کمبود اعتبارات، مشکل اصلی فرهنگ و ارشاد

فرهنگ و ارشاد یکی از بخش هایی است که به خصوص در سال های گذشته مورد بی مهری بسیار قرار گرفته است و در این بی مهری قطعا سهم شهرستان ها و مراکز کوچک تر، بیشتر نیز بوده است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری ایلنا، با این حال، مدیریت فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر از بین ادارت کل، نخستین حوزه ای بود که با تغییر مدیریت در استان مواجه شد و چند ماه بعد تغییرات به شهرستان ها نیز رسید.

تغییرات این حوزه، دوم شهریورماه ۹۳ به دشتستان رسید و شهرام سلیمی فرد که از بدنه ی خود هنرمندان این شهرستان بود، با حکم ماموریت از قوه ی قضاییه به فرهنگ و ارشاد منتقا شد و مدیریت این ارگان در دشتستان را به عهده گرفت.

وی در نخستین اقدام خود، اداره ی مطبوعش را که سال ها زیر گرد و غبار دفن شده بود، نظافت نمود و تغییراتی در دکوراسیون ساختمان اداری ایجاد کرد تا محدود اهالی فرهنگ و هنرمندانی که همچنان گذرشان به این اداره می افتاد، رغبتی برای ورود به آن داشته باشند.

با این حال و با گذشت حدود ۵ ماه از حضور سلیمی فرد در این ارگان، گلایه هایی از سوی هنرمندان و فرهنگیان دشتستان شنیده می شود که از عدم حمایت مدیریت این سازمان حکایت دارد ولی سلیمی فرد بزرگ ترین مشکل خود و هنرمندان و آنچه که گلایه ی این قشر از جامعه را ایجاد نموده است را ناشی از نبود اعتبار و بودجه ی فرهنگی می داند.

وی می گوید برنامه های زیادی برای ارتقای بخش فرهنگی شهرستان دشتستان دارد که همه را هم مدون کرده و در اختیار مقامات بالاتر قرار داده است و در صورت تایید و تخصیص اعتبار برای سال های آینده، حتی اگر خودش هم حضور نداشته باشد، تداوم خواهند داشت.

مدیر فرهنگ و ارشاد دشتستان تاکید می کند تمام تلاشش این است که انجمن های فرهنگی و هنری را به وضعیت سال های قبل برگرداند!

آقای سلیمی فرد، به عنوان اولین سوال، حدود ۵ ماه از حضور شما به عنوان رییس فرهنگ و ارشاد دشتستان می گذرد، در این مدت بزرگ ترین مشکل فرهنگ و ارشاد دشتستان را چه دیدید؟

بحثفرهنگ و ارشاد، بحثشهرستانی نیست، یک ضعف کلی همیشگی در فرهنگ و ارشاد وجود داشته و دارد و مربوط به یکی دو سال گذشته هم نیست، بحثهزینه است و همه هم اینو می دونن.

فرهنگ و ارشاد یک وزارت خانه ی هزینه بر است و درآمد زا نیست و عمده ی کسانی که مخاطب فرهنگ و ارشاد هستند، قشر جوان و مطالبه گر و قشر هنرمند و هنرجو و علاقه مندان به فعالیت های فرهنگی و هنری هستند.

در کنار این فعالیت های فرهنگی و هنری، وظایف دیگری هم بر عهده ی فرهنگ و ارشاد است که کانون های مساجد و موسسات قرآنی است که این قشر هم مطالبه گرند و مطالبه شان هم در حد فعالیت هایشان است و همه هزینه بر است.

در بخش فرهنگ و هنر هم تا هزینه ای انجام نشود، هیچ برنامه ای اجرا نخواهد شد؛ کم ترین هزینه ای که بخواهد انجام شود، بحثپذیرایی ساده است که هزینه می خواهد.

این مشکل ادامه خواهد شد؟

این که بخواهیم بگوییم ادادمه خواهد داشت، کمی غیر منطقی است چون ممکنه در آینده حل شود؛ این مشکل به دست وزارت فرهنگ و ارشاد حل نمی شود این مشکل به دست متولیان اصلی کشور و برنامه ریزان حل می شود که باید درصدی را برای فعالیت های فرهنگی و هنری در کشور اختصاص دهند.

