رضوی در گفت‌وگو با ایلنا:
اسرائیل با حمله به دمشق سناریوی «تشدید تهدید» را دنبال می‌کند/ تل‌آویو در حال محک زدن واکنش روسیه در سوریه است
کارشناس مسائل منطقه گفت: دمشق می تواند از طریق شکایت به شورای امنیت و همچنین مراجع قضایی بین‌المللی علیه اسراییل اقامه دعوا کند اما موانعی از سوی غرب در این راه وجود دارد.
«سید محمدجعفر رضوی» کارشناس مسائل منطقه در تشریح پیامدهای حقوقی و سیاسی حمله اسرائیل به فرودگاه دمشق در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: در وهله اول باید توجه داشت که هر حمله‌ای که از سوی اسرائیل به سوریه انجام می‌شود، بحث ایران هم مطرح است و هدفشان ضربه زدن به مقاومت است. طی روزهای گذشته چند نشانه دیگر هم پدیدار شد که بی‌ارتباط با این حملات نیست. نخست گزارش رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه ایران بود که بسیاری معتقدند این اقدام او در هماهنگی کامل با اسراییل انجام شده است. از سوی دیگر باید توجه داشته که صهیونیست‌ها با دو هدف در حال تشدید تحرکات خود هستند. نخست آنکه مذاکرات وین در حال رسیدن به یک نقطه مشخص بود و به همین دلیل آنها مجددا فشار سیاسی و تحرکات نظامی خود را افزایش دادند. هدف دوم هم این است که اسراییل دنیا را متوجه این موضوع کند که عزم تل‌آویو برای مقابله با ایران جدی است.
وی ادامه داد: به عنوان مثال در کنفرانس هرتزلیا در سال ۲۰۲۱ بنی گانتز، وزیر جنگ اسراییل اعلام کرد که ایران باید بفهمد که اسرائیل قرار است با آنها تقابل کند و به همین دلیل حالا هم در حال القای این پیام به تهران و متحدان آن است. از سوی دیگر هم در بحث رسانه‌ای و روانی اسراییل در حال گسترش دادن نفوذ خود است و می‌خواهد به هر ترتیب اوضاع را با هزینه کمتر به نفع خود رقم بزند. از منظر دیگر حمله به فرودگاه دمشق و برخی از انبارهای تسلیحاتی اطراف این شهر دقیقاً نشان می‌دهد که اسراییل در حال تشدید تهدیدهای خود علیه سوریه و متحدان آن است. اینکه می‌گویند تهدیدهای خود را تشدید می‌کنند به گونه‌ای می‌توان از مدل حملات فرودگاه سوریه به این مساله رسید که اسراییل به موازات این روند در حال محک زدن روسیه است تا ببیند آیا مسکو به این حملات اعتراض می کند یا خیر. البته باید این مساله را در چارچوب تنش اسراییل با روس‌ها در پرونده اوکراین دانست.
این تحلیلگر مسائل منطقه تصریح کرد: اینکه چرا اسراییل دست به تشدید تهدیدهای خود زده، موضوعی است که باید آن را یک بحث چند ضلعی دانست؛ چراکه آنها با تشدید این تهدیدها علیه ایران و متحدان آن به نوعی به دنبال آن هستند تا از مشکلات داخلی فارغ شوند. ضمن اینکه تمام این مسایل را باید در کم کردن تمرکز آمریکا بر منطقه و تشکیل ائتلاف عبری - عربی به رهبری رژیم صهیونیستی دانست که پیمان ابراهیم و گره‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی هم در قالب همین پیمان پدیدار می شود. از منظر دیگر پیامدهای سیاسی و حقوقی حملات اسراییل به سوریه هم مطرح است و دمشق می تواند از طریق شکایت به شورای امنیت و همچنین مراجع قضایی بین‌المللی علیه اسراییل اقامه دعوا کند.
وی در پایان در خصوص موانع شکایات و تحرکات حقوقی سوریه تصریح کرد: بحث اینجاست که شورای امنیت سازمان ملل متحد یا دادگاه‌های بین‌المللی تحت نظارت و نفوذ ایالات متحده قرار دارند و به نظرم سوریه نمی‌تواند نتیجه خاصی از طرح شکایاتش علیه اسراییل به دست بیاورد. تنها امیدی که وجود دارد این است که سوریه چند سال دیگر که تنش‌ها کم می‌شود می‌تواند این پرونده‌ها را پیگیری کند که شکایت فلسطین علیه تل‌آویو یکی از آنها به حساب می‌آید که توانست با گذر زمان در دیوان کیفری بین‌المللی علیه اسراییل اقامه دعوا کنند. در کل فعلاً بحث تقابل نظامی و دفع حملات اسراییل به سوریه مطرح است که احتمالاً سیر آن صعودی خواهد شد.
