زورآزمایی در مناظره اکتبر؛ سی‌ان‌ان میزبان دموکرات‌ها

پس از آن‌که جمهوری‌خواهان طی دو دوره اقدام به عرض اندام رسانه‌ای برای ارائه برنامه و همچنین تبلیغات انتخاباتی خود کردند، در ماه جاری میلادی شهروندان ایالات متحده و خصوصاً مفسران و تحلیلگران حوزه آمریکا شاهد روی صحنه آمدن نامزدهای حزب دموکرات خواهند بود.

نامزدهایی که این بار در استودیوی شبکه سی‌ان‌ان برای به چالش کشیدن یکدیگر جلوی دوربین ظاهر می‌شوند، به نوعی هم‌قطار و هم‌کیش حاکم فعلی کاخ سفید هستند. اما این موضوع باعث نخواهد شد تا از وزن و حجم انتقاداتشان به دولت فعلی واشنگتن کاسته شود بلکه حتی ممکن است شدت و منحنی انتقادات به اوباما و کابینه وی و خصوصاً سیاست خارجی دولت سیر صعودی به خود بگیرد. چراکه وقتی سخن از انتخابات آن هم در سطح ریاست‌جمهوری در آمریکا به میان  می‌آید، ناخودآگاه «استراتژی غرب وحشی» و مدل سیاسی مربوط به آن در نظر همگان نمایان می‌شود.

وزن سیاسی کلینتون چقدر است؟

گرچه در میان مناظره دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان تفاوت‌هایی از نظر تعدادکاندیدها وجود دارد اما به نظر می‌رسد که تنور مناظره لیبرال‌ها از محافظه‌کاران داغ‌تر باشد که اولین دلیل آن حضور هیلاری کلینتون، بانوی اول سابق آمریکا است که حضور وی در میدان مناظره اکتبر می‌تواند بینندگان بیشتری را پای رادیو و تلویزیون بکشاند.

کلینتون برای دومین بار است که گام در عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری می گذارد. او در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۸ میلادی در جریان رقابت درون‌حزبی، عرصه را به باراک اوباما واگذار کرد اما چندی بعد به یک‌باره سر از وزارت خارجه ایالات متحده در آورد. نکته‌ای که وی بدون شک برآن تکیه می‌کند تا بتواند رای اکثریت جامعه زنان آمریکا را به سمت خود جذب کند، استفاده از بحث جنسیت او است. باید گفت که اگر هیلاری بتواند در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده ایالات متحده پیروز شود، سکان آمریکا برای اولین بار در تاریخ این کشور به دست رئیس‌جمهوری از جنث مونث خواهد افتاد که این موضوع چندان خوشایند چهره‌های جمهوری‌خواه و حتی بخشی از شهروندان این کشور نخواهد بود.

مطلب دیگری که درباره این نامزد دموکرات باید ذکر شود این است که کلینتون در درون حزب دموکرات رقیب قدرتمندی همانند باراک اوباما که در سال ۲۰۰۷ با یکدیگر در پیکار انتخاباتی بودند، ندارد و حتی از اکثر هم‌حزبی‌ها و حتی نامزدهای فعلی و احتمالی جمهوری‌خواهان باتجربه‌تر است.

از طرفی دیگر، کلینتون حمایت اوباما را نیز دارد و تیم مشاوره و تبلیغات اوباما وی را تا دقایق نهایی انتخابات سال آینده همراهی می‌کنند که البته به موازات آن، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا و همسر وی یعنی «بیل کلینتون» به عنوان پشتوانه سیاسی و مالی وی، کفه دیگر ترازوی کمپین کلینتون‌ها را سنگین می‌کند که این موضوع خود حائز اهمیت و البته برای رقبای دموکرات و حتی جمهوری‌خواه خطر به حساب می‌آید.

حضور «جو بایدن» لرزه بر اندام کلینتون می‌اندازد

اما در سویی دیگر معاون اول اوباما یعنی جو بایدن که قریب به ۳۵ سال سناتور ایالت دلاویر بوده است، قرار دارد. بایدن اگرچه به صورت رسمی برای نامزدی خود در انتخابات درون‌حزبی اقدام نکرده است، اما اگر تصمیم خود در این خصوص را عملی کند، بی‌شک شانس موفقیت کلینتون در این بین تا حدودی تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و حتی می‌توان گفت که هیچ‌کس به اندازه بایدن لرزه بر اندام کلینتون نخواهد انداخت. در تاریخ آمریکا چهار نفر از نامزدهای انتخاباتی زمانی که پست معاون اول رئیس‌جمهوری را در دست داشتند با ورود به عرصه انتخابات بر صندلی کاخ سفید تکیه زدند و آخرین آنها بوش پدر بود که در سال ۱۹۸۸ میلادی به پیروزی رسید.

سندرز، دموکراتِ سوسیال

اما نکته بسیار مهمی که کلینتون را تهدید می‌کند، رشد ناگهانی آرای «برنی ساندرز» سناتور ایالت ورمونت در سنای آمریکا است که در ژانویه سال ۲۰۰۷  میلادی برای سومین بار به عضویت این مجلس درآمد. در انتخابات مقدماتی که در ایالت نیوهمپشایر اتفاق افتاد، این موضوع نمایان شد که برنی سندرز، رقیب کلینتون از وی جلو افتاده است. البته نیوهمپشایر یک ایالت کوچکی به حساب می‌آید و با ایالت ورمونت که خاستگاه سندرز محسوب می‌شود، هم مرز است. بنابراین روی آن منطقه نمی‌شود زیاد حساب کرد. ولی می‌توان گفت که محبوبیت کلینتون در میان دموکرات‌ها تا حدودی افت پیدا کرده است.

