فرجیراد در گفتوگو با ایلنا:
حمله هستهای روسیه میتواند موجب حذف مسکو از شورای امنیت شود/ الحاق ۴ منطقه اوکراین شاید مقدمات مذاکره و اتمام جنگ باشد
سفیر پیشین ایران در نروژ گفت: اگر روس ها دست به حمله هستهای بزنند، آنوقت دیگر اعلام بیطرفی از سوی کشورهای عربی یا دولتهای اروپایی و شرقی معنایی ندارد.
«عبدالرضا فرجیراد» سفیر پیشین ایران در نروژ در با اشاره به تهدید هستهای روسیه و الحاق چهار منطقه اوکراین به خاک این کشور در گفتوگو با ایلنا اظهار کرد: واقعیت این است که در جنگ اوکراین یک بنبست مشخص به دلیل وضعیت تهاجمی کییف به وجود آمده است و حالا روسیه با ۱۵ هزار کلاهک هستهای این بنبست را مقابل خود میبیند. حال مسکو با مشاهده این شرایط مانور قدرت را در دستور کار خود قرار داده است؛ چراکه روسها اصرار دارند تسلیحاتی که توسط غرب در اختیار اوکراین قرار داده شده، علیه مسکو استفاده نشود. بر همین اساس چندان اعتقاد ندارم که روسیه در این جنگ از سلاح هستهای استفاده خواهد و به نظرم اگر قرار باشد اوکراین دست بالا را در این درگیری نظامی داشته باشد، در نهایت روسها حملات خود را با سلاح شیمیایی آغاز خواهند کرد، نه اینکه یکباره حملات هستهای را در دستور کار قرار دهند.
وی ادامه داد: توجه داشته باشید که اگر روزی برسد که روسیه از سلاح هستهای در جنگ اوکراین استفاده کند، غرب هم سعی خواهد کرد تا روسیه را از عضویت دائم شورای امنیت سازمان ملل خارج کند و پس از آن سعی خواهد کرد تا قطعنامههای متعددی را پشت سر هم علیه مسکو به اجرا درآورد؛ چراکه دیگر آنموقع روسها حق وتوی خود را از دست دادهاند و غرب به راحتی علیه روسیه مواضع به شدت تند اتخاذ خواهد کرد. لذا فکر نمیکنم که روسیه دست به چنین اقدامی آن هم با چاشنی حملات هستهای بزند. در مقابل اما باید متوجه بود که اوکراینیها به دلیل روحیه بالاتر از سربازان روس و همچنین به خاطر در اختیار داشتن مدرنترین تجهیزات و تسلیحاتی غربی، دست برتر را در جنگ دارند که این بدون شک به نفع مسکو نخواهد بود. در مقابل روسیه همچنان به دنبال تهدید غرب به دلیل ارسال تسلیحات به اوکراین است.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: اگر در نهایت روسها اصرار داشته باشند که از تسلیحات هستهای استفاده کنند، غربیها در مقابل دست به مقابله هستهای نخواهند زد و بحث اخراج روسیه از شورای امنیت سازمان ملل را پیگیری میکنند. در آنموقع اگر این اتفاق رخ دهد، بدون شک اعلام بیطرفی از سوی کشورهای عربی یا دولتهای اروپایی و شرقی معنایی ندارد؛ چراکه آنها در این صورت جهان جدیدی را خواهند دید که حالا به تهدید هستهای و حمله مربوط به آن آلوده شده و نمیتوانند صرفاً در میانه نزاع غرب و روسیه بایستند. پس از آن بدون شک آمریکا و اروپاییها دست به اعمال تحریمهای به شدت سنگین علیه مسکو خواهند زد و این روند را تا جایی عمیق میکنند که در نهایت فروپاشی روسیه اتفاق بیفتد. در این میان اگر از بحث احتمال حمله هستهای روسیه به اوکراین گذر کنیم، آنچه که به عنوان یک نزاع جدید مطرح است، الحاق چهار منطقه اوکراین به خاک روسیه است.
فرجیراد افزود: روز گذشته شاهد آن بودیم که رئیسجمهوری روسیه با حضور در کاخ کرملین، اسناد پیوستن چهار منطقه دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون به خاک روسیه را امضا کرد. معقدم رفراندوم عجولانهای که در این خصوص برگزار شد و سپس اعلام الحاق این مناطق به خاک روسیه به این دلیل بود که اوکراین از حیث میدانی یک وضعیت تهاجمی را در دستور کار قرار داده و سعی میکرد که این مناطق را از روسیه پس بگیرد. روسها هم از ابتدای جنگ اعتقاد داشتند و اعلام کردند که نباید به خاک کشورشان حمله صورت بگیرد. جو بایدن هم در مورد ارسال تسلیحات و تجهیزات نظامی به اوکراین گفته بود که باید تسلیحاتی به این کشور داده شود که خاک روسیه هدف قرار گرفته نشود یا اصطلاحاً این حملات به خاک روسیه نرسد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: روسیه حالا با انضمام چهار منطقه دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون به خاک خود به دنبال آن است تا به اوکراین و غرب بگوید که این مناطق جزئی از خاک روسیه است و اگر به آن حمله شود بدون شک مسکو بدان پاسخ خواهد داد. به نظرم اگر اوکراین به این چهار منطقه حمله نکند، روسها احتمالاً به سمت مذاکره خواهند رفت؛ چراکه پوتین حالا با انضمام این چهار منطقه به خاک کشورش تا حدودی میخواهد افکار عمومی خود را آرام کند و از آن به عنوان یک دستاورد یاد کند. او به خوبی میداند که روحیه سربازان ارتشش پائین آمده و از حیث تسلیحاتی و تجهیزاتی هم اوکراینیها دست برتر را دارند. لذا به نظر کرملین حالا به دنبال صلح میگردد. مطمئناً اروپا و آمریکا هم به این موضوع واکنش نشان خواهند داد اما از سوی دیکر اروپاییها دوست دارند که این جنگ تمام شود. آنها از وضعیت و آینده بایدن نگران هستند و معتقدند که اگر در سال ۲۰۲۴ دونالد ترامپ مجدداً رئیسجمهور شود ممکن است باز هم به نزاع با ناتو و مابقی متحدان برخیزد که همین مسأله باعث شده تا کشورهایی مانند آلمان به صورت مستقل به فکر تقویت قوای نظامی و دفاعی خود بیفتند.