رئیس مرکز عربی مطالعات ایران در گفت‌وگو با ایلنا:
کابینه عراق ضعیف‌تر از حد تصور است/ عبدالمهدی به دنبال توازن روابط میان آمریکا و ایران
یکی از دلایلی که کابینه عراق تا به این حد ضعیف بسته شد، نفوذ رهبر جریان صدر و معرفی مهره‌های منتسب به او بود که عاقبت هر چه انتقاد باشد بر سر نخست‌وزیر آوار خواهد شد.
«محمدصالح صدقیان» رئیس مرکز عربی مطالعات ایران در تشریح وضعیت کابینه جدید عراق و وزرای انتخابی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: چند روز قبل کابینه جدید عراق توسط «عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر این کشور معرفی شد و برخی از وزراء رای خود را از پارلمان دریافت کردند اما حقیقت این است که معرفی چنین افرادی برای کسب وزارتخانه‌های عراق دور از انتظار بود. عبدالمهدی یک چهره اقتصادی در عراق به شمار می‌رود و مدتی از فعالیت‌های اجرایی در این کشور دور بوده است اما موضوع این است که اظهارات او به صورتی بود که همگان توقع تشکیل یک کابینه قدرتمند را از او داشتند و گمان می‌رفت که دولت جدید عراق بیش از این حد قوی باید که متاسفانه تمام آن انتظارها به حاشیه رفت.
وی ادامه داد: بسیاری از سیاسیون عراق از کابینه جدید، شگفت زده شدند و منتظر این بودند که اسامی قدرتمندتری معرفی شود. به گونه‌ای به جز دو یا سه نفر از وزراء، مابقی آنها در حد و اندازه وزیر نیستند؛ از این منظر است که سیاسیون عراق هم ناراحتند و هم اینکه از این حرکت عبدالمهدی بسیار متعجب هستند. در میان فهرست منتشر شده تنها وزیر خارجه و وزیر برق این کشور دارای سوابق خوب و مفید هستند و مابقی آنها برای وزارت بسیار نابلد به شمار می‌روند. در این بین افکار عمومی عراق از این حرکت عبدالمهدی ناراضی هستند و معتقدند بیانیه اخیر او مبنی بر تشکیل دولت قدرتمند با فهرست جدید در تضاد است و افرادی که معرفی شده‌اند از حیث علمی، فرهنگی و حتی فنی ضعف‌های بسیار زیادی دارند.
صدقیان تصریح کرد: عادل عبدالمهدی یک شخصیت حزبی در داخل عراق به شمار نمی‌رود و در وضعیت کنونی هیچ‌گونه فعالیتی در مجلس اعلاء یا جریان الحکمه ندارد و از این منظر توقع مردم عراق را بالا برد. او با اظهارات اخیرش انتظارات را از عملکرد خود بالا برد و حتی با هماهنگی مرجعیت و مقتدی صدر (به عنوان حزب پیروز در انتخابات پارلمانی) به دنبال تشکیل کابینه فرا جناحی بود اما پس از معرفی و ارائه فهرست مذکور شاهد آن بودیم که اسامی با توقع شهروندان عراق سازگار نبود؛ از این منظر نمی‌توان گفت راهکارهای مرجعیت یا تاکید صدر بر تکنوکرات بودن دولت عملیاتی شده است اما باید توجه داشت که مقتدی صدر هم در این مورد مقصر است.
این تحلیلگر مسائل عراق با بیان اینکه عبدالمهدی بر اساس یک معذوریت سیاسی مجبور به انتخاب این نفرات شده است، گفت: نخست‌وزیر فعلی عراق یک شخصیت مسالمت‌جو و به دور از هیاهو دارد و با تمامی طرفین اعم از سنی‌ها، کردها و شیعیان رابطه خوبی دارد؛ از این منظر فکر می‌کنم که او به همین دلیل در معذوریت سیاسی و حزبی مانده و مجبور شده تا تمامی جناح‌ها را راضی نگه دارد. مساله دیگری که باید به آن اشاره شود، تاثیر مقتدی صدر در خصوص تشکیل کابینه مذکور است؛ جریان سائرون که تحت رهبری صدر بیشترین رای را در پارلمان نصیب خود کرد چندین نفر از جمله وزیر کار و وزیر فرهنگ را سهمیه خود می‌داند و آنها را معرفی کرده است. طبیعی است که او به عنوان جریان پیشتاز بر معرفی سایر کابینه اعمال نفوذ می‌کند؛ لذا نباید صدر را بی تقصیر در این ماجرا بدانیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: شخصیت سیاسی صدر طی ادوار گذشته و از زمان سقوط صدام تا به امروز دارای ابهامات زیادی است؛ او با نوری مالکی و حیدرالعبادی بارها وارد تنش شده است و حتی به حاشیه رفتن العبادی هم خروجی رفتار اخیر صدر به شمار می‌رود. از این منظر عدم ثبات در رفتار صدر بدون تردید در چهار سال پیش‌رو دامنگیر عادل عبدالمهدی هم خواهد شد اما باید توجه داشت هر ضعفی که از سوی وزراء صورت بگیرد بدون تردید به پای صدر نوشته نمی‌شود بلکه او خود را در میان فقرا و معترضان وضع فعلی پنهان می‌کند و نهایتاً نخست‌وزیر فعلی قربانی می‌شود. در صورتی که بسیاری از نفرات کابینه را صدر معرفی کرده است. مساله دیگر، بحث روابط دولت جدید با همسایگان و ایالات متحده است. باید توجه کنیم که عبدالمهدی روابط خوبی با ایران دارد و از سوی دیگر روابطش با غرب را حفظ می‌کند. به عنوان مثال وزیر خارجه فعلی عراق (محمدعلی الحکیم) در آمریکا تحصیل کرده اما متولد نجف و شیعه است؛ این بدان معنی است که عبدالمهدی به دنبال توزان روابط با واشنگتن و تهران خواهد بود.