در کنار همه ی این ها، بحثدیگری هم مد نظر است که مربوط است به سازمان هایی که فعالیت های مشابه و موازی فرهنگ و ارشاد دارند، هرچند آن ها هم یک سری مسائلی خاص خود را دارند ولی به نظر می رسد بودجه هایی که برای انان در نظر گرفته می شود زیاد تعریف شده نیست و به همین لحاظ وضعیت شان بهتر است ولی وزارت ارشاد چون بودجه هایشان تعریف شده است و در اعتبارات کشوری دیده می شود مشکلات بیشتری دارند.

با توجه به نیازهای کشور در سطح عمرانی و سلامت و امور مبتلا به کشور، بخش فرهنگ و هنر مغفول واقع شده اگر چه این امر باعثشده که ضررهای بسیاری برای علاقه مندان و جوانانی که می خواهند در این حوزه فعالیت کنند و برای کل جامعه ی ما ایجاد شود.

سوای از بودجه ای که در اختیار ندارید چطور؟ بالاخص برای دشتستان بزرگ ترین مشکل را چه دیدید؟

فرهنگ و ارشاد دشتستان هم اصل بحثش همین است؛ چون بودجه و اعتبار خاصی نداریم، کاری هم نمی توانیم انجام دهیم؛ چون اعتبار فرهنگی نداریم کاری نمی توانیم انجام دهیم و چون کار فرهنگی نمی کنیم قطعا روی جامعه تاثیر می گذارد؛ شهرستان دشتستان به واسطه ی دوری از مرکز، مهاجرت پذیری از جاهای مختلف و سر راه استان در مبادی ورودی قرار گرفتن کار فرهنگی بیشتری نیاز دارد ولی چون بودجه نداریم، نمی توانیم؛ از طرف دیگر در سال های گذشته کار فرهنگی به علت نبودن زیرساخت های فرهنگی سر جای خودش نبوده و در زیرساخت های فرهنگی کاری انجام نشده و متولیان فرهنگی ما به خصوص در سال های اخیر، توجهی به این امر نکرده اند.

جز بحثبودجه چطور؟

در سال های اخیر فرهنگ و هنر جایگاه خود را از دست داده و هنرمندان ما پراکنده شده اند، این پراکندگی هنرمندان و اهالی فرهنگ ما باعثشده افسارگسیختگی در جامعه ی فرهنگی ما بیشتر شود، ما باید تلاش می کردیم کسانی که کار فرهنگی و هنری می کنند همانطور که از مردم بودند، بین مردم باشند و برای مردم کار کنند ولی جامعه، آن ها را به هر دلیلی به پستوخانه های خودشان کشانده و از مردم جدا شده اند و همین باعثشده که جامعه ی ما دست به گریبان مشکلاتی شود، سن جرم کاهش و آمار جرم افزایش یابد و همه به این دلیل است که کار فرهنگی انجام نمی شود؛ ما برای انجام کوچک ترین برنامه های فرهنگی باید به مرکز استان یا استان های همجوار برویم.

نقش سازه های فرهنگی رو چطور می بینید؟

وجود سازه های فرهنگی مثل سینما، پارک های فناوری، پارک های هنری و فرهنگسراها به خصوص در بخش خصوصی می تواند بسیار نمود داشته باشد.

در تهران خیلی از فرهنگسراها توسط بخش خصوصی یا نیمه دولتی مثل شهرداری ها اداره می شود و همین امر باعثمی شود مردم رغبت بیشتری به کار فرهنگی داشته باشند ولی در دشتستان با توجه به این که اعتبار و بودجه ی خاصی نداریم مجبوریم به بودجه های دولتی روی بیاوریم و وقتی بودجه ی دولتی نباشد، کار فرهنگی هم رخ نمی دهد، جامعه بیمار می شود و موارد منفی رشد می یابد و ترکش هایش به جامعه، خانواده و ادارات وارد می شود.

با این حساب شما چه برنامه ای برای دور هم جمع کردن هنرمندان دارید؟

با توجه به این که خودم از سال های سال قبل به عنوان کسی که دوستدار هنر بوده و هستم و در انجمن های مختلف حضور داشته ام همه ی مسائل را درک کرده و لمس کرده ام و می دانم چه اتفاقاتی افتاده است؛ اولین چیزی که مد نظرم بوده و هست این است که هنرمند به جایگاه اصلی خودش برگردد، ما باید تشخص هنر و هنرمند در جامعه را به او بر گردانیم.

