر بررسی سیاست در بریتانیا و ایالات متحده از طریق تحلیل تجربی متمرکز است. وی همچنین در زمینه سیاست مالی نیز تحقیق می‌کند. وی دو کتاب نیز در زمینه علوم سیاسی به رشته تحریر درآورده است که از میان آن‌ها می‌توان به «اقتصاد و سیاست خرد: تاثیرهای انتخاباتی بر مسائل اقتصادی» اشاره کرد. 

پروفسور «رودریک کیویت» با اشاره به ادامه تنش‌ها در بریتانیا بر سر «ترزا می»، نخست‌وزیر این کشور، در زمینه خروج از اتحادیه اروپا گفت: راستش تنها اتفاق مثبتی که در این مدت برای دولت ترزا می پیش آمد،‌ رد طرح خروج از اتحادیه اروپا بدون برگزیت بود. منتهی موضوع اینجاست که قدم بعدی چیست؟ اوضاع آنچنان به هم ریخته است که نمی‌توان خوانش چندانی از وضعیت فعلی در دست داشت. 

این استاد علوم سیاسی ادامه داد: همان‌طور که بارها گفته‌ام، مشکل اینجاست که هیچ‌کس نمی‌دانست این خروج به چه معناست. گفتن این‌که ما از اتحادیه خارج می‌شویم و این قضیه به سود طبقه متوسط و کارگر خواهد بود، حرف راحتی است. اما در عمل است که مشکلات سر برمی‌آورند. این درست مصداق همان چیزی است که اسمش را می‌توان دردسرهای دموکراسی گذاشت. حالا هم که «جرمی کوربین»، رهبر حزب کارگر، حرف از همه‌پرسی دوم برای تایید یا رد برگزیت سخن به میان می‌آورد. خب این مجددا بازگشت به نقطه اول است. اگر این بار هم مردم به برگزیت رای مثبت دهند، گیرم با اختلاف کم، چه؟ آن‌وقت چیزی حل می‌شود؟ مشکل هنوز این است که هیچ‌کس تصور درستی از ماهیت این خروج در سر ندارد. 

وی با اشاره به استعفای وزرای دولت ترزا می ادامه داد: همین امر به استعفاهایی که گریبانگیر دولت بریتانیا شد، انجامید. راستش اوضاع چنان به هم ریخته بود که احتمال استعفای خود ترزا می نیز می‌رفت. پیشتر «دومینیک راب»، وزیر پیشین برگزیت بریتانیا در اعتراض به طرح توافق می از سمت خود کناره‌گیری کرده و گفت وجدانش اجازه نمی‌دهد از توافق‌نامه خانم می با اتحادیه اروپا حمایت کند. از سوی دیگر، «استر مک‌وی»، وزیر پیشین کار و امور بازنشستگی نیز گفت که استعفانامه خود را برای نخست‌وزیر ارسال کرده است. استعفای «بوریس جانسون»، وزیر خارجه پیشین بریتانیا، نیز خود ضربه مهلکی بر پیکره برگزیت و ترزا می بود. تمام این‌ها نهایتا از یک چیز ناشی می‌شود؛ این‌که هیچ‌کس نمی‌دانست از چه دارد حمایت می‌کند و به سود چه چیزی رای خود را در صندوق می‌اندازد. نهایتا به گمان من، اوضاع بنا ندارد بهبود یابد. 

استاد دانشگاه کالیفرنیا همچنین افزود: برگزیت حتی اگر بالاخره به سرانجام هم برسد، باید اذعان کرد که شکست خورده است، لااقل در ذهن هوادارنش. شکست برگزیت یعنی شکست طرح‌هایی که اظهارات بی‌پایه‌واساس هویتی را جایگزین عقل سلیم و سیاست منطقی می‌کنند. البته به نظر من از همان آغاز مشخص بود که این قضیه برای دولت ماجراهایی به دنبال خواهد داشت،‌اما مشکل تن در دادن به مدعاهای پوپولیستی همین است: احساس که از یک در وارد شود، از در دیگر عقل و منطق بیرون می‌رود. 

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی با اشاره به وضعیت اقتصادی بریتانیا در سالی که گذشت گفت: در پی تنش‌های برگزیت ارزش پوند سقوط کرد و رشد آرام‌تر اقتصادی نسبت به سال‌های گذشته همه نشان از آن دارد که اوضاع چندان بر وفق دولت پیش نمی‌رود. وضعیت مذاکرات برگزیت به‌گونه‌ای پیش رفته که یورو در برابر پوند دست بالا را دارد. آمار از رشد یک و شش دهم درصدی بریتانیا در سال ۲۰۱۹ حکایت دارد و انتظار می‌رود که این رقم در سال ۲۰۲۰ به یک و هفت دهم درصد برسد. 

وی افزود: بسیاری انتظار داشتند که وضعیت با به سرانجام رسیدن برگزیت اندکی آرام شود. اما هنوز که چنین امری محقق نشده است. پیشتر، «میشائیل روث» وزیر امور اروپای آلمان، گفت که بریتانیا باید به این بلوک بگوید که از توافق بر سر برگزیت چه می‌خواهد. و مشکل دقیقا همینجاست. تا زمانی که این مسئله حل نشده باشد، هیچ تغییری در اوضاع این جزیره پیش نخواهد آمد. اما همان‌طور که گفتم، از قرار معلوم هنوز کسی نمی‌داند که چه می‌خواهد. با این وجود، همه‌چیز ممکن است. باید دید چه پیش می‌آید، اما شخصا چندان نگاه مثبتی به آینده بریتانیا ندارم. نهایتا اما گمان نمی‌کنم اقتصاد برگزیت را فاکتور مهمی به حساب آورد. بریتانیا از باقی جهان جدا نیست و نمی‌شود انتظار داشت که چرخش سرمایه در جهان نیز منتظر این بماند که وضعیت برگزیت به کجا خواهد کشید.