ساداتیان در گفتوگو با ایلنا:
کمخردی «ترامپ» و بیخردی «اون» سرآغاز جنگ جهانی سوم /چشمانداز اقتصادی ۲۰۲۵ چین سوپاپ اطمینان تنش آمریکا و کرهشمالی
دعوای اصلی در پرونده کرهشمالی میان چین و آمریکا است و پکن به خوبی میداند که هرگونه خطای احتمالی پیونگیانگ اقتصاد دنیا و به خصوص آینده اقتصادی چین را بر باد میدهد.
«سیدجلال ساداتیان» مدیر کل اسبق شرق آسیای وزارت خارجه در بررسی ابعاد آخرین تهدید کرهشمالی علیه آمریکا در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: تهدید اخیر کرهشمالی که مربوط به حمله این کشور به جزیره گوام و پایگاه نظامی آمریکا در این جزیره میشود، از منظر تهدیدشناسی یک موضوع بسیار مهم و حائز اهمیت است. چراکه تهدید به این نوع حمله آن هم در چنین ابعادی بسیار نگرانکننده است و از این جهت آمریکاییها هشدارهای لازم در خصوص این حملات احتمالی را به شهروندان خود در هاوایی و سایر کشورها دادهاند و این نشان از اهمیت تهدید اخیر پیونگیانگ دارد.
وی ادامه داد: مساله مهم این است که تا به امروز تهدیدات و منازعه در شبه جزیره کره تا به این حد تند و تیز نشده بود و عامل اصلی افزایش شیب این منحنیها حضور یک رهبر و یک رئیسجمهور در آمریکا و کرهشمالی با ویژگیهای منحصر به فرد است. به عبارت دیگر در واشنگتن شاهد حضور یک رئیس جمهور کمخرد به نام «دونالد ترامپ» هستیم که همه چیز را به شوخی گرفته و هیچ اشرافی بر نظم بینالملل ندارد و در مقابل، نظارهگر واکنشهای «یک رهبر بیخرد» به نام «کیم جونگ اون» در پیونگیانگ هستیم که هر دوی آنها موجب شدهاند تا شبه جزیره کره به کانون منازعاتی تبدیل شود که هر آن امکان بروز جنگ جهانی سوم را عیان میکند.
واقعیت امر این است که کرهشمالی توان اقتصادی برای مقابله با آمریکا و همچنین شروع یک جنگ موشکی تمام عیار را ندارد اما بدون تردید اگر چنین حالتی پدیدار شود، مردم این کشور اولین نفراتی هستند که مورد هجمه و ضربه قرار میگیرند.
این کارشناس مسائل بینالملل با تاکید بر نقش چین و آمریکا در این پرونده گفت: در نمای کلیتر باید دانست که دعوای اصلی در این پرونده میان چین و آمریکا است و این که تصور کنیم این یک مساله مجزا میان ایالات متحده و کرهشمالی است، کاملاً کوتهبینی و برداشت غلط قلمداد میشود. در حالت فعلی تهدیدات جهانی را باید با عنوان «تهدیدات ژئو اکونومی» شناخت؛ یعنی هر لحظه ممکن است بر اساس سیاستها و راهبردهای گوناگون شاهد تغییرات شگرف در جهان باشیم.
وی افزود: از این منظر پکن بر اساس راهبردهای سیاسی و اقتصادی خود در صدد است آمریکا را در منطقه شرق آسیا مشغول نگه دارد تا اولاً بتواند توسعه اقتصادی خود را صورت دهد و از سمت دیگر همچنان خود را به عنوان یکهتاز عرصه اقتصادی در دنیا نمایان کند. دلیل دیگر این است که آمریکا پس از آنکه از ناحیه چین احساس خطر کرد، «پروژه و راهبرد میل به شرق» را کلید زد تا بتواند از این طریق به مهار اقتصادی و نظامی پکن در شرق آسیا دست پیدا کند و تا حدی آسوده خاطر شود، اما در حالت فعلی چنین چیزی محقق نشده است و آمریکا وارد فاز سختِ نظامی و سیاسی در این پروژه شده است.
ساداتیان در پایان یادآور شد: آمریکا، ژاپن، چین، کرهجنوبی و حتی کشورهای اروپایی در منطقه شرق آسیا دارای منافع مهم اقتصادی هستند. چراکه این جغرافیا در نظر آنها یک منطقه اقتصادی رو به رشد قلمداد میشود و هرگونه تنش جدی میتواند به ضرر تمامی طرفین درگیر در این پرونده شود و منافع تمامی آنها را به آتش بکشد. بنابراین با نگاهی به اُفت و خیزهای موجود در این پرونده که طی سالیان گذشته تاکنون طی شده است، باید بگوییم که کرهشمالی یک بازی تهدیدآمیز را در دستور کار قرار داده و عدم توان اقتصادی و همچنین فشارهای جامعه بینالملل نخواهد گذاشت که پیونگیانگ به این سادگی دست به ماشه ببرد. از سوی دیگر، چشمانداز اقتصادی ۲۰۲۵ چین سوپاپ اطمینانی است که موجب میشود تا پکن در صورت لزوم کرهشمالی را تا حد زیادی به آرامش دعوت کند و در لحظه آخر، مهار کردن آن را در دستور کار قرار دهد.