به چه شکل؟

باید به او بها بدهیم؛ بهادادن حتما با پول دادن نیست، باید به هنرمند اهمیت بدهیم و کارهایش را ببینیم و تشویقشان کنیم.

هنرمندان ما بسیار انسان های قانعی هستند و نیاز نیست که حتما کادوهای انچنانی بدهیم و یا با کیسه ی پول نزدشان برویم، هنرمند ما در وهله ی اول می خواهد که به او احترام بگذاریم؛ هنرمندان ما آنقدر قانع هستند که با یک سلام و علیک و خسته نباشید ساده هنرشان را بروز می دهند چون هنرمند از روز اول که کارش را شروع کرده بخاطر پول نبوده است.

درسته که الآن داریم از هنر درآمدزایی می کنیم ولی اصل هنر و هنرمند بخاطر پول نیست، چون هنرمند حاضر نیست هنرش را با پول مقایسه کند هرچند بودن پول هم خیلی خوب است، ولی رکن اصلی هنر نیست!

شما در این مدت برای برگرداندن تشخص هنرمندان چه کاری انجام دادید؟

به انجمن های مختلف سر زده ام و با هیات امنایشان صحبت کرده ام؛ چند نفری از هنرمندان که کار جدیدی داشته اند را به صورت تلفنی و حضوری تماس داشته ایم و دو سه نفری هم که بیماری داشته اند سر زده ایم.

در مراسماتشان سعی کردیم شرکت کنیم و در کنار خانواده هایشان باشیم اگر چه تلاش می کنیم تا قبل از این که هنرمندی دچار اتفاق ناگواری شود بهش سر بزنیم.

نمایندگی های بخش های شهرستان هم تحت نظر شماست؟

بله.

در بخش ها هم مشکلات زیادی داریم. اغلب با کمبود فضا و امکانات مواجه اند. برای این موضوع چه چاره ای دارید؟

قطعا مشکلاتی که در مرکز شهرستان است، گریبان بخش ها را هم می گیرد ولی باز هم وضعیت انها بهتر است به دلیل همگرایی بیشتری که بین دستگاه های دولتی، مردم و خیرین فرهنگی وجود دارد، شاید بتوان گفت به آن وسیله می توان مشکلات بخش ها را تاحدودی حل کرد ولی قطعا ان ها هم مشکلات اعتبار و بودجه را دارند.

آقای سلیمی فرد، بودجه ی امسال فرهنگ و ارشاد دشتستان چقدر بوده؟

هیچ بودجه ی خاصی متاسفانه برایش تعریف نشده است.

ولی آقای فرماندار می گفتند بودجه ی خوبی رو به این بخش اختصاص داده اند؟

ببینید، در ان حوزه دو بحثوجود دارد؛ یکی بحثفرهنگی و بودجه های فرهنگی است و یکی هم بحثبودجه های عمرانی بخش فرهنگی. بله، آقای فرماندار تلاش خود را دارند و به این بخش هم توجه ی خاصی دارند ولی آن چه که آقای فرماندار فرموده اند بودج ههای فرهنگی نیست، بودجه های فرهنگی برای کارهای فرهنگی در اختیار فرمانداری نیست، بودجه های عمرانی فرهنگی در اختیار ان هاست که البته در جایگاه خودش ان ها را دنبال کرده اند و برای یکی دو تا کتابخانه و مرکز فرهنگی بوده که برایش اعتبار گذاشته اند.

اصل چیزی که ما با آن دست به گریبانیم بحثبودجه های فرهنگی برای کارهای فرهنگی است.

یعنی شما الآن هیچ مبلغی در حسابتان نیست؟

هیچ بودجه ی مشخصی برای بخش فرهنگ برای ما تعریف نشده است و تنها تنخواه فرهنگی است که هر چند مدت یکبار مبلغی به ما می دهند که آن هم متاسفانه در چند ماه اخیر اعتباری در این خصوص به طور ویژه نداشته ایم.

اعتبار این تنخواه ها آنقدر هست که بتوان با ان کار فرهنگی شاخصی انجام داد؟

نه. اصلا؛ فقط در این حد است که بتوان با آن چند نیاز ضروری را برآورده کرد ولی در حد برگزاری نمایشگاه و جشنواره و امثالهم نیست.

