استاد کالج سلطنتی نظامی کانادا در گفتوگو با ایلنا:
غرب هرگز مانع درگیری احتمالی روسیه و اوکراین نمیشود/ اروپا و آمریکا به دنبال بهرهبرداری از بحران برای فروش تسلیحات خود هستند
استاد کالج نظامی سلطنتی کانادا گفت: فرانسه و آلمان تلاش میکنند با استفاده از تنشهای مسکو و کییف، همانند بریتانیا و ایالات متحده جنگافزارهای خود را در اختیار اوکراین قرار دهند تا القاء کنند که هرگونه تجاوز نظامی، هزینه بالایی خواهد داشت.
«لوبومیر لوکیاوک» استاد کالج نظامی سلطنتی کانادا با اشاره به تشدید تنشها میان اوکراین و روسیه و نقش غرب در این میان، به خبرنگار ایلنا گفت که این کشورها مانع درگیریهای احتمالی نخواهند شد.
وی با اشاره به سفرهای اخیر مقامهای آلمان و فرانسه به منطقه، این سفرها را بینتیجه خواند و گفت که اوکراین کشور مستقلی است و آینده آن با مذاکره با کشورهای دیگر رقم نخواهد خورد.
لیاوک افزود که این نکته که کشورهای غرب اروپا با پوتین در خصوص هزینه بالای تهاجم نظامی به اوکراین سخن بگویند اقدام مثبتی است، البته این مذاکرات و گفتوگوها در نهایت وی را از دست زدن به این حمله منصرف نخواهد کرد.
این استاد کالج نظامی سلطنتی کانادا در ادامه گفت که فرانسه و آلمان تلاش میکنند با استفاده از تنشهای مسکو و کییف، همانند بریتانیا و ایالات متحده جنگافزارهای خود را در اختیار اوکراین قرار دهند تا القاء کنند که هرگونه تجاوز نظامی، هزینه بالایی برای متجاوز خواهد داشت.
«نیویورکر» نیز در مقالهای در اینباره نوشت که «امانوئل ماکرون» رئیسجمهوری فرانسه طی هفتههای اخیر در حال نبرد در جبهههای مختلفی بود تا از بروز جنگی حقیقی جلوگیری کند. رئیسجمهوری فرانسه با سفر به مسکو و نشستن بر سر میز بلند جنجالبرانگیز در کاخ کرملین، کوشش کرد تا «ولادیمیر پوتین» همتای روس خود را متقاعد کند که تنشزدایی در مرز اوکراین امری ضروری است. وی روز بعد در کییف به «ولودیمیر زلنسکی»، رئیسجمهوری اوکراین، اطمینان بخشید که عزم فرانسه برای حمایت از یکپارچگی این کشور جدی است. وی بلافاصله پس از این گفتهها برای ملاقات با «اولاف شولتز»، صدراعظم آلمان و «آندری دودا»، رئیسجمهوری لهستان، اوکراین را ترک کرد. بهطورکلی سفرهای دیوانهوار یکی از عناصر اصلی دستورکار سیاسی و دیپلماتیک ماکرون بوده است.
از سوی دیگر، با توجه به اینکه زمان اندکی به انتخابات ریاستجمهوری فرانسه باقیمانده است، ماکرون قصد دارد تا خود را بهعنوان رهبر اروپا نشان دهد، نقشی که پیشتر «آنگلا مرکل» صدراعظم پیشین آلمان عهدهدار آن بود.
ماکرون همچنین، موضع سخت ایالات متحده و ناتو در قبال روسیه را دنبال میکند. وی تقاضای روسیه مبنی بر محدودسازی فعالیتهای نظامی ناتو در شرق و عدم عضویت اوکراین به عنوان یکی از جمهوریهای پیشین اتحاد جماهیر شوروی در ناتو را با قاطعیت رد کرده است. ولی در مقایسه با دولت بایدن و برخی کشورهای اروپایی نسبت به نگرانیهای امنیتی روسیه موضع نرمتری را اتخاذ کرده است.
در ابتدا، تمایل ماکرون برای گفتوگوی مستقیم با روسیه منجر به نگرانی برخی از متحدان فرانسه شده بود. تنها دو هفته پس از اینکه در سال ۲۰۱۷ به مقام ریاستجمهوری فرانسه رسید، از پوتین دعوت کرد تا از پاریس دیدن کند. ماکرون در جریان کنفرانس مطبوعاتی مشترکی که در کاخ الیزه برگزار شد، باوجود اینکه در رابطه با موضوعات تنشبرانگیزی مانند جنگ سوریه و نقش رسانههای روسیه در پخش و انتشار اخبار نادرست سخن گفت، همچنان بر تداوم گفتوگوها با مسکو تأکید کرد. وی مجدداً در سال ۲۰۱۹ پوتین را به اقامتگاه تابستانی ریاستجمهوری فرانسه در مدیترانه دعوت کرد و در این دیدار، روسیه را «قدرتی بزرگ» خواند و پیشنهاد کرد تا با همکاری یکدیگر ساختار امنیتی جدید اروپا را بنا نهند.
