پیشنویس پایان اشغالگری اسرائیل؛
آزمونی مجدد برای تسلیم واشنگتن در برابر لابی یهود
آمریکا به عنوان متحد اصلی اسرائیل در جهان، نفوذ زیادی در شورای امنیت دارد. این کشور از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۴ میلادی، ۳۷ مرتبه از حق وتو به نفع اسرائیل استنفاده کرده است تا تلاشهای بینالمللی برای مقابله با اسرائیل به شکست ختم شود. در مورد این پیشنویس نیز به احتمال قوی همین سناریو اجرا خواهد شد.
پیشنویس قطعنامه پایان اشغالگری اسرائیل امروز دوشنبه در شورای امنیت سازمان ملل متحد بررسی میشود. چند ماه پایانی سال جاری، شاهد تحرکهای بین المللی در کشورهای اروپایی نسبت به موضوع به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین بودیم. فلسطین در صدد است که با حضور در نهادهای بینالمللی، نقش پررنگی در صحنه جهانی ایفا کند.
قدس، پایتخت فلسطین
در متن پیشنویس قطعنامه پایان اشغالگری، «قدس» به عنوان پایتخت کشور فلسطین مشخص شده و جدول زمانبندی برای آزادی زندانیان در بند رژیم صهیونیستی ترسیم شده است.
انتشار خبر بررسی این پیشنویس در شورای امنیت، موضع منفی «بنیامین نتانیاهو» را در پی داشت. نخستوزیر اسرائیل این پیشنویس را خطری برای ماهیت رژیم صهیونیستی اعلام کرده است. در حال حاضر، شاهد خشونت شهرکنشینان در قدس و پشتیبانی نیروهای امنیتی از آنها هستیم. شهرکنشینان با انجام اعمال خشونتآمیز و هتک حرمت مسجدالاقصی، قصد فشار بر ساکنان قدس را دارند تا این شهر خالی از اعراب و مسلمانان شود.
مشخص کردن قدس به عنوان پایتخت فلسطین، نقطه مخالفت اسرائیل با این طرح خواهد بود. اشغال قدس، تخریب مسجد الاقصی و ساختن معبد سلیمان در آن مکان هدف نهایی صهیونیستها از اشغال فلسطین است. آنها با باورهای جعلی خود این سرزمین را برای زندگی انتخاب کردهاند و از قدس عقبنشینی نخواهند کرد.
تشکیل کشور مستقل فلسطین به پایتختی قدس، نابودی تمام اهداف و آرزوهای رژیم صهیونیستی خواهد بود. امروز شاهد تشدید درگیری میان شهرکنشینان و ساکنان قدس هستیم. بعد از حمله صهیونیستها به مسجدالاقصی، صدور مجوز حمل سلاح برای شهرکنشینان آسان شد و بسیاری از آنها که مسلح نبودند، سلاح در اختیار گرفتند. در مقابل، فلسطینیان نیز دست به حملههای خودجوش زده و با خودرو و سلاح سرد به صهیونیستها حمله کردند. طرف اسرائیلی هیچ اقدامی برای پایان دادن به این درگیریها انجام نداد، زیرا ادامه منازعات توجیهی برای حضور بیشتر نیروهای امنیتی در این شهر و اشغال کامل آن خواهد بود.
خروج فلسطین از انزوا
در چند ماه گذشته شاهد اقدام برخی کشورهای اروپایی در به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین بودیم. این عمل با واکنش منفی نتانیاهو همراه بود. با به رسمیت شناختن فلسطین در چند کشور اروپایی، روند خروج فلسطین از انزوا آغاز شد. اکنون نیز با مطرح شدن پیشنویس قطعنامه پایان اشغالگری در شورای امنیت، این روند کاملتر خواهد شد.
بعد از جنگ اخیر غزه و کشتار زنان و کودکان توسط ارتش اسرائیل، احساس میشود که برخی کشورهای اروپایی مایل به حفظ فاصله با این رژیم هستند. به رسمیت شناختن فلسطین را میتوان اقدامی نمادین برای اعتراض به جنایات اسرائیل در غزه و حفظ آبروی کشورهای اروپایی در جهان دانست.
این کشورها پس از تصویب به رسمیت شناختن فلسطین، خواسته یا ناخواسته قدمی در راه خروج فلسطین از انزوا برداشتند. مطرح شدن فلسطین در رسانهها و مجتمع بینالمللی، مسالهای نیست که مطلوب رژیم صهیونیستی باشد. بنابراین اسرائیل نه تنها با متن و مفاد پیشنویس مخالف است، بلکه با اصل مطرح شدن این موضوع در نهادی مانند شورای امنیت مشکل دارد. مطرح شدن نام فلسطین در نهادهای بینالمللی، ممکن است باعثتغییر افکار عمومی جهان نسبت به این موضوع شده و ماهیت این رژیم را به خطر بیاندازد.
سازمان آزادیبخش فلسطین اعلام کرده است که خواستار عضویت در ۱۵ معاهده بینالمللی است. دادگاه لاهه یکی از نهادهایی است که فلسطین خواستار عضویت در آن است. در صورت پذیرفته شدن عضویت این کشور، راه برای شکایت از جنایات اسرائیل در نهادهای بینالمللی باز میشود. عضویت در دادگاه لاهه، باعثمیشود تا فلسطین نقش بیشتری در صحنه بینالمللی بر عهده داشته باشد.
آمریکا و نفوذ در شورای امنیت
آمریکا به عنوان متحد اصلی اسرائیل در جهان، نفوذ زیادی در شورای امنیت دارد. این کشور از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۴ میلادی، ۳۷ مرتبه از حق وتو به نفع اسرائیل استنفاده کرده است تا تلاشهای بینالمللی برای مقابله با اسرائیل به شکست ختم شود. در مورد این پیشنویس نیز به احتمال قوی همین سناریو اجرا خواهد شد.
ارائه پیشنویس پایان اشغالگری اسرائیل به تنهایی نمیتواند راه حلی برای حل مشکل فلسطین باشد. این پیشنویس به احتمال قوی با وتوی آمریکا مواجه خواهد شد که مانعی بر سر راه اجماع بینالمللی علیه اسرائیل خواهد بود.
گزارش: محسن صالحیخواه