شما با دیگر متولیان فرهنگی شهرستان و دستگاه هایی که در موازات کار شما هستند از جمله سازمان تبلیغات و شهرداری ها و شورای شهر برای تخصیص بودجه برای انجام کارهای فرهنگی صحبت یا رایزنی داشته اید؟

ببینید، به طور کلی در شهرستان دشتستان، متاسفانه این معضل در همه ی سازمان ها به ویژه سازمان های فرهنگی و هنری وجود دارد و ساری و جاری است، همه با این مشکلات دست به گریبانند با این حال ما سراغشان رفته ایم و با شورا و شهرداری جلسه داشته ایم، صحبت هایی هم با آموزش و پرورش داشته ایم و تمام سعی و تلاشمان این است که با توجه به کمبود اعتبارات فرهنگی و هنری در شهرستان با همکاری سازمان ها و نهادهای فرهنگی و هنری مختلف و حتی نهادهای دیگر، یکسری برنامه هایی را به صورت تعامل با همدیگر برگزار کنیم.

مثل چه برنامه هایی؟

سال های گذشته، جشنواره ی آیین شهروندی را داشتیم، با شورا صحبت کرده ایم که اگر بشود دوباره این جشنواره را برگزار کنیم، با آموزش و پرورش هم قرار است چند برنامه ی مشترک داشته باشیم چون بعضی از هنرمندان ما از جمله دانش اموزان مشترکند. با دانشگاه آزاد هم صحبت کرده ایم که یک جشنواره ی دانشجویی برگزار کنیم؛ البته هنوز در هیچ یک به نتایج صد در صد نرسیده ایم.

در بخش خصوصی و خیرین فرهنگی چطور؟

با بعضی دوستان صحبت کرده ایم و قول هایی هم داده اند.

دوستان؟

دوستان و کسانی که دلسوز بخش فرهنگ و هنرند و خودشان پیش قدم شده اند که به این بخش کمکی کنند؛ کسانی که به فرهنگ و هنر شهرستان اهمیت می دهند و در همین راستا قرار شده است یک مجمع خیرین فرهنگی شهرستان را هم راه اندازی کنیم و صحبت های اولیه اش را هم انجام داده ایم و قرار است دوستان، خیرین این حوزه را شناسایی کنند و جلسه ای با ان ها داشته باشیم تا بعضی برنامه ها را بدون کمک دولت و با همراهی خیرین اجرا نماییم.

اولویت برنامه ی شما در کل برای فرهنگ و ارشاد چیست؟

اولویت اول ما این است که انجمن های فرهنگی و هنریمان را به همان فعالیت هایی که در سال های قبل داشته اند برگردانیم؛ به سال های اوجشان!

در سال های گذشته ما در انجمن های مختلف دشتستان برنامه های متنوع فرهنگی و هنری داشتیم که بسیار به بحثفرهنگ شهرستان کمک می کرد.

مثلا چه برنامه هایی؟

شاخص ترین برنامه ما سال ۷۹ بود که هفته ی فرهنگی دشتستان را برگزار کردیم که در این هفته، تمامی انجمن ها و مراکز فرهنگی و ادارات فرهنگی و حتی اداراتی که کار فرهنگی نمی کنند را نیز درگیر کردیم؛ تمامی هنرمندان رشته های مختلف درگیر کار شدند، شب شروه و مقاله خوانی برگزار کردیم و انواع نمایشگاه های تجسمی، وسایل و ادوات قدیمی، نمایشگاه کتاب نویسندگان شهرستان دشتستان، مطبوعات و تجلیل از خانواده های شهدا و حتی برگزاری چند کنسرت را داشتیم و در آن برنامه ها می خواستیم بگوییم هنرمندان از خود مردم و از این آب و خاک هستند.

خب. برای برگزاری این برنامه ها به نتیجه ای هم رسیدین؟

امسال هم این برنامه را تعریف کردیم ولی خب به نتیجه ای نرسیدیم، دوست داشتیم هر ساله هفته ی فرهنگی دشتستان را برگزار کنیم و این یکی از اهدافمان بود ولی خب نشد.

چرا؟ بخاطر همین بودجه؟

بله.