وی یک هفته بعد در جمع سفرای فرانسه، اعلام کرد: «دور کردن روسیه از اروپا اشتباه استراتژیک بزرگی خواهد بود، چراکه چنین رویکردی روسیه را منزوی کرده و به افرایش تنشها دامن میزند یا منجر به اتحاد این کشور با سایر قدرتهای بزرگ مانند چین خواهد شد.»
این سیاست ماکرون، به نگرانی متحدان اروپایی فرانسه دامن زده بود. این کشورها معتقد بودند که رویکرد ماکرون در قبال روسیه، نگرانیهای امنیتیشان در رابطه با این کشور را مورد توجه قرار نمیدهد. کشورهای بسیاری در اروپا هستند که روسیه «تهدیدی وجودی» برای آنها محسوب میشود. کشورهای مانند لهستان، کشورهای حوزه بالتیک، استونی، لتونی و لیتوانی که نگران هستند تا به اهداف بعدی توسعهطلبی روسیه تبدیل بشوند. این کشورها باید در روند تصمیمگیریها شرکت داشته باشند. همراه با آلمان و هلند، این کشورها با هرگونه ابتکاری که منجر به برداشته شدن تحریمهایی اقتصادی که اتحادیه اروپا پس از تهاجم روسیه به اوکراین وضع کرده است بشود، مخالف هستند. بهطور کلی، عدم هماهنگی ماکرون با متحدان اروپایی در ارتباط با روسیه انتقاداتی را بههمراه داشت.
فرانسه از زمان جنگ سرد متحد سرکشی برای ایالات متحده بوده است. متحدی که اغلب سعی میکند تا استقلال خود را در صحنه جهانی به اثبات برساند. اکنون که ناتو و ایالات متحده با احتمال بروز جنگی تمامعیار در اروپا مواجه هستند، ماکرون تلاش میکند تا با استفاده از ارتباطات شخصی خود با پوتین از وقوع چنین رویدادی جلوگیری کند. ولی به نظر میرسد که ماکرون از انتقاداتی که به او در سال ۲۰۱۹ شده است درس گرفته است و پیش از دست زدن به هر اقدامی احتیاط کرده و از دیپلماسی مشورتی بهره میبرد. یکی از مقامهای دولت فرانسه، که خواسته است نامش فاش نشود، گفته است که ماکرون در سفر خود به روسیه از پشتیبانی کامل ایالات متحده برخوردار بود. آنها (آمریکاییها) به ما گفتند که در حال انجام چه کارهایی هستند و ما نیز آنها را در جریان اقدامات خود قرار دادیم. «موریل دومناچ»، نماینده فرانسه در ناتو، لیستی از تماسهای ماکرون با رهبران سایر کشورها پیش از سفرش به مسکو را در توئیتر منتشر کرد.
یکی از پیشنهادات ماکرون برای حل بحران جاری، احیای «ساختار جدید امنیتی» که وی در سال ۲۰۱۹ به پوتین ارائه کرده بود است. وی ماه گذشته در جریان سخنرانی خود برای پارلمان اروپا اعلام کرد: «در هفتههای آینده ما با پیشنهادی اروپایی را به منظور ایجاد نظام جدیدی برای امنیت و ثبات منطقه ارائه کنیم». رئیسجمهوری فرانسه در ادامه جانب احتیات را پیش گرفت و افزود: «ما این نظام امنیتی جدید را میان خودمان طراحی میکنیم، سپس آن را با سایر متحدانمان در چهارچوب ناتو به اشتراک میگذاریم و در نهایت با روسیه مذاکره خواهیم کرد». اینکه این نظم جدید چه شکلی دارد و چگونه از بروز جنگ جلوگیری خواهد کرد همچنان نامشخص است.
گزینه محتملتری که وجود دارد، احیای توافقنامه صلح میان «مینسک۲» است. مذاکره برای این توافقنامه در سال ۲۰۱۵ در پایتخت بلاروس صورت گرفت و هدف از آن حلفصل درگیریهای منطقه دنباس در شرق اوکراین بود. جایی که جداییطلبان نزدیک به روسیه بخشهایی از خاک آن منطقه را به اشغال خود در آورده بودند. این توافقنامه این امکان را فراهم میآورد تا بخشهای جدا شده مجددا به اوکراین بازگردند و همزمان روسیه نیز تا حدی بر مسائل سیاسی اوکراین تأثیر بگذارد. اما اختلاف نظر میان مسکو و کییف بر سر موضوعاتی مانند میزان خودمختاری که به شورشان دنیاس باید داده شود و ممانعت از عضویت اوکراین در ناتو، مانع از اجرای کامل این توافقنامه شد.
اگر سفرهای متعدد ماکرون و رابطه شخصیاش با پوتین بتواند از بروز جنگ در اروپا جلوگیری کند، قطعاً احتمال پیروزی وی در انتخابات ریاستجمهوری ماه آوریل را بسیار بالا خواهد برد. اما، برخی کارشناسان بر این باور هستند که از دید روسها، گفتوگوکنندگان حقیقی آمریکاییها هستند و در حقیقت ماکرون نفوذ چندانی در آنها ندارد ولی تمایل شدیدی برای ایفای چنین نقشی دارد.