صدرالحسینی در گفت‌وگو با ایلنا:
فشارهای اقتصادی آمریکا به طالبان برای تامین منافع حداکثری انجام شد/ ورود دولت‌های منطقه به پرونده افغانستان گویای مهره‌چینی واشنگتن از راه دور است
کارشناس مسائل منطقه گفت: طالبان در وضعیت فعلی بر مسائل اقتصادی متمرکز است و اگر نتواند این موضوع را با آمریکا حل و فصل کند، افغانستان با مشکل روبه‌رو می‌شود.
«سیدرضا صدرالحسینی» کارشناس مسائل منطقه در تشریح ابعاد مذاکرات طالبان با طرف‌های غربی در دوحه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: آمریکایی‌ها پس از فرار از افغانستان در صدد آن بودند تا ارتباط خود با طالبان را حفظ کنند و در این راستا به نوعی سعی کردند یک کانال ارتباطی بین خود و طالبان ایجاد کنند که این کانال، قطر بود. به همین دلیل از زمان تخلیه افغانستان توسط ایالات متحده و تسلط طالبان بر کابل، شاهد آن بودیم که ایالات متحده مذاکره با طالبان را یک جاذبه سیاسی برای خود قلمداد کرد و حالا با گذشت بیش از سه ماه از سقوط دولت اشرف غنی شاهد آن هستیم که آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها با مقامات طالبان در قطر دیدار و گفت‌وگو کردند. این در حالی است که طالبان هم می‌خواهد پشتوانه‌ای به اسم ایالات متحده داشته باشد و بر این اساس شاهد برگزاری یک دور جدید از مذاکره میان دو طرف در قطر هستیم.
وی ادامه داد: بسیاری از منابع خبری و ناظران بین‌المللی اعلام کردند که مذاکرات مذکور حول محور مسایل انسانی، اقتصادی و حقوق بشر انجام شده اما واقعیت این است که مهمترین مشکل در افغانستان، بلوکه شدن بودجه این کشور توسط آمریکا و اروپا است. متاسفانه مشکلات انسانی در افغانستان که در شرایط کنونی شاهد آن هستیم، ریشه اقتصادی دارد و به همین دلیل طالبان بر آزادسازی پول‌ها و عایدات مالی افغانستان تاکید دارد؛ لذا مهمترین مذاکرات اخیر در دوحه را باید همین مساله بدانیم و از سوی دیگر باید دانست که ایالات متحده به دنبال آن است تا بتواند آرام آرام یک ساختار جدید در افغانستان به وجود بیاورد. ایالات متحده استفاده از فشارهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی در افغانستان را به گونه‌ای دنبال می‌کند که بتواند منافع مورد نظرش را از طالبان و سایر جریان‌های حاکم بر کابل کسب کنند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: نکته‌ای که در اینجا باید مورد نظر قرار بگیرد این است که بدون تردید آمریکایی‌ها به دنبال تنازع بیشتر و اعمال فشار افزون‌تر بر طالبان خواهند بود و عموماً بحث مسایل حقوق بشری در این برهه از مذاکرات، توجه کمتری را به خود اختصاص داده است. وضعیت افغانستان به گونه‌ای است که مهمترین محور، آزادسازی پول‌ها و جلوگیری از تعمیق یک بحران انسانی است و این روند اگر ادامه پیدا کند بدون تردید جریان‌های تروریستی مانند داعش می‌توانند به راحتی از ناراضی‌ها و کسانی که با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند به نفع خود استفاده کنند و شبکه انسانی خود را گسترش دهند. بر این اساس تمام حرکات و عملکرد طالبان در افغانستان را باید حالا حول محور اقتصادی و سپس تلاش برای به رسمیت شناخته شدن دانست.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به نظرم آمریکایی‌ها صرفاً به دنبال ادامه حضور خود در افغانستان خواهند بود اما نمی‌خواهند طالبان را از اریکه قدرت پایین بکشند. از سوی دیگر مساله اینجاست که جدیدا بازیگران منطقه‌ای مانند قطر و امارات یکی پس از دیگری با دستور آمریکا وارد پرونده افغانستان شدند. به عنوان مثال اینکه دیده می‌شود قطر به عنوان کانال ارتباطی افغانستان و آمریکا ایفای نقش می‌کنند یا اینکه می‌گوییم مدیریت فرودگاه کابل به اماراتی‌ها داده می‌شود، نشان می‌دهد که ایالات متحده در حال مهره‌چینی خود در این کشور است و بر اساس اوضاع و احوال افغانستان سناریوهای خود را طرح و اجرا می‌کند. لذا باید منتظر بود و دید که آیا ایالات متحده بودجه افغانستان را به حساب این کشور واریز می‌کند یا خیر و در غیر اینصورت باید منتظر بحران‌های جدید بود.