نمی توانید برای برگزاری این برنامه با فرمانداری رایزنی کنید؟

صحبت هایی داشتیم ولی با توجه به این که من شش ماهه ی دوم به مجموعه وارد شدم و اعتبارات هم در شش ماهه ی اول بسته می شوند، بنابر این برای امسال نتوانستیم چنین کاری انجام دهیم ولی برنامه هایی داریم و تقاضاهایمان را ارائه داده ایم که بتوانیم هفته ی فرهنگی دشتستان را دوباره انجام دهیم و آن به صورت یک برنامه ی مدون سالیانه در تقویم سالیانه ی دشتستان و استان گنجانده شود تا بتوانیم مانند دیگر شهرهایی که برنامه ی خاص خود را دارند، ما هم برنامه ای خاص دشتستان داشته باشیم.

تاریخی هم برایش در نظر گرفته اید؟

نه هنوز ولی باید با توجه به وضعیت آب و هوایی این تاریخ را تعیین می کنیم.

پس اگر ماموریت تان تمدید شود و در این منصب باشید، مساله را پیگیری می کنید؟

بله. این مساله را پیگیری می کنم و اگر مشکل خاصی پیش نیاید، انشاالله برنامه ها تایید می شوند و سال آینده تحول خوبی را شاهد خواهیم بود، حتی اگر خودم هم نباشم، مدیران بعدی می توانند کار را به شکل روتین سالیانه انجام دهند.

یادمه موقعی که هنوز مدیریت فرهنگ و ارشاد را به عهده نگرفته بودید، نسبت به مسائلی که در این حوزه پیش می آمد، دیدگاه خاصی داشتین. هنوز هم دیدگاه تون نسبت به مسائل همان است یا تغییر کرده؟

دیدگاهم تغییر نکرده، تمام تلاشم این است مشکلاتی را که قبلا هم اطلاع داشتم، برطرف کنم.

شما برای بخش مطبوعات و رسانه های دشتستان و البته خبرنگاران هم برنامه ای دارید؟

در ابتدا تلاشمان این است که این رکن از جامعه با توجه به رسالتی که دارند، ان چه باید برایشان اتفاق افتد، روی دهد؛ به عنوان یک بخش فرهنگی؛ دوست داریم رسانه ها در کنار ما باشند و نه علیه ما؛ مشکلات ما را رصد و به ما کمک کنند تا آن ها را رفع نماییم؛ به خصوص سایت ها با توجه به نقشی که فضای مجازی امروزه در جامعه ایفا می کند.

رسانه ها می توانند دیدگاه و نظر و مشکلات مردم را به ما انتقال دهند و من هم از نقد سازنده استقبال می کنم.

پس لازم است که یک روابط عمومی قوی هم داشته باشید.

ما در بحثپذیرش نیروی جدید در تمام بخش ها به شدت مشکل داریم؛ یکی از برنامه هام این بود که چند نفر از هنرمندانی که از لحاظ هنری، تحصیلی، فعالیت و کار برتری هایی دارند را به سیستم وارد کنیم؛ به چند دلیل، یکی این که کسانی در این حوزه فعالیت کنند که از جنس فرهنگ و هنر باشند و دلشان برای این حوزه بسوزد و هم برای آنان اشتغال زایی انجام دهیم و این حقشان هم بود و از قبل از حضورم در این سمت با مدیرکل هم صحبت کردم ولی بعدا صرفا به دلیل نبود اعتبار نتوانستیم از این افراد استفاده کنیم.

اگر این برنامه اجرایی می شد، تحول خوبی رخ می داد!

بله. ما حتی برنامه داشتیم که در بخش ها هم از همین افراد برای مدیریت و نمایندگی ها استفاده کنیم ولی نشد.

مشکل دارترین حوزه ی فرهنگ و هنری دشتستان را کدوم بخش دیدید؟

خیلی تفاوتی بینشان نیست چون هیچ کدام بودجه و اعتبار خاصی ندارند.

در نمایندگی بخش ها چی؟

اونجا هم زیاد فرقی ندارد، چون همه تازه کارشان را شروع کرده اند.

با این تفاسیر، اهالی فرهنگ و هنر امیدوار باشند یا نه؟

من برنامه هایی رو مدون به اداره کل اعلام کرده ام و برای تجهیز انجمن ها و اداره هم نامه نگاری هایی داشته ام و حتی با دوستانم در سازمان برنامه و بودجه دیدار داشته ام که اگر نامه نگاری ها پاسخ مثبت داشته باشند و فرمانداری همکاری نماید فضای امکانات و تجهیزات شهرستان کلا متحول خواهد شد؛ پس بهتر است امیدوار باشیم.

گفت و گو از: نرگس محمدزاده فرد