صدرالحسینی در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد:
سناریوی ترکیه در پرونده ادلب/ سرنوشت تروریست‌های خارجی و مدل مواجهه با آنها توسط دولت سوریه
ترکیه به عنوان توزیع‌کننده بحران هیچ راهی جز اعمال فشار بر مسلحین برای تخلیه ادلب و همراهی با ایران و روسیه را ندارد و عملاً توان سیاسی و اقتصادی شروع بحران را نخواهد داشت.
«سیدرضا صدرالحسینی» تحلیلگر مسائل منطقه در تشریح سناریوهای ترکیه برای ادلب در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: برای بررسی جایگاه و موقعیت ترکیه در بحران سوریه باید نگاهی به پرونده هشت ساله این بحران بیندازیم. سیاست آنکارا در اوایل بحران، سرنگونی دولت و حکومت سوریه بود و آنها تلاش داشتند از طریق مرزهای مشترک خود با این کشور سناریوهای مورد نظرشان را پیاده کنند. در این راستا همگرایی‌هایی با عربستان سعودی و قطر صورت گرفت و نهایتاً اعلام کردند که بین چهار تا شش هفته نظام حاکم بر دمشق را سرنگون خواهند کرد و حتی تاکید کردند که این مدت افزایش نخواهد داشت. داده‌های سیاسی و میدانی که در طول این هشت سال به خصوص پس از اظهارات مقام‌های ترکیه نمایان شد، نشان داد برآورد ترکیه و بسیاری از کشورها در این خصوص اشتباه بوده است.
وی ادامه داد: هر زمانی که ارتش سوریه پیشروی خود در استان‌های تحت اشغال تروریست‌ها و حتی معارضان مسلح را افزایش می‌داد، معادلات آنها بیشتر متزلزل می‌شد و این روند تا جایی ادامه داشت که تمامی برآوردهای آنها غلط از آب در آمده بود. در این میان تنها نقطه‌ای که ترکیه و بسیاری از کشورهای دیگر می‌توانستند حول آن جمع شوند و سناریوهای خود را مطرح کنند «ادلب» بود. در آن موقع شاهد بودیم که ترک‌ها تهدیدها و لفاظی بسیاری در این خصوص صورت می‌دادند و حتی بحث شروع مجدد درگیری‌ها را مطرح می‌کردند اما سلسله نشست‌هایی که در سوچی، آستانه، تهران و استانبول برگزار شد بازیگران دخیل در پرونده ادلب را به این نتیجه رساند که تنها محوری که منتهی به نتیجه می‌شود، مذاکرات سیاسی خواهد بود.
ایران از ابتدای پرونده سوریه بارها اعلام کرده بود که گفت‌وگوی سیاسی علاج بحران سوریه است و نمی‌توان با توسل به زور و خشونت راه به جایی برد. از این منظر ترکیه هم مجبور شد تا همان طرح ایران را در دستور کار خود قرار دهد که البته رویکرد روسیه هم در همین راستا ارزیابی می‌شود. ترکیه در این مسیر سعی داشت تا تهدید مهاجرت آوارگان سوری از ادلب را برای کشورهای اروپایی (خصوصاً فرانسه و آلمان) برجسته کند و به آنها القاء کند که عملیات ارتش سوریه برای پاک‌سازی ادلب هزینه‌های زیادی برای همگان خواهد داشت.
این کارشناس مسائل غرب آسیا با بیان اینکه هدف ترکیه از خطرناک نشان دادن پرونداه ادلب برای اروپا، برقراری ارتباط با قاره سبز بود، گفت: آنکارا با القاء پیامدهای روانه شد آوارگان ادلب به ترکیه و سپس اروپا توانست باب مذاکرات با دولت‌های اروپایی را باز کند اما واقعیت این است که طرح ایران برای ادلب حمله نظامی گسترده به این منطقه نبود. ایران معتقد بود که باید حلقه محاصره تنگ‌تر شود و یک منطقه حائل در این بین شکل بگیرد تا نهایتاً ترکیه را وادار به مقابله با تروریست‌ها کند که البته روسیه هم با این طرح موافقت کرده بود. لذا هر اقدامی که بر خلاف این سناریو پیش برود بدون شک آنکارا را حامی تروریست‌ها به جهان معرفی می‌کند و از این منظر ترکیه راهی جز قبول این سناریو ندارد. البته ترکیه خواهان به تاخیر انداختن تخلیه ادلب از وجود تروریست‌ها است اما به هر ترتیب باید آنکارا را بازنده اصلی این سناریو بدانیم.
وی در پایان تصریح کرد: ترکیه یکی از محورهای اصلی توزیع بحران در سوریه بود و میلیاردها دلار برای اهدافش در سوریه هزینه کرد اما به نظر می‌رسد که با توجه به برنامه‌ریزی صورت گرفته، تا پایان شش ماهه اول سال ۲۰۱۹ میلادی پرونده مذکور به نتیجه برسد. در این میان پرسش‌های زیادی در خصوص سرنوشت تروریست‌ها و مسلحین حاضر در ادلب مطرح می‌شود؛ قرار بر این است تا عناصر خارجی بر اساس ملیتشان (آسیای مرکزی، قفقاز، اروپا، شرق آسیا) به کشورهای خود استرداد داده شوند و پرونده آنهایی که تابعیت سوری دارند توسط دولت سوریه رسیدگی شود. یعنی اگر جرم و جنابت آنها محرز شود باید به محاکمه تن بدهند و در غیر اینصورت تصمیم با دولت سوریه خواهد بود. بنابراین سناریوی ترکیه تا به امروز، پذیرش روند سیاسی و آرام کردن اوضاع است. چراکه آنکارا در وضعیت فعلی از جهت روانی، اقتصادی و سیاسی توان شروع جنگ جدید در زمین سوریه را ندارد.
