فرجی‌راد در گفت‌وگو با ایلنا بررسی کرد:
چگونگی اعمال فشار اروپا بر ترامپ/ ابعاد نفوذ افکار عمومی و رسانه‌های اروپایی علیه نتانیاهو
اروپا در گذشته از اسرائیل حمایت می‌کرد اما در حالت فعلی افکار عمومی و رسانه‌های قاره سبز به گونه‌ای مسائل را تحلیل می‌کنند که جایی برای تایید رژیم صهیونیستی باقی نمی‌ماند و شخص نخست‌وزیر این رژیم در راس انتقادهای اروپایی قرار دارد.
«عبدالرضا فرجی‌راد» سفیر سابق کشورمان در نروژ در تشریح راهبرد کشورهای اروپایی در قبال تصمیم دونالد ترامپ درباره قدس و پرونده فلسطین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا بیان کرد: مواضع اروپا در مساله فلسطین از گذشته بر محور طرح دو دولتی یا دو کشوری استوار بوده و خواهان حل و فصل مساله بر اساس این راهبرد است. از این جهت باید بگوییم که کشورهای قاره سبز همچنان بر موضع قدیم خود پافشاری کرده و مواضع مخالف خود را رد می‌کنند؛ لذا از این جهت باید بگوییم که این کشورها تصمیم ترامپ را دقیقاً بر خلاف نظریه و راهبردهای خود می‌دانند. اروپایی‌ها در گذشته و طی روند تشکیل دو کشور در زمان اوباما و تا حدودی در زمان بوش پسر نظر خود را مقدم بر هر چیز می‌دانستند اما تصمیم اخیر ترامپ این معادله را به هم زد.
وی ادامه داد: باید بدانیم که اروپایی‌ها راهبرد خود در مورد پرونده فلسطین را درست می‌دانند و به هیچ وجه آن را تغییر نمی‌دهند. از سوی دیگر، اگر اوباما یا هر شخص دیگر در کاخ سفید حضور داشت کشورهای اروپایی با واشنگتن وارد مذاکره می‌شدند اما در حالت فعلی که ترامپ به عنوان رئیس‌جمهوری ایالات متحده در آمریکا حضور دارد، اروپایی‌ها مایل به مذاکره با او نیستند. از این جهت شاهد هستیم که اروپایی‌ها به دنبال مطرح کردن نظر خود به صورت رسمی هستند؛ چراکه در خصوص موضوع‌هایی مانند ناتو یا حتی پیمان آب و هوایی پاریس وارد مجادله با ترامپ شده‌اند و به خوبی می‌دانند که سیاست‌های وی مغایر با راهبردهای آنها است و نمی‌توانند با وی گفت‌وگو کنند.
عمق نفوذ و گستره کنشگری کشورهای اروپایی تنها در چارچوب اظهارنظر و نهایتاً صدور قطعنامه‌های اروپایی یا محکوم کردن تصمیم ترامپ خلاصه می‌شود که محوریت آنها بروکسل و اتحادیه اروپایی است. از این جهت نمی‌توان انتظار داشت که کشورهای اروپایی بیش از حد به ایالات متحده فشار وارد کنند؛ آنها به خوبی می‌دانند که ترامپ از همه جهت دارای مشکلات فراوان است و از این منظر نمی‌توانند بیش از این وارد پرونده فلسطین شوند.
این استاد ژئوپلیتیک دانشگاه با اشاره به نقش عربستان در پرونده فلسطین عنوان کرد: اقدام وزیر خارجه آمریکا و اظهارنظر وی در مورد تصمیم ترامپ نوعی عقب‌نشینی به حساب می‌آید و از این جهت باید گفت که ایالات متحده و ترامپ از سوی نتانیاهو، اسرائیل و متحدان عربی آن مورد هجمه قرار گرفته است. در این راستا مذاکرات سه‌جانبه‌ای میان آمریکا، عربستان و اسرائیل در خصوص پرونده فلسطین صورت گرفته و حتی شاهد بودیم که محمود عباس توسط شیوخ عربستان به ریاض کشانده شد و مورد تهدید قرار گرفت. تا جایی که به او اعلام کردند منطقه دیگری در کنار بیت‌المقدس به عنوان پایتخت فلسطین در نظر گرفته خواهد شد و این نشان می‌دهد هماهنگی‌ها از قبل صورت گرفته بود و نهایتاً توسط ترامپ اعلام شد. از این منظر باید دانست که ترامپ تنها به دنبال «نام صلح» است و عملیاتی کردن آن دور از ذهن خواهد بود.
وی در خصوص نقش کشورهای اروپایی در پرونده فلسطین اظهار کرد: اگر به خاطر داشته باشیم، کشورهای اروپایی در دو سال گذشته اولین دولت‌هایی بودند که طرح ممنوعیت خرید محصولات اسرائیل را تایید کردند. از این جهت تا حد زیادی می‌توانیم بگوییم که مواضع اروپا در مقابل اسرائیل مشخص است؛ اما مساله‌ای که در اینجا حائز اهمیت خواهد بود قدرت تاثیرگذاری و نفوذ افکار عمومی، رسانه‌ها و فضای مجازی بر دولت‌های اروپایی است. در گذشته قدرت‌های اروپایی پراکنده بودند و هر کدام بر اساس راهبرد خود تصمیم می‌گرفتند اما در یک دهه گذشته که اتحادیه اروپا تقویت شد، شاهد یک قاره یک صدا و همرنگ هستیم و از این جهت افکار عمومی دولت‌های اروپایی را مجاب می‌کنند که علیه سیاست‌های اسرائیل موضع بگیرند.
فرجی‌راد در پایان خاطر نشان کرد: در سال‌های اخیر اغلب رسانه‌های اروپایی در اختیار صهیونیست‌ها بود و تاثیر آنها هم در راستای منافع اسرائیل پیش می‌رفت اما در حالت فعلی چنین وضعیتی وجود ندارد؛ چراکه تاثیرگذاری افکار عمومی افزایش پیدا کرده و مردم اروپا به خوبی تحرکات نتانیاهو و اسرائیل را تحلیل می‌کنند. بنابراین در شمال اروپا و پس از آن جنوب این قاره و سایر کشورهای اروپایی مانند ایتالیا، اسپانیا و یونان چهره اسرائیل مخدوش شده است و بیش از ۵۰ درصد از آنها ضد اسرائیل فکر می‌کنند. از این منظر اروپا راهبرد خود را بر اساس پیمان اسلو و قطعنامه ۱۹۶۷ که طرح دو کشوری را مطرح می‌کند، بنا کرده و بر تحقق آن اصرار دارد.
