مجلسی در گفتوگو با ایلنا:
ونزوئلا مدل جدیدی از «سرگیجه سیاسی» را تجربه میکند/ آمریکا به دنبال بهرهبرداری از گوایدو به نفع خود است
تسلیم شدن رئیسجمهوری ونزوئلا به دلیل حمایت ارتش بسیار سخت است و ممکن است به زودی شاهد جنگ داخلی در این کشور باشیم؛ جنگی که متخصصان را در برابر پوپولیستها قرار میدهد.
«فریدون مجلسی» تحلیلگر مسائل آمریکا با اشاره به آخرین وضعیت سیاسی ونزوئلا در گفتوگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: تحولات فعلی در ونزوئلا نشان میدهد که چگونه سلسلهای از سیاستهای غلط توانست یک کشور را به این وضع برساند. واقعیت این است که ونزوئلا بزرگترین و پیشرفتهترین کشور آمریکای لاتین بوده اما وضعیت تاسفبرانگیز کنونی از آنجایی نشات میگیرد که پس از مرگ «هوگو چاوز» شخصی به ریاست جمهوری رسیده که به هیچ وجه نمیتواند سیاستگذاری درست داشته باشد. مادورو به عنوان جانشین چاوز هیچ تغییری در روند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و حتی قانونگذاری صورت نداد و تنها توانست ارتش را با خود همراه کند. این روند طی چند سال اخیر باعث شد تا تمام دنیا او را «نماد پوپولیسم» بدانند؛ چراکه تمام سخنرانی وی بر مبنای داشتههای اقتصاد ملی مانند نفت صورت میگرفت اما هیچ نوآوری و ترمیمی در این مورد صورت گرفت.
وی ادامه داد: در زمانی که نیکلاس مادورو به عنوان رئیس جمهوری ونزوئلا انتخاب شد هر بشکه نفت به قیمت ۱۵۰ دلار فروخته میشد و این موضوع باعث همهگیر شدن فساد در دولت مادورو شد. افزایش فساد سازمان یافته در دولت ونزوئلا باعث شد تا میلیاردها دلار از سرمایه و منابع این کشور به تاراج برود. در فاز دیگر، بخش اعظمی از سرمایه ونزوئلا توسط مادورو در قالب همکاریها و پروژههای مختلف به کشورهایی مانند بولیوی، آرژانتین و برزیل اعطا شد تا وی بتواند حمایت همسایگان خود را به هر ترتیبی که شده جلب کند؛ این اتفاق باعث ضربهپذیر شدن صنعت ونزوئلا شد و تولید در این کشور به ورطه تعطیلی درآمد. مجموع این رخدادها باعث شد حدود سه میلیون نفر از شهروندان ونزوئلا از این کشور مهاجرت کنند که بولیوی یکی از مقاصد اصلی آنها به حساب میآید.
این دیپلمات سابق کشورمان با اشاره به ممنوع الخروج شدن خوان گوایدو توسط دولت ونزوئلا، گفت: خبری که اخیراً در مورد ممنوعیت خروج خوان گوایدو (مهره مورد حمایت آمریکا در وقایع اخیر ونزوئلا) توسط رسانهها منتشر شده، نشان میدهد که دولت ونزوئلا در حال تجربه مدل جدیدی از یک «سرگیجه سیاسی» است. سوال این است که اگر او و طرفدارانش محکوم به کودتا یا هر نوع فعل مجرمانه دیگری هستند چرا توسط دولت مادورو دستگیر نمیشود؟ پاسخ را تا حد زیادی باید در مواضع ترامپ جستوجو کرد؛ اینکه رئیس جمهوری آمریکا هیچ نطق کوبندهای در مورد ونزوئلا و شخص گوایدو از خود منتشر نمیکند نشان میدهد که او از تمام اوضاع در این کشور با خبر است و به دنبال آن خواهد بود تا حمایت دولت خود از وی را به هر ترتیبی که شده عملیاتی کند. به عبارت دیگر گوایدو مهره مورد نظر آمریکا در ونزوئلا است تا پس از مدتی بتواند از او به نفع خود بهرهبرداری کند.
وی افزود: یکی از خطرناکترین پتانسیلهایی که شخص مادور دو دستی آن را تقدیم ترامپ کرد، معترضانی است که به دلیل شرایط وخیم معیشتی، اجتماعی و البته اقتصادی از خاک ونزوئلا مهاجرت کردند. چیزی در حدود سه میلیون نفر از شهورندان این کشور به بولیوی مهاجرت کردند و آمریکا به راحتی میتواند از میان این جمعیت حداقل یک ارتش ۱۰۰ هزار نفری برای ساقط کردن دولت ونزوئلا تشکیل دهد که به دلیل بومی بودن آنها، این سناریو میتواند بسیار خطرناک باشد. مادورو باید بفهمد که هیچ قانونی بالاتر از آسایش و رفاه مردم کشورش نیست و متاسفانه کسانی که دور او حلقه زدهاند یک سری از پوپولیستهای خیابانی هستند که نتوانستهاند هیچ گام مثبتی برای کشورشان بردارند.
مجلسی در پایان خاطرنشان کرد: ونزوئلا کشوری است که معادن نفتی آن از عربستان سعودی بیشتر است و از سوی دیگر بیشترین و بهترین منابع دریایی و شیلات را دارد. این کشور تنها جغرافیایی در دنیا به حساب میآید که یک وجب صحرا و زمین خشک در آن دیده نمیشود و به سرزمین هزار رودخانه معروف است اما بیکفایتی مسئولان باعث ریزش اعتبار و حیثیت خودشان شد و حالا هم ونزوئلا را باید سرزمین دو قطبی بدانیم. حمایت بولیوی، آرژانتین و برزیل از خوان گوایدو و همچنین حمایت مالی آمریکا از وی بدون تردید راه تنفس مادورو را بیش از گذشته مسدود خواهد کرد. اگر هم قرار باشد انتخابات در این کشور برگزار شود، بدون شک نظارت بینالمللی بر آن مسلط میشود که این به معنای سقوط وجاهت قانونی مادورو خواهد بود. بنابراین تسلیم شدن مادور به دلیل حمایت ارتش بسیار سخت است و ممکن است به زودی شاهد جنگ داخلی در ونزوئلا باشیم؛ جنگی که متخصصان را در برابر پوپولیستها قرار میدهد.