قنادباشی در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد:
۲ هدف داخلی نظامیان خارطوم از ادامه جنگ/ دلایل عدم حمایت غرب از منطقه‌ای شدن بحران سودان/ ابعاد پیشنهاد میانجیگری اسرائیل میان طرفین درگیر در جنگ
کارشناس مسائل آفریقا گفت: تمام بازیگران خارجی که در حال گرداندن صحنه سیاسی سودان هستند یک خواسته واحد بیشتر ندارند و آن هم ادامه حضور نظامیان به عنوان قدرت اصلی در این کشور است.
«جعفر قنادباشی» کارشناس مسائل آفریقا در تشریح آخرین وضعیت سودان و برخی از انتصاب‌های جدید در این کشور در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: قبل از هر چیز باید به این نکته اشاره کنم که تضاد اصلی در سودان، در واقع اختلاف میان نظامیان و احزاب سیاسی این کشور است؛ چراکه پس از مدت‌ها قرار بود نظامیان به وعده‌هایی که داده بودند عمل کنند و حکومت را به غیرنظامیان تحویل دهند که اتفاقات اخیر به صورت کامل این مساله را به حاشیه برد. باید توجه داشت که ادامه درگیری‌ها در سودان در وهله اول انتقال حکومت به غیرنظامیان را منتفی کرد و در وهله دوم هم سطح خواسته‌های مردم را به آب، نان و غذا تقلیل داد. این دو مسأله به صورت کاملاً مشخص اهداف بازیگران خارجی حاضر در پشت‌پرده سیاست سودان بود و حالا هم بحث رقابت میان عربستان و امارات بالا گرفته است.
وی ادامه داد: باید متوجه بود که این دو کشور خواهان آن هستند که نظامیان قدرت را در سودان همچنان در دست داشته باشند و اساساً رقابت میان ریاض و ابوظبی این است که کدام کشور می‌تواند منافع بیشتری از طریق نظامیان سودان کسب کند. به موازات این روند و رقابت عربستان و امارات شاهد آن هستیم که اسرائیل هم به طرفین درگیر در جنگ پیشنهاد میانجیگری داده که نشان می‌دهد تل‌آویو هم در خارطوم منافع خاص خود را دارد و این منافع در ادامه حضور نظامیان سودان در قدرت نهفته است. حتی ایالات متحده هم اقدام به تحریم و تهدید بازیگران داخلی جنگ سودان کرده که نشان می‌دهد تمام بازیگران خارجی که در حال گرداندن صحنه سیاسی سودان هستند یک خواسته واحد بیشتر ندارند و آن هم ادامه حضور نظامیان به عنوان قدرت اصلی در این کشور است.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: اینکه گفته می‌شود رئیس نیروهای واکنش سریع سودان آتش‌بس پیشنهادی از سوی عربستان را پذیرفته، به نظرم می‌تواند صرفاً یک تاکتیک سیاسی - نظامی باشد؛ چراکه قدرت‌های دخیل در پرونده سودان همچنان معتقدند که اگر بخواهند منابع عظیم این کشور را به سرقت ببرند می‌بایست نظامیان در خارطوم مستقر باشند یا حداقل درگیری‌های جاری خاتمه پیدا کند تا آنها هم بتوانند منافع جاری خود را کسب کنند. علاوه بر تمامی این مسائل باید متوجه باشیم که سودان بیش از ۴۵ میلیون نفر جمعیت دارد و حدود ۲۰۰ هزار کیلومتر مربع از ایران بزرگتر است. با این وسعت قاعدتاً مداخله نظامی خارجی نیازمند بودجه هنگفتی است که هیچکدام از طرف‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای حاضر به پراخت آن نیستند. این در حالی است که بخش اعظمی از شهروندان سودان همچنان منتظر آن هستند که صلیب سرخ جهانی به آنها کمک کند ولی تاکنون اتفاق خاصی در این محور رخ نداده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مصر هم به عنوان همسایه سودان نگران موج جدید آوارگان این کشور است و در امتداد این وضعیت سازمان ملل هم اعلام کرده که احتمال دارد بحران سودان به یک به هم‌ریختگی منطقه‌ای تبدیل شود که به نظرم این مساله تا حدودی بعید است. باید متوجه بود که غرب خواهان وقوع بحران منطقه‌ای نیست و نمی‌خواهد یک عراق یا سوریه دیگر در این میان شکل بگیرد و حتی پرونده‌هایی مانند اوکراین، تایوان و به خصوص وضعیت وخیم اقتصاد بین‌الملل به غرب این اجازه را نمی‌دهد که درگیری‌ها در سودان به یک بحران منطقه‌ای تبدیل شود. بر همین اساس فکر می‌کنم عزل و نصب‌هایی که توسط فرمانده ارتش این کشور در حوزه سیاسی، اقتصادی و امنیتی انجام شده صرفاً به تقویت جناح نظامیان و حامیان خارجی آنها می‌انجامد اما به هر ترتیب هر گفت‌و‌گویی که در این میان صورت بگیرد به سمت ابقای نظامیان سودان پیش خواهد رفت.
