تحلیل‌گر بریتانیایی در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد:
انتخاب دیاز-کانل تغییر چندانی در سیاست‌های کلان کوبا ایجاد نمی‌کند/ روابط دیپلماتیک واشنگتن و هاوانا به شکل سابق ادامه خواهد داشت
رئیس‌جمهوری جدید کوبا را یک عمل‌گرا می‌دانند، کسی که به احتمال زیاد به اصلاحات در این کشور سرعت خواهد بخشید، اما او در این زمینه بی‌تردید عجله نخواهد کرد. کوبا از زمان انقلاب به این سو روند ثابتی را پیش گرفته بنابراین انتظار نمی‌رود با انتخاب رئیس‌جمهوری جدید در هاوانا تغییر محسوسی در سیاست‌های کلان این کشور صورت بگیرد.
«ویکتور بلامر-توماس»، استاد بازنشسته دانشگاه لندن و تحلیل‌گر مسائل سیاسی در آمریکای لاتین و حوزه دریای کارائیب، در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به انتخاب «میگوئل دیاز-کانل»، معاون پیشین مجمع ملی کوبا، به ریاست‌جمهوری این کشور گفت: میگوئل دیاز کانل در سال ۱۹۶۰ به‌دنیا آمد، در رشته مهندسی الکترونیک تحصیل کرد و بعد به جنبش جوانان کمونیست کوبا پیوست. دیاز-کانل خیلی زود توانست راه خود را به موقعیت‌های بالای حزب کمونیست باز کند. او پنج سال پیش به معاونت مجمع ملی کوبا برگزیده شد و از آن زمان بیش از پیش بر سر زبان‌ها افتاد. معاونت مجمع ملی کوبا به این معنا بود که او به احتمال زیاد در سال جاری جانشین رائول کاسترو خواهد شد و این درست همان اتفاقی بود که افتاد.
میگوئل دیاز-کانل را یک عمل‌گرا می‌دانند، کسی که به احتمال زیاد به اصلاحات در کوبا سرعت خواهد بخشید، اما او در این زمینه بی‌تردید عجله نخواهد کرد.
بلامر-توماس با اشاره به این‌که برای نخستین‌بار در کوبای بعد از انقلاب کسی خارج از خانواده کاسترو زمام امور را به‌دست می‌گیرد، گفت: کوبا از زمان انقلاب به این سو روند ثابتی را پیش گرفته بنابراین گمان نمی‌کنم با انتخاب دیاز-کانل تغییر محسوسی در سیاست‌های کلان این کشور صورت بگیرد. کسی هم چنین انتظاری ندارد.
مردم به دنبال تغییر هستند، اما می‌خواهند این تغییرات در زمان و مکان درست انجام شود. آن‌ها دوست ندارد تغییرات به تنش در ساختار کوبا و همچنین مواجهه در سطح خارجی، به‌ویژه در برابر ایالات متحده، منجر شود. بنابراین انتظار ندارم در سال اول ریاست‌جمهوری دیاز-کانل چیز چندانی تغییر کند. از طرفی، «رائول کاسترو»، رئیس‌جمهوری پیشین کوبا، هنوز ریاست حزب کمونیست را برعهده دارد، بنابراین این‌که چیزی بدون تایید او تغییر کند بسیار بعید خواهد بود.
این تحلیل‌گر سیاسی در رابطه با چشم‌انداز روابط کوبا و آمریکا گفت: نکته جالب اینجاست که اظهارات «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، درباره توافق کاسترو و «باراک اوباما»، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا، بسیار محدود است. دو کشور هنوز روابط دیپلماتیک با یکدیگر دارند، هنوز موجودیت یکدیگر را به رسمیت می‌شناسند و سفارت‌هایشان هنوز در کشور مقابل دایر است. هنوز حجم زیادی از مردم کوبا و آمریکا، به شکل‌های مختلف، به دو کشور سفر می‌کنند. هنوز تجارت یک‌طرفه در زمینه کشاورزی میان آمریکا و کوبا وجود دارد. پس در این زمینه چیز چندانی عوض نخواهد شد. این را هم باید درنظر گرفت که سیاست ترامپ در مواجهه با کوبا بیشتر در رابطه با هدف‌های داخلی است و چندان به خود کوبا متمرکز نیست.
استاد بازنشسته دانشگاه لندن در رابطه با تاثیری که خلف وعده‌های ترامپ در قبال کوبا، بر معاهدات با ایران و کره‌شمالی می‌گذارد، ادامه داد: روابط کوبا و آمریکا در این زمینه چندان مسئله‌ساز نیست. در این زمینه حرفی از تجاوز یا اعمال تحریم زده نمی‌شود. اما روابط آمریکا با کره‌شمالی در حال حاضر وارد مرحله جالبی شده است. برآیند این اتفاقات هم می‌تواند خوب باشد و هم بد که در چند ماه آینده مشخص خواهد شد. روابط آمریکا با ایران هر روز بدتر می‌شود. مورد آخر نقش مهمی در روابط بین‌المللی دارد. این را هم باید درنظر گرفت که ۱۲ ماه می نزدیک است و ممکن است آمریکا از توافق برجام خارج شود و نشانه‌های خوبی هم در این زمینه به چشم نمی‌خورد.
گفت‌وگو: کامران برادران