دلیل دیگری که تا حدودی می‌تواند برای کلینتون و حتی سایر نامزدهای دموکرات خطرآفرین باشد، سوسیال دموکرات بودن سندرز و همچنین حمایت وی از طبقه پایین جامعه آمریکا و سر دادن شعارهایی مانند جنبش تسخیر وال استریت است. تا جایی که عده‌ای وی را «جرمی کوربین» رهبر حزب کارگر بریتانیا نامیده‌اند و حتی در سخنان خود اعلام کرده است: آمریکا به انقلاب سیاسی طبقه کارگر نیاز دارد تا دولت از میلیاردها پس گرفته شود. لذا سندرز باتوجه به نظرسنجی‌هایی که در چند ماه اخیر انجام شده است، نسبت به کلینتون جهش قابل توجهی را داشته است.

کلینتون و ماجرای ایمیل‌ها

یکی از علت‌هایی که محبوبیت کلینتون را در ماه های اخیر تا حدودی کاهش داده است، موضوع ایمیل‌هایی است که هیلاری کلینتون در زمان تصدی وزارت خارجه ایالات متحده از آنها استفاده ‌کرده است. به گونه‌ای که تعدادی از ایمیل‌های محرمانه را در ایمیل‌های شخصی خودش قرار داد یا این‌که آنها را از طریق ایمیل شخصی خود ارسال یا دریافت می‌کرد و این موضوع از مسائلی است که مخالفانش مرتباً روی آن مانور می‌دهند.

دلیل اینکه مخالفان کلینتون چنین مواردی را علیه وی مطرح می‌کنند و به کار می‌گیرند این است که می‌خواهند به افکار عمومی آمریکا بگویند که کلینتون شخصی نیست که بتوان به آن اعتماد کرد و هدفشان این است که با مخدوش کردن اعتماد به کلینتون، محبوبیت آن را پایین بیاورند که البته مخالفان تا مقداری توانسته‌اند موافقت‌هایی به دست بیاورند ولی باید این را در نظر داشت که تیم و ماشین انتخاباتی که کلینتون تشکیل داده است، بسیار قوی بوده و از لحاظ مالی و چهره‌های سیاسی هم نفرات بسیار قدرتمندی را در اختیار دارد. لذا در مقطع کنونی نمی‌توانیم بگوییم که کلینتون کارش تمام شده و نفر دیگری به روی کار خواهد آمد.

مساله دیگر این است که در نظرسنجی که چند هفته گذشته توسط روزنامه USA TODAY منتشر شد، اعلام شده بود که اگر انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا همین امروز برگزار شود و دونالد ترامپ در مقابل کلینتون قرار بگیرد، بی‌شک ترامپ برنده میدان خواهد شد که باید گفت این اظهار نظر هم تا حدودی غلط است چراکه تا روز برگزاری انتخابات بیش از یک سال باقی مانده است و وضعیت ترامپ هم تا آن روز دستخوش تغییر خواهد شد. لذا این موارد نماینگر این موضوع هستند که محبوبیت کلینتون در میان دموکرات‌ها و سایر مردم آمریکا تا مقداری پایین آمده و این‌که در ماه‌های آینده کلینتون چه روشی را باید اتخاذ کند تا مجدداً محبوبیتش را افزایش دهد، بحثی است که به گذر زمان نیاز دارد.

دموکرات‌ها از پرونده هسته ای چه خواهند گفت؟

سه نامزد مطرح دموکرات‌ها یعنی هیلاری کلینتون، برنی سندرز و مارتین اومالی هر کدام به نحوی با برجام و توافقنامه هسته‌ای ایران و آمریکا موافق هستند. برنی سندرزدر این خصوص گفته است: قطعاً این توافق‌نامه همه آن‌چیزی نیست که ما دوست داشتیم، اما گزینه جایگزین یعنی جنگ با ایران را که ممکن است سال‌ها ادامه یابد، از این طریق از بین می‌رود.

همچنین مارتین اومالی نامزد انتخاباتی دیگر حزب دموکرات، با این توافق موافق است و حتی ادعا کرده که کنگره باید توافق را به تصویب برساند. کلینتون هم تا جایی با این موضوع هسته‌ای و توافق حاصل از آن موافق است.

بنابراین نظراتی که در این مقطع زمانی اظهار می‌شود یا نظرسنجی‌هایی که توسط موسسات داخلی آمریکا ارائه می‌شود، تا حدود زیادی دور از قطعیت خواهد بود و باید بگوییم که در حالت فعلی خیلی زود است که بخواهیم اظهار نظر کنیم چراکه معلوم نیست در سه یا شش ماه آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. از طرف دیگر، باید به این نکته توجه داشت که در ۱۵۰ سال گذشته در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا هیچ وقت یک رئیس‌جمهوری دموکرات جای خود را به یک دموکرات دیگر نداده است. اما به طور غیر عادی این مساله دو بار اتفاق افتاده است. به گونه‌ای که در مرحله اول «هری ترومن» بعد از «فرانکلین روزولت» و در مرحله دوم «لیندون جانسون» پس از «جان.اف کندی» با رای مردم در کاخ سفید ماندگار شدند.

گزارش: فرشاد گلزاری