«سی‌ان‌ان» گزارش داد:
حمله به سوریه، دلیلی برای ادامه برنامه تسلیحات هسته‌ای کره‌شمالی است
حمله اخیر آمریکا به سوریه می‌تواند مذاکرات آینده این کشور با کره شمالی را پیچیده کند، چراکه اقدام‌های آمریکا نشان از این دارد که به این کشور نمی‌توان چندان اعتمادی داشت.
به گزارش ایلنا به نقل از سی‌ان‌ان، هم زمان با آن‌که ایالات متحده تلاش می‌کند «کیم جونگ‌اون»، رهبر کره شمالی را قانع کند که تسلیحات هسته‌ای‌اش را کنار بگذارد، چه‌بسا با حمله اخیر به سوریه، زیر پای استدلال‌های خود را خالی کرده باشد.
روز گذشته، «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا بامداد شنبه اعلام کرد که به نیروهای آمریکایی دستور حمله به سوریه را صادر کرده است. وی این حمله را پاسخی دانست به حمله ادعایی شیمیایی به شهر دوما در جنوب غربی کشور که در کنترل مخالفان است. آمریکا، سوریه و روسیه را به دست داشتن در این حمله متهم می‌کند.
اما حمله به مواضع نظام «بشار اسد» رئیس‌جمهوری سوریه و از متحدان قدیمی کره‌شمالی، می‌تواند برنامه ترامپ برای ملاقات با کیم را که بناست در ماه می یا ژوئن برگزار شود، پیچیده کند.
«راجر بیکر»، معاون تحقیقات استراتژیک برای شرکت جهانی اطلاعاتی «استرافور» به سی‌ان‌ان گفت: «دلیل این‌که کره شمالی برنامه هسته‌ای خود را ادامه داد، همین دست اقدام‌های آمریکا است. فرض بر این است که داشتن سلاح هسته‌ای، از احتمال چنین حمله‌های تنبیهی می‌کاهد.»
در گذشته، پیونگ‌یانگ مکررا به مداخلات ارتش آمریکا در جهان اشاره کرده و آن را توجیه اصرارش بر برنامه‌های هسته‌ای می‌دانست و آن را عاملی بازدارنده و حیاتی در رابطه با تلاش واشنگتن برای تغییر رژیم این کشور تلقی می‌کرد.
به گفته «دن کوتس»، سرپرست سازمان اطلاعات ملی آمریکا، کیم جونگ‌اون سلاح هسته‌ای را کلید «بقای نظامش می‌داند.»
او در رویدادی در سال گذشته گفت: «رهبر کره‌شمالی شاهد بوده که چه بر سر نظام‌هایی آمده که قدرت هسته‌ای در اختیار داشتند و از چه نفوذی در جهان برخوردار بودند. کیم دیده که داشتن کارت هسته‌ای در جیب قابلیت بازدارندگی بسیاری به بار می آورد.»
در دسامبر سال ۲۰۰۳، پس از ماه‌ها مذاکره با ایالات متحده، «معمر قذافی» رهبر لیبی، با کنار گذاشتن برنامه تسلیحات هسته‌ای، شیمیایی و بیولوژیکش موافقت کرد.
«جورج بوش» رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا، بازگشت لیبی به «جامعه جهانی» را تبریک گفت و «تونی بلر»، نخست‌وزیر وقت بریتانیا، همان سال از طرابلس دیدار کرد و قذافی را چون شریکی در جنگ علیه ترور در آغوش گرفت.
با این حال، در مارس ۲۰۱۱، لندن و واشنگتن خشم قذافی را به دل گرفتند و ناتو برای براندازی او مداخله نظامی کرد. در عرض چند ماه، قذافی در محاصره شورشیانی که پیش از آن‌که گلوله‌ای به سرش شلیک کنند به شدت کتکش زدند، کشته شد.
برخی سیاست‌مداران اوکراین نیز مدعی شده‌اند که چنانچه کشورشان زرادخانه هسته‌ای اش را پس از جدایی از شوروی کنار نگذاشته بود، روسیه جرات نمی‌کرد شبه‌جزیره کریمه را در سال ۲۰۱۴ به خاک خود ضمیمه کند. گرچه «پترو پروشنکو»، رئیس‌جمهوری اوکراین، درخواست‌های کی‌یف مبنی بر بدل شدن به یک قدرت اتمی را رد کرده است.
کوتس گفت: «درسی که ما از لیبی و همچنین قضیه اوکراین فرا گرفتیم، این بود که اگر سلاح هسته‌ای در اختیار داشته باشید، هیچ‌گاه نباید آن را کنار بگذارید. و اگر هم سلاح هسته‌ای در اختیار ندارید، باید به آن دست یابید.»
یک مقام وزارت خارجه کره شمالی در سال ۲۰۱۱ گفت که کارزار ناتو علیه لیبی «این درس را به آن‌ها داد» که «برای دفاع از صلح باید قدرت در دست داشت.»
از زمان به قدرت رسیدن کیم جونگ‌اون در همان سال، کره شمالی برنامه آزمایش موشکی و هسته‌ای خود را به شکل چشمگیری سرعت بخشید و در نوامبر ۲۰۱۷ پیونگ‌یانگ یک برنامه موشک بالستیک جدید را آغاز کرد که به گفته مقام‌های این کشور می‌تواند سراسر خاک آمریکا را هدف قرار دهد.
راجر بیکر گفت: «قضیه لیبی به خوبی نشان داد که وعده‌های آمریکا کاملا موقتی هستند، البته نمی‌توان این حرف را به صدای بلند گفت، چراکه مردم آن را توجیهی برای رفتار بد کره شمالی می‌دانند.»
یکی دیگر از نمونه‌هایی که اغلب مورد انتقاد قرار می‌گیرد، نقد دولت ترامپ و پا پس کشیدن از توافق هسته‌ای با ایران است که در زمان ریاست‌جمهوری «باراک اوباما»، ساکن پیشین کاخ سفید، صورت گرفته بود.
تهران در سال ۲۰۱۵ موافقت کرد که برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای خود را محدود کند و در عوض از حجم تحریم‌های اعمال شده علیه این کشور کاسته شود، اما ترامپ گفته که این توافق «نقص‌های فاجعه‌باری» دارد و تهدید کرده که چنانچه ایران به برنامه موشک‌های بالستیک خود که شامل توافق هسته‌ای نمی‌شود ادامه دهد، از آن خارج خواهد شد.
«مایک شینو»، یک کارشناس ارشد مؤسسه آمریکا-چین در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در ماه فوریه به سی‌ان‌ان گفت: «درسی که برای مذاکرات آینده با کره شمالی باید در یاد داشت، این است که نمی‌توان بر سر هیچ چیزی روی آمریکایی‌های حساب کرد. پس به جهنم! تا جایی که می‌توانید تسلیحات هسته‌ای جمع کنید و بگویید: اگر جرات داری به ما حمله کن! چون در این صورت به لس آنجلس حمله هسته‌ای می‌کنیم.»
ترجمه: آزاده کشوردوست
