ترس مسکو از ناتو به دلیل احتمال محدود شدن سیاست‌های کرملین است/ روس‌ها قابلیت تحرک در قبال فنلاند و سوئد را ندارند
روس‌ها در خصوص فنلاند و سوئد نمی‌توانند بیش از حد تحرک داشته باشند چراکه این دو کشور مانند گرجستان یا اوکراین نیستند که مقام‌هاب مسکو بتوانند در سیاست‌های آن دخل و تصرف کرده یا شبه‌جزیره کریمه را به خاک خود الحاق کنند.
«افشار سلیمانی» کاردار پیشین ایران در اوکراین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در تشریح علل نگرانی روس‌ها از پیوستن سوئد و فنلاند به پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) عنوان کرد: روسیه از بدو فروپاشی و تبدیل شدن به فدراسیون نسبت به خارج نزدیک خود در مورد ناتو حساس بوده و بر این عقیده ایت که گسترش و حضور ناتو به نوعی محاصره مسکو را در بر خواهد داشت و بیشترین بحث آنها روی محور مسائل امنیتی تمرکز دارد.
وی ادامه داد: اخباری که درخصوص پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو در سطح رسانه‌های داخلی و خارجی منتشر شده، هیچ‌گاه حضور ناتو در مرزهای روسیه را نمایان نکرده است. اما در هر صورت به وقوع پیوستن این موضوع روسیه را محدود می‌کند و به معنای دیگر دست این کشور را در مناطق مذکور می‌بندد.
یکی از دلایلی که ناتو به سمت سوئد و فنلاند متمایل شده، این بوده که آنها تاکنون نتوانسته‌اند کشورهای حیات خلوت روسیه را وارد پیمان آتلانتیک شمالی کنند و از این حیث به سمت دو کشور مذکور تمایل پیدا کرده‌اند و از این جهت می‌خواهند در کنار جمهوری‌های حاضر در حوزه بالتیک این دو کشور را به فهرست متحدان خود اضافه کنند.
سفیر سابق ایران در آذربایجان در خصوص فشار روس‌ها بر کشورهایی که خواهان عضویت در ناتو هستند اظهار کرد: اگر به پرونده لهستان، آذربایجان و اوکراین نگاهی بیندازیم به وضوح می‌بینیم کشورهایی که به دنبال عضویت در ناتو بودند با دخالت مستقیم روس‌ها و طرح سناریوهای گوناگون از سمت مسکو، از عضویت در این پیمان منصرف شدند. همین اوضاع را می‌توان در آسیای مرکزی هم مشاهده کرد. نفوذی که روس‌ها در آسیای میانه از قدیم الایام داشتند موجب شده تا ناتو نتواند در آنجا اقدام به یارکشی کند و باید بگوییم که حتی مسکو نسبت به برقراری صلح در این منطقه واکنش نشان می‌دهد.
وی افزود: حتی مقام‌های مسکو نسبت به تاسیس پایگاه‌های موشکی در لهستان و رومانی اظهار ناراحتی کردند. لذا این اقدام کرملین را می‌توان به دلیل ترس از تاثیرگذار بودن ناتو در پیرامون مسکو دانست. به عنوان مثال اگر گرجستان و اوکراین همانند قبل درخواست داشته باشند تا به ناتو بپیوندند، دست روسیه در این ناحیه بسته می‌شود و در داخل هم بحث استقلال‌خواهی در روسیه کلید خواهد خورد. از این رو می‌توان به مناطق قفقاز شمالی مانند ترکستان و اینگوشتیا اشاره کرد که مانند آتش زیر خاکستر هستند و همچنان به دنبال استقلال‌طلبی سیاست‌های خود را نمایان می‌کنند. به همین دلیل یکی از محورهای مخالفت مسکو با حضور ناتو در مناطق اطراف آن به جهت ثبات امنیت ملی و نگران بودن در خصوص به هم‌ریختگی سیاسی و امنیتی در این کشور است.
در محور دیگر باید به این نکته توجه داشت که سیاست‌های آمریکا همیشه مبتنی بر سرگرم کردن روسیه در داخل کشور بوده تا نهایتاً جلوی تحرکات فرامنطقه‌ای روس‌ها را بگیرد. به عنوان مثال در پرونده سوریه حضور سه هزار و ۵۰۰ نیروی موتلفه عربی که در ترکیه و اردن آموزش دیده‌اند و از مسیر ترکیه وارد سوریه شده‌اند به انضمام حضور ۲۵۰ کماندوی آمریکایی در زمین بازی سوریه، وضعیتی را خلق می‌کند تا روس‌ها سرگرم این موضوع‌ها شده و از گستردگی دایره نگاه آنها جلوگیری شود.
سلیمانی در پایان با اشاره به مشکلات اقتصادی موجود در روسیه و عدم توانایی این کشور برای مقابله نظامی با سوئد و فنلاند بیان کرد: از حیث دیگر باید به محور اقتصاد در روسیه توجه داشت. اینکه روس‌ها، فنلاند و سوئد را تهدید به حمله نظامی می‌کنند، موضوعی است که عنصر اقتصاد در روسیه با وجود ۳۰ میلیون فقیر به این کشور اجازه تحرکات بیش از حد را نخواهد داد. بنابراین باید بگوییم که روس‌ها در خصوص فنلاند و سوئد نمی‌توانند بیش از حد تحرک داشته باشند چراکه این دو کشورمانند گرجستان یا اوکراین نیستند که مقام‌های مسکو بتوانند در سیاست‌های آن دخل و تصرف کرده یا شبه‌جزیره کریمه را به خاک خود الحاق کنند و از این نظر باید بگوییم که مانور رسانه‌ای و سیاسی روس‌ها بیشتر ابعاد تبلیغاتی و شعاری دارد تا یک واقعیت.