مکی در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد:
پیامد استعفای وزرای کابینه «می» بر برگزیت/ چگونگی ورود کوربین به معادلات جدید بریتانیا
نخست‌وزیر بریتانیا رسماً هم حزبی‌های خود را تهدید کرده که اگر وحدت و همفکری در کابینه او ایجاد نشود، باید منتظر نخست‌وزیری رهبر حزب کارگر باشند و تمامی تبعات متوجه آنها خواهد بود.
«مرتضی مکی» کارشناس مسائل اروپا در تشریح پیامد استعفای برخی از وزرای دولت بریتانیا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: استعفای «بوریس جانسون» وزیر خارجه بریتانیا و «دیوید دیویس» وزیر برگزیت نشان‌دهنده یک شکاف جدی میان محافظه‌کاران بریتانیا است. اصل ماجرا این است که پس از همه‌پرسی برگزیت در ژوئن ۲۰۱۶، نگرانی‌هایی به وجود آمد که پرسش اصلی را به وجود می‌آورد؛ پرسش این بود که آیا بریتانیا اقدام به خروج نرم از اتحادیه می‌کند یا اینکه گزینه خروج سخت را انتخاب می‌کند؟ اشخاصی مانند بوریس جانسون معتقد بودند که لندن باید خروج سخت را در دستور کار خود قرار دهند؛ به گونه‌ای که نخست از جمع کشورهای عضو اتحادیه خارج شود و سپس به تبیین برنامه‌های خود اقدام کند.
وی افزود: این تفکر حامیان زیادی در میان حزب محافظه‌کار دارد و طیف عظیمی از آنها، خروج سخت بریتانیا از برگزیت را حمایت می‌کنند. آنها در این راستا جرمی کوربین را از دایره انتقادهای خود خارج نکردند؛ به صورتی که بارها به او حمله کردند و او را مورد سرزنش قرار دادند که چرا نتوانسته در مورد ممانعت خروج بریتانیا از جمع کشورهای اتحادیه اروپا، درست و شفاف عمل کند. در مقابل «ترزا می» تمام تلاش خود را بر نزدیک شدن نظرات دو طرف معطوف کرد. این در حالی است که تنها ۹ ماه مانده به خروج بریتانیا از جمع کشورهای عضو اتحادیه اروپایی، خانم نخست‌وزیر بیانیه خود در این خصوص را منتشر کرد و رسماً نقشه راه بریتانیا پس از خروج آنها از بروکسل را به شرکاء و حتی رقباء خود ابلاغ کرد. به گونه‌ای او تنها در موضوع پناهجویان و مهاجرت با اتحادیه همکاری خواهد کرد.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل با بیان اینکه پیامدهای استعفاء وزرا دولت بریتانیا همچنان نا مفهوم و گنگ است، گفت: اینکه گفته می‌شود خروج چند وزیر از کابینه می چه تاثیری بر دولت بریتانیا خواهد گذاشت، موضوعیست که محل بحث زیادی دارد. باید ببینیم در حالت فعلی، مِی در میان محافظه‌کاران چه جایگاهی دارد و پس از آن باید جایگاه حزب محافظه‌کار در شرایط کنونی لندن مشخص شود. از سوی دیگر، باید توجه داشت که هیچ چهره جایگزین برای به دست گرفتن مسئولیت کابینه و تشکیل دولت وجود ندارد. اینکه ترزا می به میان اعضاء کابینه و حزب محافظه‌کار می‌رود و با آنها صحبت می‌کند، نشان می‌دهد که او همچنان به دنبال ایجاد وحدت در جناح خود و حزب متبوعش است. تا جایی که خطر کناره‌گیری خود را بیش از گذشته برای هم حزبی‌هایش برجسته و پر رنگ می‌کند.
وی در پایان در پاسخ به این پرسش که تا چه حد نقش حزب کارگر بر این معادلات تاثیر خواهد گذاست، خاطرنشان کرد: مقصود ترزا می از تشکیل جلسه با اعضای حزبش و کابینه فعلی این است که به آنها بفهماند اگر او کنار بکشد و دولت را تحویل دهد، بدون تردید «جرمی کوربین» رهبر حزب کارگر بریتانیا به جای او خواهد نشست. به عبارتی گویاتر او به محافظه‌کاران هشدار داده که بین خودش و کوربین یکی را انتخاب کنند. این در حالی است که اگر اوضاع بیش از حد پیچیده شود، بدون تردید برگزاری انتخابات زودهنگام را شاهد خواهیم بود. اگر انتخابات زودهنگام برگزار شود، بدون تردید وجهه فعلی حزب محافظه‌کار همانند گذشته نخواهد بود؛ چراکه می تحت ائتلاف حزب اتحادگرای ایرلند شمالی است و به نوعی نمی‌تواند نظر آنها را نادیده بگیرد. بنابراین هرچه به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا نزدیک می‌شویم، چالش‌ها در داخل مجلس عوام و حزب محافظه‌کار بیشتر می‌شود که اولین مورد آن، استعفای دو وزیر مهم کابینه می بود.
