خرم در گفتوگو با ایلنا بررسی کرد:
پشتپرده عدم حضور «سوچی» در سازمان ملل/ کارکرد «قواعد آمره بینالمللی» علیه رهبر ملی میانمار
رهبر ملی میانمار علاوه بر فشارهای بینالمللی از اعلام جرم توسط نهادهای حقوقی جهانی هراس دارد چراکه قواعد آمره، دولت میانمار را عامل نسلکشی و جنایت علیه بشریت میداند.
«سیدعلی خرم» سفیر و نماینده سابق ایران نزد دفتر و مقر اروپایی سازمان ملل متحد در تشریح دلایل عدم حضور رهبر ملی میانمار در اجلاس سالانه مجمع عمومی ملل متحد در گفتوگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: قبل از آنکه دلایل عدم حضور «آنگ سان سوچی» در مجمع سالانه سازمان ملل را مورد بررسی قرار دهیم باید نگاهی به ماهیت و دلایل حضور رهبران جهان در این مجمع بیاندازیم. سازمان ملل یک باشگاه جهانی است که ۱۹۳ کشور در آن حضور دارند و هر ساله تمامی رهبران عضو آن برای بیان مواضع، شنیدن نظرات سایر کشورها و همچنین مذاکره در مورد فرصتها و تهدیدات مشترک به رایزنی با یکدیگر میپردازند. طبیعتاً زمانی این رایزنیها جنبه عملیاتی پیدا میکند که علاوه بر مناسبات دو جانبه، رایزنیها در یک سازمان بینالمللی به صورت رسمی شکل بگیرد که طبیعتاً خروجی مطلوب خواهد داشت.
وی ادامه داد: به موازات این امر، ملاقاتهای دوجانبه یکی دیگر از فرصتهایی است که میتواند درک مشترک از مشکلات بینالمللی در میان کشورها را نمایان کند که البته تشریفات خاصی بر آن حاکم نیست. به عنوان مثال اگر قرار باشد دو رئیس جمهور در خارج از سازمان ملل به گفتوگو بپردازند، باید تشریفات بینالمللی و عرفهای هر دو کشور مورد نظر قرار بگیرد تا نهایتاً دو رهبر بتواند با یکدیگر به بحث و تبادل نظر بپردازند. اما در مورد مجمع عمومی سازمان ملل چنین تشریفاتی حاکم نیست و رهبران کشورها به راحتی میتوانند با امتناع از تشریفات مذکور وارد مذاکره با یکدیگر شوند.
با نگاهی به این وضعیت و با توجه به اهمیت حضور رهبران کشورهای عضو سازمان ملل باید بگوییم عدم حضور آنگ سان سوچی به عنوان رهبر ملی میانمار در مجمع عمومی امسال تنها فرار از وضعیت فعلی میانمار به حساب میآید. اینکه سوچی اعلام میکند در میانمار خواهند ماند تا به وضعیت فعلی این کشور و مجادله میان بودائیان و مسلمانان روهینگیا رسیدگی کند، به هر حال یک بازی سیاسی و کاملاً سادهلوحانه است؛ چراکه فشار جامعه بینالملل بر وی موجب شده تا ترس از حضور در سازمان ملل محقق شود.
این تحلیلگر مسائل بینالملل با اشاره به انتصاب جنایات بینالمللی به دولت میانمار، بیان کرد: در شرایط کنونی سوچی و دولت منتسب به وی متهم به «جنایات پاکسازی قومی و جنایت علیه بشریت» هستند. از اینرو به نظر میرسد که وی برای آنکه بیش از پیش مورد فشار قرار نگیرد، ترجیح داده تا در میانمار بماند و به سازمان ملل عزیمت نکند. در این راستا باید توجه داشت عدهای در داخل و حتی خارج از کشورمان معتقدند که نمیتوان جنایات فعلی رخ داده در میانمار را مورد تعقیب کیفری بینالمللی قرار داد، اما باید دانست که چنین برداشتی کاملاً اشتباه است.
در حالت فعلی و با نگاهی به قواعد بینالمللی و بزه انتسابی به دولت میانمار و سوچی، بحث جنایت علیه بشریت و ژنوساید (نسل کشی) مطرح است و از این منظر به دلیل اینکه سوچی به عنوان رهبر ملی میانمار قلمداد میشود، بدون تردید میتوان علیه وی اعلام جرم کرد.
وی در پایان یادآور شد: نکته دیگری که باید به آن توجه کرد، وجود قواعد حقوقی در نظام بینالملل است. «قاعده آمره» در حقوق بینالملل اعاده میکند، «زمانی که اکثریت به یک قانون تن دادهاند اقلیت مجاب به تایید و پیروی از آن خواهند بود» و سوچی به علاوه کشور میانمار هم شامل این قاعده خواهند شد. از این منظر مجموع تهدیدها و فشارهای بینالمللی (سیاسی و حقوقی) باعث شده تا رهبر میانمار از حضور در مجمع عمومی سازمان ملل خودداری کند.