وخشیته در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد:
شاهد چرخش منفی سیاست‌های روسیه ضد آمریکا نخواهیم بود/ واشنگتن به دنبال واکنش هیجانی تهران در سوریه است
مسکو و واشنگتن به‌رغم فضاسازی‌های رسانه‌ای همانند گذشته روابط نزدیکی با یکدیگر دارند و بعید به نظر می‌رسد که روس‌ها بخواهند چرخشی در دکترین سیاست خارجی خود داشته باشند.
«احمد وخشیته» سردبیر دیدبان روسیه با اشاره به بالا گرفتن جنگ دیپلماتیک میان روسیه و آمریکا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: به نظر می‌رسد خط و نشان‌هایی که کرملین و کاخ‌سفید برای یکدیگر می‌کشند، بیشتر جنبه اعلانی دارد تا اعمالی؛ بدین معنا که طرفین مخاطب خاصی را در گفته‌های خود دنبال می‌کنند. سیاست‌های اعلانی ترامپ از یک سو تمرکزش بر جامعه داخلی ایالات متحده است و می‌کوشد (هم‌زمان با بررسی در رابطه با برخی تخلفات وی در پیش از دوران ریاست جمهوری‌اش) تمرکز افکار عمومی را به سوی سوریه معطوف کند و از سویی دیگر، زمان مناسبی است تا در پاسخ به دموکرات‌ها و مخالفان خود که مدعی هستند وی با نفوذ روسیه توانسته است بر هیلاری کلینتون غلبه کند، نمایشی از اختلاف و کُری‌خوانی با روسیه را نمایش دهد. طبیعتاً در مقابل مسکو نیز با پاسخ‌هایی قاطع اقتدار خود را به نمایش می‌گذارد تا شهروندان روس همچنان همگام با سیاست‌های کرملین گام بردارند و از سوی دیگر تاکید روسیه پوتین بر نقش فعال کشورش در کشمکش‌های فرا منطقه‌ای تاکید دارد. همچنین باید توجه داشت که در میان این سال‌ها جنگ سردی میان روسیه و آمریکا حکم‌فرما نبوده که امروز انتظار رویارویی مستقیم آنها در کارزار سوریه باشیم.
وی ادامه داد: بدون شک نمی‌توان گفت روس‌ها در سوریه با اسرائیل هماهنگ نیستد، چه بسا که روز نخست این رجزخوانی‌ها، پوتین با نتانیاهو تلفنی گفت‌وگو کرد. از سویی دیگر اردوغان نیز ابتدا با ترامپ صحبت کرد و سپس با مرد شماره یک کرملین. برآیند این مکالمات علنی و تاکید کرملین بر فعال بودن خطوط ارتباطی میان نیروهای روس و آمریکایی نشان می‌دهد که کاخ‌سفید و کرملین به‌رغم فضاسازی‌های رسانه‌ای همچون گذشته روابط نزدیکی با یکدیگر دارند و بعید به نظر می‌رسد که روس‌ها بخواهند چرخشی در دکترین سیاست خارجی خود داشته باشند؛ چرا که در دکترین سیاست خارجی روسیه، کرملین پس از خارجِ نزدیکِ خود بر همکاری با ایالات متحده تمرکز دارد.
روس‌ها طی این چند روز دو موضوع را به عنوان خط قرمز خود نشان دادند؛ نخست این که آمریکایی‌ها به بهانه حمله شیمیایی «دوما» به سوریه حمله نکنند و دوم اینکه مواضع روسیه را در سوریه هدف قرار ندهند. طی مکالماتی که این چند روز میان طرفین رد و بدل شد، مشخص شد که به‌رغم استقرار اس ۴۰۰ در سوریه تاکنون از این سامانه دفاعی استفاده نشده است که خود این موضوع با توجه به حمله هفته گذشته اسرائیل به مواضع ایران در سوریه بسیار جای تامل دارد.
این کارشناس مسائل روسیه در پاسخ به این پرسش که آیا حمله آمریکا به سوریه حضور روسیه در سوریه را تقویت خواهد کرد یا خیر، گفت: فکر نمی‌کنم که هدف اصلی آمریکایی‌ها سوریه بوده و این لشکرکشی‌ها تنها برای سرکوب نظام بشار اسد باشد. به نظر می‌رسد که کاخ سفید در راستای چشم انداز برنامه راهبردی ۲۰۳۰، ایران را هدف قرار داده است و اکنون فرصت مناسبی است که به واسطه تقابل سعودی‌ها با تهران به بهانه حمایت ایران از بشار اسد این پروژه کلید بخورد؛ البته باید توجه داشت که روند این چشم انداز در انتها آل سعود را در ریاض با چالش مهمی مواجه خواهد کرد. با توجه به چنین ملاحظه‌ای به نظر نمی‌رسد روس‌ها در تقابل با آمریکایی‌ها قرار بگیرند؛ چراکه بازی برد - برد با حاصل جمع غیر صفر میان مسکو و واشنگتن خواهد بود. در هر صورت چه این استراتژی صرفاً محدود به منطقه سوریه باشد و خواه دامنه آن وسعت یابد، نقش روس‌ها نیز گسترش خواهد یافت.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بسیاری از مفسران معتقد بودند که چون تصمیم‌گیری ترامپ از مرز ۴۸ و حتی ۷۲ ساعت گذشته است پس حمله‌ای صورت نمی‌پذیرد؛ همان طور که پیش‌تر گفته شد، این تهدیدها جنبه اعلانی داشت، اما اگر به سناریویی که در سطور بالا به آن اشاره کردم توجه داشته باشیم، می‌توان گفت آمریکایی‌ها با توجه به بودجه کشورهای عربی به دنبال آن هستند که تهران واکنش هیجانی نسبت به این رجزخوانی‌ها نشان دهد تا گام بعدی سناریوی خود را کلید بزنند.
