تحلیلگر مسائل کره در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد:
بازسازی روابط با چین دستورکار رئیس‌جمهوری جدید کره‌جنوبی/ هیچ‌گونه اقدامی علیه سامانه تاد صورت نمی‌گیرد
بدون تردید رئیس‌جمهوری جدید کره‌جنوبی هم نمی‌تواند تنش میان دو کره را به صفر برساند و تنها می‌توانیم شاهد کم شدن تنش یا تغییر مدل آن میان سئول و پیونگ‌یانگ باشیم.
«اسماعیل بشری» تحلیلگر مسائل کُره در تشریح سیاست‌های نامزد پیروز انتخابات ریاست جمهوری کره‌جنوبی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: بر اساس نظرسنجی‌هایی که قبل از برگزاری انتخابات صورت گرفته بود، عده‌ای بر این عقیده بودند که «مون جائه این» نامزد حزب لیبرال پیروز انتخابات ریاست جمهوری کره‌جنوبی خواهد شد که البته این نظرسنجی درست از آب درآمد و وی با اکثریت آراء به عنوان رئیس جمهوری کره جنوبی از سوی مردم انتخاب شد. یکی از دلایلی که مون به پیروزی دست پیدا کرد، آشنایی مردم با چهره وی بود؛ به گونه‌ای که وی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ رقیب رئیس‌جمهوری مخلوع کره جنوبی یعنی «پارک گئون های» بود و از این نظر مردم کره جنوبی تا حدودی وی را می‌شناختند و نسبت به نامزدهای دیگر شناخته شده‌تر قلمداد می‌شد.
وی ادامه داد: «مون جائه این» فرزند خانواده‌ای است که از کره شمالی به کره‌جنوبی پناهنده شده بودند و به عنوان یک حقوقدان شناخته می‌شود. از این جهت است که در سیاست‌های وی تمایلاتی به سوی کره‌شمالی نمایان می‌شود. از سوی دیگر باید توجه داشته باشیم که مون جائه، در برنامه‌های ترسیم شده از سوی «پارک چونگ هی» (سومین رئیس جمهوری کره‌جنوبی و پدر پارک گئون های) حضور تاثیرگذار داشت. چراکه محتوای برخی از آن برنامه‌ها در مورد نزدیک شدن کره‌جنوبی به کره شمالی بود و این موضوع می‌تواند در کارنامه سیاسی رئیس‌جمهوری جدید حاکم بر سئول مهم قلمداد شود و راه میانه را نمایان کند.
بر اساس برنامه‌هایی که از گذشته در دستور کار کره جنوبی بوده است، تعدادی از شهرک‌های صنعتی از سوی سئول در مرزهای مشترک دو کُره افتتاح شد که سرمایه‌گذاری آن با کره‌جنوبی بوده و کارگران آن از کره‌شمالی تامین می‌شد و حتی بخش اعظمی از محصولات این شهرک‌ها در اختیار کره‌شمالی قرار می‌گرفت. در اینجا کره جنوبی سعی داشت تا بتواند ارتباط خود با پیونگ‌یانگ را بیشتر کند اما پس از مدتی این شهرک‌ها تعطیل شد و یکی از دلایل آن اثرگذاری ایدئولوژیک کارگران کره‌شمالی بر مدیران و کارگران کره‌جنوبی بود و این تنش‌ها بر رابط اقتصادی و صنعتی اثر گذاشت.
این کارشناس مسائل شرق‌آسیا با بیان اینکه اکثر صحبت‌هایی که از بهتر شدن روابط دوکُره به میان می‌آید همگی جنبه شعاری دارند، اظهار کرد: زمانی که انتخابات ریاست‌جمهوری کره‌جنوبی برگزار می‌شود، تمامی نامزدها صحبت از بهبود روابط و مناسبات خود با کره‌شمالی می‌کنند اما واقعیت این است که کره‌جنوبی به دلایل متعدد نمی‌تواند با کره‌شمالی به دور از هر تنشی ارتباط برقرار کند. از سوی دیگر اوضاع داخلی سئول همانند گذشته نیست؛ چراکه رئیس‌جمهور جدید کره‌جنوبی وارث خرابی‌های پارک گئون های خواهد بود که یکی از آنها ترمیم و بازسازی افکار عمومی نسبت به دولتمردان و قدرت حاکم بر سئول است و از این نظر موانعی بر سر راه «مون جائه» قرار دارد.
وی در پایان یادآور شد: یکی دیگر از چالش‌های پیش روی رئیس‌جمهوری جدید کره‌جنوبی، مساله شراکت نظامی با آمریکا است که در راس آن استقرار سامانه پدافندی تاد قرار دارد. در تحلیل این چالش باید دانست که استقرار این سیستم پدافندی موجب شده تا روابط چین و کره‌جنوبی تا حدودی تیره و تار شود؛ از این جهت مون جائه سعی خواهد داشت تا روابط خود با چین را بهبود ببخشد اما باید یادآور شد که قرارداد استقرار سامانه تاد توسط اوباما با دولت سئول منعقد شد و یک قرارداد کاملاض حقوقی تلقی می‌شود. از نگاهی دیگر، آمریکا پس از جنگ جهانی دوم تاکنون حامی کره‌جنوبی بوده و به نظر نمی‌رسد که سئول بتواند از واشنگتن جدا شود اما امکان دارد که رزمایش‌های مشترک میان آمریکا و کره‌جنوبی کم‌رنگ شود. آنچه که مشخص است، این خواهد بود که تنش میان دو‌کره با روی کار آمدن رئیس جمهوری جدید در سئول به قوت خود باقی خواهد ماند و تنها می‌توان نوع و میزان آن را دستخوش تغییر دانست.
