ظهره‌وند در گفت‌وگو با ایلنا:
مانیفست جدید طالبان به رادیکالسیم داخلی و خارجی دامن می‌زند/ امارت اسلامی یک تاکتیک به حساب می‌آید/ اعمال فشار غرب علیه طالبان می‌تواند روس‌ها را تحریک کند
سفیر پیشین ایران در افغانستان گفت: طالبان در نشست علما علاوه بر داعش، جبهه مقاومت افغانستان را هم یک جریان مفسد فی‌الارض معرفی کرد که نشان از تمامیت‌خواهی دارد.
«ابوالفضل ظهره‌وند» سفیر پیشین ایران در افغانستان در تشریح ابعاد و خروجی نشست علما در کابل در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: نشست چند روز اخیر طالبان که در محل لوئی جرگه برگزار شد به مفهوم عام نمی‌تواند بازگو کننده اجلاس لوئی جرگه باشد؛ چراکه نماینده تمام اقوام و طوایف افغانستان و به خصوص زنان این کشور در نشست مذکور حضور نداشتند. از سوی دیگر حضور هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان در این مراسم هم یکی از محورهایی بود که نشست اخیر را برجسته کرد و در نهایت ما بحث بیعت اقوام با رهبر طالبان را شاهد بودیم. این روند نشان داد که طالبان در حال بهره‌برداری از این وضعیت و آرام نشان دادن اوضاع و احوال سیاسی در افغانستان است اما بحث این است که در چنین نشستی علاوه بر داعش، جبهه مقاومت افغانستان به رهبری احمد مسعود را هم یک جریان مفسد فی‌الارض معرفی شد.
وی ادامه داد: این مواضع و سخنانی که از سوی طالبان در نشست علماء مطرح شد، نشان می‌دهد که اوضاع در حال رادیکال شدن است. طالبان به صورت علنی و شفاف در حال مطرح کردن موضع و مانیفست جدیدی خود است. به گونه‌ای که اخیراً یک مانیفست به زبان عربی از این جریان منتشر شده و در آن اعلام شده صرفاً مذهب حنیفی را مورد پذیرش قرار دادند و مابقی آنها را رد و انکار می‌کنند. اگر جزییات مانیفست طالبان که اساساً این جریان آن را انکار نکرده، قرار باشد به ورطه اجرایی شدن در بیاید ما شاهد یک رادیکالیسم تمام‌عیار خواهیم بود؛ چراکه آنها فقط قرار است یک «امیرالمومنین» داشته باشند و همین مساله می‌تواند اوضاع را تغییر دهد و یک چهره جدید از طالبان به دنیا معرفی کند که ریشه آن تمامیت‌خواهی است. جالب اینجاست که جامعه زنان در این مانیفست هیچ جایگاهی ندارند و زن از منظر طالبان صرفاً در خانه تعریف می‌شود.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: طالبان در نشست اخیر سعی کرد که به همسایگان خودش بگوید تا زمانی که کسی با آنها کار نداشته باشد، آنها هم با کسی کار نخواهند داشت و معتقدم که امارت اسلامی یک تاکتیک به حساب می‌آید. نکته قابل توجه این است که در نشست اخیر تمام نیروهای هماهنگ با طالبان حضور داشتند و مخالفان به این نشست دعوت نشده بودند و حتی سخنانی مطرح شد که عوام‌پسند بود. بر همین اساس برآوردم این است که اگر روند تحولات میان اروپا و روسیه بر سر پرونده اوکراین به همین روال جلو برود بحث فشار علیه طالبان تقویت خواهد شد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بدون تردید اعمال فشار غرب علیه طالبان می‌تواند روس‌ها را تحریک کند و خروجی آن می‌تواند ضد مسکو باشد. این در حالی است که گزارش‌های زیادی در مورد ارتباط طالبان و القاعده وجود دارد اما باید دانست که غرب به طالبان به چشم یک متغیر وابسته نگاه می‌کند و صرفا دو رویکرد را دنبال می‌کند: رویکرد نخست فروپاشی افغانستان و تبدیل این کشور به یک سیاه‌چاله است و خروجی دوم ایفای نقش طالبان به عنوان یک متغیر وابسته است تا بتوانند از آن به نفع خود استفاده کنند. به همین جهت است که می‌گویم مانیفست طالبان می‌تواند رادیکالسیم را در افغانستان و منطقه آسیای میانه دامن بزند و گسترده کند. به موازات این روند، طالبان سعی می‌کند از رسانه و اهرم دیپلماسی برای تطهیر این سناریو و مانیفست جدید خود استفاده کند که در نهایت یک به هم‌ریختگی را نشان می‌دهد.
