مطهرنیا در گفت‌وگو با ایلنا:
کابینه بایدن می‌خواهد «دموکراسی نژادی» را به تصویر بکشد/ شاهد سنتزی از اوباما و ترامپ در کاخ‌سفید خواهیم بود
کارشناس مسائل آمریکا گفت: بسیاری از شخصیت‌های حزب دموکرات در شرایط فعلی با یک دشمن مشترک به نام «ترامپ» دست و پنجه نرم می‌کنند اما بعد از یک بازه دوساله با یکدیگر وارد اختلاف‌های چندوجهی می‌شوند.
«مهدی مطهرنیا» کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به کابینه جدید آمریکا در ارزیابی راهبردهای تیم دموکرات‌های کاخ‌سفید در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: در سطح تحلیل عینیِ ساختارِ ایالات متحده و گستره کلانِ آن، به نظر می‌رسد کابینه دولت «جو بایدن» که قرار است ۲۰ ژانویه وارد کاخ‌سفید شود، سَنتزی از دولت «باراک اوباما» و «دونالد ترامپ» خواهد بود؛ چراکه نیازِ امروزِ آمریکا ایجاد همگرایی بیشتر با قطب‌های همنام و همگرا که آن را یک مدار مغناطیسی در عرصه بین‌الملل می‌داند، است. ما در دوره جدید به خصوص پس از خروج ترامپ از کاخ‌سفید شاهد طیف جدیدی از نیازهای ایالات متحده هستیم. توجه کنید اگرچه مردم با مشارکت در انتخابات به نوعی رئیس جمهوری آمریکا را انتخاب می‌کنند اما همین روسای جمهور در نهایت باید در اختیار رویای بزرگ بنیانگذاران آمریکا باشند و منافع آمریکا را در مقیاس بین‌المللی تامین کنند.
وی ادامه داد: در تحلیل کلان باید دانست که ایالات متحده در واقع میراث‌دار بریتانیا و امپراطوری پرتغال و رُم محسوب می‌شود و یک پوشش برای قدرت‌های موجود در میدان تحولات جهانی است. آمریکا مایل است تا از حاشیه این تحولات به مرکز و به عبارتی دیگر به میدان قدرت وارد شود و چین هم طی سال‌های اخیر به سمت همین موضوع در حال حرکت است. اینجاست که اصطکاک بیش از گذشته پیش می‌آید و حالا کابینه بایدن در ابتدای سال ۲۰۲۱ میلادی به دنبال ایجاد همگرایی بیشتر در ابعاد جهانی خواهد بود. حفظ قدرت آمریکا در مرکزیت میدان مغناطیسی تحولات بین‌المللی و قدرت جهانی به نوعی نیازمند مدلی است که تلفیقی از ترامپ – اوباما باشد و به نظرم کابینه بایدن که طی روزهای اخیر معرفی شد، این پتانسیل را در خود دارد. در این میان معرفی «آنتونی بلینکن» به عنوان وزیر خارجه ایالات متحده در دولت بایدن یا انتخاب «جیک سالیوان» به عنوان مشاور امنیت ملی آمریکا به ما نشان می‌دهد که او به دنبال یک تیم خبره در امر دیپلماسی است که درون‌مایه‌های تفکر امنیتی را هم داشته باشد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: تیم اقتصادی بایدن به نوعی از رویکردهای «کامالا هریس» تبعیت خواهد کرد که پیام‌های گوناگونی برای ما خواهد داشت. انتخاب «الخاندرو مایورکاس» به عنوان وزیر امنیت داخلی آمریکا که یک لاتین‌تبار از خانواده‌ای مهاجر است، به ما نشان می‌دهد که او اگرچه بایدن را قبول دارد اما نظرات خود را هم مهم می‌داند و به دنبال عملیاتی شدن آن است. «لیندا توماس گرینفیلد»، سفیر آتی آمریکا در سازمان ملل متحد که یک آفریقایی‌تبار است یا انتخاب «آوریل هینس» به عنوان نخستین زن تاریخ آمریکا که به مقام مدیریت سازمان اطلاعات ملی خواهد رسید نشانگر آن است که تیمِ بایدن مجموعه‌ای است که به نوعی حامل یک همگرایی نژادی در بستر ناسیونالیسم آمریکایی و دموکراسی نژادی است. به عبارتی دیگر تیم بایدن به دنبال نمایش گذاشتن اتحاد درونی آمریکا است که در پَسِ آن اشخاصی مانند برنی سندر، هیلاری کلینتون و باراک اوباما قرار دارد.
مطهرنیا افزود: معتقدم که سندرز، اوباما و کلینتون در شرایط فعلی تا ۲۰ ژانویه با یک دشمن مشترک به نام دونالد ترامپ دست و پنجه نرم می‌کنند اما به نظرم آنها بعد از یک مدتِ دوساله با یکدیگر وارد اختلاف‌های چندوجهی می‌شوند و در زمانی که قرار است نفرات انتخابات میان دوره‌ای کنگره را معرفی کنند این اختلاف بالا خواهد گرفت. ایجاد این مدل از اختلاف‌ها در یک تیمِ منسجم امری عادی در دنیای سیاست به حساب می‌آید. توجه داشته باشید که هر تیمی در کاخ‌سفید روی کار بیاید موظف است تا به اندیشه کسانی مانند جفرسون، واشنگتن و غیره احترام بگذارند. ما شاهد جهانی هستیم که ترامپ علیه آن طغیان کرد و دموکراسی آمریکا را به خطر انداخت و حالا بایدن و تیمش به دنبال آن هستند تا بتوانند این ویرانی را ترمیم کنند و همگرایی جهانی را مجدداً به ورطه عملیاتی شدن در بیاورند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اخیراً بایدن پس از معرفی اعضای کابینه خود اعلام کرده است که آمریکا حالا آماده رهبری جهان است. این پیام دقیقاً ۱۸۰ درجه با سیاست‌های ضد جهانی شدن ترامپ فرق دارد که ریشه در تفکر و راهبرد برون‌گرای دموکرات‌ها دارد. این تیم به دنبال آن است تا به هر ترتیبی که شده، ترمیمِ رابطه با دنیا را در دستور کار خود قرار دهد و در این مسیر باید متوجه بود که کابینه او به دنبال یک انسجام داخلی برای اجرای این موضوع است. بر این اساس باید متوجه باشیم که تا روز ۲۰ ژانویه ممکن است ترامپ دست به هر کاری در عرصه داخلی و خارجی بزند.
