استاد علوم سیاسی دانشگاه مک‌مستر در گفت‌وگو با ایلنا:
جلیقه‌زردها هنوز نتوانسته‌اند به برنامه‌ای واحد برای بحران سیاسی فرانسه دست یابند/ سیاست‌های ماکرون سبب محبوبیت راست افراطی شد
تا ابد نمی‌توان در خیابان‌ها ماند. این را هر کسی که چند بار در اعتراض به سیاست‌های دولتش پای به خیابان گذاشته باشد، می‌داند. وضعیت اقتصاد و معیشت مردم فرانسه در پی این اعتراض‌ها آسیب دیده است. باید در نهایت کاری کرد.
پروفسور «کارن برد» استاد علوم سیاسی در دانشگاه مک‌مستر است. حوزه کاری وی سیاست تطبیقی و سیاست عمومی را در بر می‌گیرد. وی همچنین در سال ۲۰۱۵ موفق به دریافت جایزه «جیل ویکرز» شد.
کارن برد با اشاره به ادامه تظاهرات جلیقه‌زردها در فرانسه گفت: جلیقه‌زردهای فرانسه همچنان به تظاهرات خود ادامه می‌دهند و این اعتراض‌ها گرچه با رمق کمتری پی گرفته می‌شود، اما همچنان چالشی بزرگ برای «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه، است. در هفته‌های گذشته از شمار تظاهرکنندگان کاسته شده و برخی نظرسنجی‌ها نشان از علاقه کمتر مردم به این جنبش دارد. با این حال جلیقه زردها هنوز آنچنان برد دارند که اعزام نیروهای پلیس در سراسر پاریس را به دنبال داشته باشند.
وی افزود: متاسفانه جلیقه‌زردها هنوز نتوانسته‌اند به برنامه‌ای واحد برای بحران سیاسی پیش آمده برسند. گروه‌های مختلف، اعم از چپ و راست افراطی، رویکرد گوناگونی به مسائل واحد دارند. همین امر سبب می‌شود که در نهایت نتوانند آنچنان که باید خود را به سیاست روز متصل کنند. البته این در آغاز امر مثبتی بود، اما از جایی به بعد باید واقع‌بینانه با مسائل برخورد کرد.
وی با اشاره به کاهش محبوبیت جلیقه‌زردها در میان توده مردم فرانسه گفت: ببینید، تا ابد نمی‌توان در خیابان‌ها ماند. این را هر کسی که چند بار در اعتراض به سیاست‌های دولتش پای به خیابان گذاشته باشد می‌داند. وضعیت اقتصاد و معیشت مردم در پی این اعتراض‌ها آسیب دیده است. باید در نهایت کاری کرد، آن هم کار جدی! بنابراین به این نظر مردم احترام می‌گذارم. با وجود این، باید تاکید کنم که نفس ادامه تظاهرات نشان می‌دهد که مشکل همچنان باقی است و چیزی حل نشده. این چیزی است که رئیس‌جمهوری فرانسه، باید دیر یا زود به آن توجه کند. با همه‌پرسی عمومی و اقداماتی از این دست نمی‌توان مردم عصبانی را راضی کرد.
برد در ادامه گفت: جلیقه‌زردها همچنان نتوانسته‌اند معضل حمایت راست افراطی از تظاهرات‌شان را حل‌وفصل کنند. این امر خود بر تصویر آن‌ها تاثیر بسیاری می‌گذارد.
این تحلیل‌گر سیاسی با توجه به مشکلات موجود در وضعیت فعلی فرانسه گفت: راستش این مدت گذشته چندان برای ماکرون دلچسب نبوده است. ماکرون هیچ نتوانست نابرابری‌های موجود در جامعه فرانسه را حل‌وفصل کند. استعفاهای وزرای دولت نیز ضربه دیگری به پیکره دولت بود. «ژان-لوک ملانشون»، رهبر حزب «فرانسه تسلیم‌ناپذیر»، پیشتر به درستی اشاره کرد که دردسرهای ماکرون تازه شروع شده است. استعفای «ژرار کلمب»، وزیر کشور فرانسه، نشانه‌ای آشکار است که دولت ماکرون در درونش مشکلات بسیار زیادی دراد و دال بر فروپاشی قدرت او است. «لارا فلسل»، وزیر ورزش این کشور، نیز از سمت خود استعفا داد.
وی در ادامه افزود: مهم‌ترین ضربه در این زمینه را استعفای «نیکلا اولو»، وزیر محیط‌زیست فرانسه، بود. اولو پیش از رسیدن به مقام وزارت، یکی از شناخته‌شده‌ترین و محبوب‌ترین فعالان محیط‌زیست فرانسه به شمار می‌رفت. ماکرون در زمان معرفی کابینه و با انتصاب نیکلا اولو به مقام وزارت، توانسته بود بسیاری از مخالفان سیاست‌های زیست‌محیطی فرانسه را قانع کند. نه دولت و نه رسانه‌های فرانسه، پیش از اعلام ناگهانی این تصمیم در جریان آن نبودند اما، استعفای این مقام عالی‌رتبه خود نشان از اختلاف شدید در سازوکار ماکرون و تنش در دولتش دارد.
استاد دانشگاه مک‌مستر با اشاره به دیگر چالش‌های پیش روی ماکرون در سال گذشته گفت: رسوایی «الکساندر بنالا»، دستیار ارشد امانوئل ماکرون نیز ضربه جبران‌ناپذیری به پیکره این بانکدار جوان بود. دستیار ارشد رئیس‌جمهوری فرانسه که در پی انتشار ویدئویی که نشان می‌داد در حمله به معترضان روز جهانی کارگر دست داشته است به تیتر نخست خبرگزاری‌ها بدل شد. این اتفاقی است که کمتر کسی در فرانسه انتظارش را داشت. به نظرم حتی خود ماکرون نیز نمی‌دانست که قرار است چنین بلایی سرش بیاید. این نشان می‌دهد که چه‌بسا او آنچنان که باید و شاید در بسیاری موارد سخت‌گیری نکرده است. گرچه این فرد از مقام خود عزل شد و مورد بازجویی و تحقیق پلیس قرار گرفت، اما در نهایت ضربه اصلی زده شد. نکته اینجاست که این اتفاق در روز کارگر رخ داد. نمی‌شود زمان‌بندی بدتری را برای این رسوایی در نظر گرفت! بسیاری خواهان استعفای ماکرون نیز شده بودند.
سیاست‌های اشتباه فرانسه در زمینه سیاست داخلی و خارجی سبب شد کسی چون «مارین لوپن»، رهبر حزب راست افراطی جبهه ملی، بتواند بار دیگر در فضای سیاسی این کشور قد علم کند. این رسوایی بزرگی برای سیاست‌های ماکرون است.
