رضوی در گفت‌وگو با ایلنا:
میزبانی از رهبران حماس و فتح برای الجزایر هزینه خواهد داشت/ اسرائیل تلاش می‌کند مانع سفر محمود عباس به الجزیره شود/ صف‌بندی علنی تل‌آویو در مراکش علیه الجزایر
کارشناس مسائل فلسطین گفت: اگر مصر به دلیل ارتباط‌هایش با اسرائیل و ایفای نقش در پرونده فلسطین، با صلح حماس و فتح موافقت نکند، ممکن است نشست آتی سران فتح و حماس به نتیجه نرسد.
«سید محمد جعفر رضوی» کارشناس مسائل فلسطین در تشریح دلایل و ابعاد دیدار آتی رهبران جنبش‌های فتح و حماس در الجزایر در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: اخیراً اخباری از دیدار احتمالی اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس و محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی در رسانه‌ها منتشر شده که نشان می‌دهد دو طرف قرار است طی ماه‌های آینده در الجزایر با یکدیگر ملاقات کنند. اینکه چرا دو طرف قرار است در الجزایر با هم دیدار داشته باشند به ریشه‌های انقلابی و مشی این کشور برمی‌گردد. الجزایر اصولاً کشوری است که پس از انقلاب ۱۹۶۲ و خارج شدن از استعمار فرانسه تاکنون یک سیاست مشخص در مورد فلسطین اتخاذ کرده و هم‌اکنون این سیاست توسط عبدالمجید تبون، رئیس‌جمهوری الجزایر دنبال می‌شود. جامعه این کشور اساساً یک اجتماع متفاوت به حساب می‌آید که ریشه این تفاوت در انقلاب این کشور است و به همین دلیل است که مردم الجزایر هنوز هم از خیزش‌ها و انقلاب‌های مردمی در سراسر دنیا حمایت می‌کنند.
وی ادامه داد: بر همین اساس و با تمام این تفاسیر، مردم و دولت الجزایر حمایت از فلسطین را یکی از محورهای ادبیات سیاسی – اجتماعی خود می‌دانند. در این میان باید به بحث تقابل این کشور با رژیم صهیونیستی هم اشاره کرد. توجه داشته باشید که اسرائیل از قدیم‌الایام آفریقا و شمالِ این قاره را یکی از مهمترین مناطق در استراتژی‌های سیاسی – امنیتی خود می‌داند و به همین دلیل همواره سعی کرده است تا نفوذ خود در این مناطق را به بالاترین حد برسانند. یکی از اقداماتی که تل‌آویو اخیراً آن را در آفریقا پیگیری کرد و هنوز هم بدان اصرار دارد، حضور در اتحادیه آفریقا به عنوان عضو ناظر است. اسرائیل بارها و بارها این اقدام را عملیاتی کرده و همچنان به دنبال آن است تا هرگونه که می‌شود در این اتحادیه حضور داشته باشد و منافع خود اعم از سیاسی، اقتصادی و نظامی – امنیتی را در قاره سیاه بیش از پیش تأمین کند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: در مقابل الجزایر یکی از کشورهایی بود که با حضور اسرائیل در اتحادیه آفریقا مخالف کرده است و همین روند تقابلی همچنان هم ادامه دارد. بر همین اساس در پلان کلی باید دانست که اسرائیل عموماً یک روند تقابلی با اسرائیل و یک محور حمایتی در قبال فلسطین را دنبال می‌کند. بر همین اساس حالا که قرار است رهبران حماس و فتح با یکدیگر در الجزایر دیدار کنند یک سوال پیش می‌آید که آیا محمود عباس به دنبال صلح با حماس خواهد بود یا خیر؟ پاسخ این سوال تا حدودی مشخص است. اکثر تحلیلگران حوزه اسرائیل و فلسطین می‌دانند که فشارهای اسرائیل علیه محمود عباس هنوز هم ادامه دارد و در مقابل تشکیلات خودگردان فلسطین هم برای اعمال فشار بر تل‌آویو به دنبال صلح و هماهنگی با حماس است. به یاد داریم که کشورهایی مانند مصر، عربستان سعودی و حتی روسیه برای آشتی ملی در فلسطین پیش‌قدم شدند ولی هیچکدام از این اقدام‌ها به نتیجه نرسید.
رضوی افزود: بر همین اساس معتقدم که اگر کشوری مانند مصر به دلیل ارتباط‌هایش با اسرائیل و ایفای نقش مهم در پرونده فلسطین، با نشست الجزایر و صلح حماس و فتح موافقت نکند، احتمال دارد که نشست آتی اسماعیل هنیه و محمود عباس به نتیجه نرسد. تنها امیدی که می توان به نشست آتی دو طرف در الجزایر داشت این است که موارد اختلافی تا حد زیاد و قابل قبولی میان دو طرف حل و فصل شود. مساله مهمتر اما هزینه‌هایی خواهد بود که الجزایر در این راه پرداخته است. معتقدم که میزبانی این کشور از نشست رهبران حماس و فتح برای اسرائیل تبعاتی خواهد داشت؛ چراکه نشستن اسماعیل هنیه و محمود عباس در کنار یکدیگر و میزبانی شخصی مانند عبدالمجید تبون از این دو نفر، یک امتیاز بزرگ برای الجزایر به حساب می‌آید. الجزایر همین حالا در قضیه مخالفت با عضویت اسرائیل دراتحادیه آفریقا هزینه‌های زیادی را پرداخت کرده است و باید متوجه بود که رژیم صهیونیستی هم در مقابل این روند، ساکت ننشسته است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یکی از اقداماتی که اسرائیل به موازات ضدیت با الجزایر انجام داد، عادی‌سازی روابطش با مراکش یعنی همسایه غربی الجزایر بود. این عادی‌سازی و علنی شدن روابط تل‌آویو و رباط به نوعی باعث شد تا اسرائیل بتواند علاوه بر مسائل سیاسی، تجهیزات و تسلیحات نظامی ساخت خود را وارد ساختار ارتش مراکش کند و به همین دلیل اسرائیل با این اقدام عملاً در حال مخابره پیام تهدید به الجزایر است. بارها و بارها طی یک سال اخیر شاهد سفر مقامات سیاسی و نظامی اسرائیل به مراکش بوده‌ایم و این به معنای صف‌بندی علنی تل‌آویو در مراکش علیه الجزایر است. نکته آخر که به نظرم بسیار مهم خواهد بود، بحث احتمال تشدید فشارهای تل‌آویو بر محمود عباس است. این امکان وجود دارد که اسرائیلی‌ها با اعمال فشار بر او باعث شوند تا رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در نشست الجزایر حاضر نشود. ممکن است اسرائیل وعده‌های اقتصادی یا سیاسی گوناگونی به محمود عباس بدهد تا مانع از دیدار او با اسماعیل هنیه شود؛ چراکه ملاقات این دو نفر حتی اگر هم نتیجه ملموسی نداشته باشد، یک بی‌حیثیتی سیاسی برای اسرائیل به همراه خواهد داشت.
