مرکل به دنبال اعمال ممنوعیت صادرات ترکیه به اروپا/ تاثیر رای تُرک‌تبارها بر حزب دموکراتیک مسیحی ناچیز است

«عبدالرضا فرجی‌راد» سفیر پیشین ایران در نروژ در تحلیل ابعاد مختلف تنش میان آلمان و ترکیه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: مبداء تنش فعلی میان ترکیه و آلمان به زمانی بر می‌گردد که اردوغان سعی کرد قدرت را به صورت همه‌جانبه در دست بگیرد که این امر به پس از پایان دوره «عبدالله گل» بر می‌گردد. در راستای این روند، موضوع تغییر ساختار سیاسی از پارلمانی به ریاستی مطرح شد که انتقاد کشورهای اروپایی را به دنبال داشت که در راس آن باید به آلمان اشاره کرد.

وی ادامه داد: انتقادات اروپا و آلمان خوشایند ترکیه و شخص اردوغان نبود و این روال تا زمان وقوع بهار عربی با شیب ملایم در حال طی شدن بود. پس از آنکه بهار عربی اتفاق افتاد، از نظر آلمان مواضع ترکیه خصوصاً در بحث پناهجویان نامناسب بود. چراکه بسیاری از اتباع کشورهای سوریه، مصر، تونس، لیبی و حتی عراق و افغانستان، روانه اروپا شدند و در آنجا بود که روابط میان اروپا و ترکیه تیره و تار شد.چراکه ترکیه از بحران مهاجران به عنوان یک ابزار در سیاست‌خارجی استفاده کرد و به تدریج دامنه اختلافات سیر صعودی به خود گرفت و این موضوع تنها معطوف به آلمان نبود.

هر قدر که اختلافات میان ترکیه و اروپا و خصوصاً آلمان افزایش پیدا می‌کرد، پیوستن آنکارا به به بروکسل مشکل‌تر می‌شد. در مقابل ترکیه شدت برخورد خود با اروپا را تندتر کرد تا زمانی که این وضعیت پس از کودتای اخیر جولای به اوج خود رسید. به گونه‌ای ترکیه پس از کودتا دست به بازداشت های غیرهدفمند و گسترده زد و همین امر آلمان و کشورهای اروپایی را علیه آنکارا آرایش داد؛ البته موضوع پایگاه هوایی اینجرلیک و همچنین جلوگیری از ورود مقامات ترکیه به آلمان و اتریش و سایر کشورهای اروپایی از دلایلی بود که این تنش را افزایش داد.

این استاد ژئوپلیتیک با تاکید بر اینکه اروپا از تغییر مواضع ترکیه ناامید شده است، بیان کرد: مرکل به عنوان سکان‌دار اتحادیه اروپایی به همراه سایر مقامات این نهاد بین‌المللی، از تغییر نگاه و سیاست‌های ترکیه تامید شده‌اند. چراکه بازداشت و بیکار شدن هزاران نفر از شهروندان ترکیه با احتساب خانواده‌های آنها و ضررهای ناشی از آن، موضوعی است که در تعارض کامل با آرمان‌های اتحادیه اروپایی است. از این منظر نگاه اروپا به ترکیه در حد یک دولت اروپایی نیست و همین موضوع موجب فاصله گرفتن آنکارا از این کشورها شده است.

وی افزود: در حالت فعلی راهبرد اروپا علیه ترکیه در محور اقتصادی بروز و ظهور خواهد کرد. به گونه‌ای که مرکل تهدی تحریمی را در پیش گرفته است و زمانی که اعلام می‌کند که ما در مقابل ترکیه خواهیم ایستاد منظور جلوگیری از صادرات این کشور به قاره اروپا است. باید بدانیم که ترکیه از تعرفه‌های ویژه برای صادرات محصولات خود خصوصاض محصولات کشاورزی به اروپا بهره می‌برد و از این منظر آلمان برروی نقطه‌ای دست گذاشته است که شاهرگ اقتصادی ترکیه با محیط خارج آن محسوب می‌شود. از این منظر «تحریم سبک» در دستور کار آلمان قرار خواهد گرفت.

آلمان برای اعمال فشار در مرحله‌های بعدی طرح تحریم ترکیه در حوزه توریسم را در دستور کار خود قرار خواهد داد. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند و آنکارا بر مواضع خود پافشاری کند، بدون تردید تحریم‌های دیگر مانند تحریم‌های پولی و بانکی در دستور کار آلمان و اتحادیه اروپا قرار خواهد گرفت که در خصوص روسیه و در مورد پرونده اوکراین چنین حالتی اتفاق افتاد. از این منظر آنها در جهت ضربه زدن و تضعیف اردوغان گام بر می‌دارند و حتی ممکن است که آلمان جایگزینی مانند ایران یا سایر کشورهای قفقاز و منطقه برای واردات پیدا کند.

سفیر اسبق کشورمان در مجارستان در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا نارضایتی ترک‌تبارهای آلمان و اروپا می‌تواند بر آراء مرکل در انتخابات پیش‌روی آلمان تاثیر بگذارد یا خیر، اظهار کرد: باید توجه داشت که ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپایی، ۲۵ فصل از ۳۱ فصل که از سوی بروکسل تنظیم و ابلاغ شده است را طی تکمیل و طی کرده است. اما اتفاقاتی که طی سال‌های گذشته رخ داده باعث شده نگاه اروپا به ترکیه تغییر کند. باید توجه داشته باشیم که بسیاری از ترک‌تبارهای مقیم اروپا و آلمان همچنان اردوغان را قبول دارند و طرفدار وی هستند؛ از این منظر اگر مخالفان در آلمان به این نتیجه برسند که مواضع و سیاست‌های وی علیه اردوغان تندتر از مارتین شولتس است، بدون تردید به مرکل رای می‌دهند. حتی اگر مرکل مواضعی بگیرد که طرفداران اردوغا آن را بپسندند، به او رای می‌دهند. به بیانی گویاتر باید بگویم که رای دادن ترک‌تبارها بستگی به مواضع نامزدها و تطبیق آن با نظرات خود دارد.