مکانیزم گفت‌وگوها از طریق نماینده سازمان ملل پیگیری می‌شود
تمامی گروه‌هایی مانند داعش و جبهه النصره که همچنان به اسلحه و خشونت اعتقاد دارند؛ در این روند و چارچوب جایی ندارند و در این قطعنامه پیشنهادات ملموس‌تری مطرح است و کلی گویی نشده و حتی برنامه آن بر اساس زمانبندی جلو خواهد رفت.
«نصرت‌الله تاجیک» سفیر سابق ایران در اردن با ارزیابی نشست نیویورک در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا بیان کرد: تصویب قطعنامه 2254 نشان می‌دهد که اراده برای توسل به راه گذار سیاسی هموار شده است. تا به حال خشونت و اسلح و جنگ در صحنه سوریه حرف اصلی را می‌زد و زمانی که به 250 هزار کشته و 12 میلیون آواره نگاه می اندازیم؛ نشان می‌دهد که هیچ اراده‌ای برای حل و فصل وجود نداشته اما حالا این اراده در میان کشورها اعم از منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای به وجود آمده که این راه را هموار می‌کند و این برای نخستین بار است که شورای امنیت سازمان ملل به جنگی که نزدیک 5 سال از شروع آن می‌گذرد توانسته قطعنامه‌ای را به تصویب برساند.
وی اضافه کرد: باید دقت کرد که دو ماموریت کوفی عنان و اخضر ابراهیمی که راه حل سیاسی بود را یک دیدگاه منفی به شکست کشاند. در حالت کنونی تمامی کشورهای درگیر و مخصوصاً کشورهای عضو شورای امنیت به این نتیجه رسیده‌اند که باید راه حل سیاسی را پیش گرفت و بستر گفت‌وگوها بین دولت سوریه و معارضان و تمامی گروه‌ها باید شکل گیرد. لذا قطعنامه مذکور چند ویژگی را در بطن خود دارا است. اول اینکه تمامی گروه‌هایی مانند داعش و جبهه النصره که همچنان به اسلحه و خشونت اعتقاد دارند؛ در این روند و چارچوب جایی ندارند. مطلب دوم اینکه در این قطعنامه پیشنهادات ملموس‌تری مطرح است و کلی گویی نشده و حتی برنامه آن بر اساس زمانبندی جلو خواهد رفت.
حامیان دولت سوریه و مخالفین آن از قطعنامه 2254 حمایت کرده‌اند و باید به صورت کاملاً واقعی به صحنه سوریه نگاه کرد و البته نباید خیلی خوش بین بود که این مشکلات مانند تخریب زیرساختها و مشکلات و فشارهایی که به مردم این کشور تحمیل شده است به این زودی از بین رفته و مرتفع شود.کشتاری که صورت گرفته حجم وسیعی از غم را به خانواده‌های سوری وارد کرده و باید این اراده وجود داشته باشد تا مردم و تمامی دولتها این موضوع مرتفع سازند. نکته‌ای که در اینجا وجود دارد این است که در این قطعنامه قید شده که تنها مردم سوریه باید در مورد کشورشان تصمیم بگیرند. یعنی از این به بعد مشخص می شود که این حق را برای کشورهای موافق و مخالف نمی‌توانیم قائل شویم که در امورات سوریه دخالت کند و نسبت به تعویض چهره‌ها اقدام کند. اینکه به مردم سوریه اختیار داده شده تا خودشان در روند سیاسی کشورشان دخالت کنند؛ یک روند مطلوب سیاسی در روابط بین الملل را به تصویر می‌کشد.
تاجیک در ادامه خاطر نشان کرد: روندی که در وین شروع شد؛ نشان از رشد و بلوغ تفکرات کشورهای درگیر در مساله سوریه دارد که منجر به برگزاری مذاکرات نیویورک شد. مابین نشست وین و مذاکرات نیویورک؛ یک سری حرکات و تصمیمات انفرادی رخ داد که می‌توانیم به نشست ریاض اشاره کنیم که برای به وحدت رساندن نیروهای مخالف بشار برگزار شد که خارج از مصوبه وین بود و مسئولیت آنهم تماماً متوجه عربستان سعودی است که البته خروجی آنرا باید "صفر" ارزیابی کرد. در خصوص دولت انتقالی در این طرح آمده است که مذاکرات دو طرفه میان دولت بشار اسد و مخالفین باید تا ژانویه شروع شود و ظرف شش ماه بر سر تشکیل یک دولت انتقالی معتبر و همه جانبه به نتیجه برسند که در قطعنامه هم بدان اشاره شده است.
وی در پایان در تشریح اینکه چه کسانی در مقابل دولت بشار با وی به مذاکره خواهند پرداخت؛ تصریح کرد: یک ساختار کلی در این خصوص تهیه و تدوین شده است که جبهه النصره و داعش از این روند مجزا شده‌اند و مابقی گروه‌ها به شرط اینکه قائل به مذاکرات و روند سیاسی باشند، به پای میز مذاکره خواهند آمد و با دولت مذاکره می‌کنند. طبیعتاً مکانیزم به نتیجه رساندن این موضوع از طریق نماینده سازمان ملل خواهد بود که ابتداً بحث آتش بس و پس از آن شروع مذاکرات مد نظر خواهد بود و دولت شرایطی را خواهد گذاشت و گروه‌های معارض هم پیش شرطی را مطرح خواهند کرد. باید با حسن نیت پیش شرط‌ها کنار گذاشته شود و یک گفت‌وگوی سوری – سوری در این بین شکل گیرد تا دولتهایی مانند عربستان، قطر و ترکیه به دامن زدن به جنگ نیابتی پایان دهند تا نماینده سازمان ملل هم بتواند به روند صلح در این پرونده کمک اساسی بکند.