خاطرات تلخ و شیرین از روزهای کاری سخت

حضور زنان در عرصه‌های مختلف در سال‌های اخیر امری طبیعی شده است، ‌اما حضور این بخش از جامعه در مشاغلی کاملا مردانه هنوز جذاب است و شنیدن حرف‌های آنان در این خصوص خالی از لطف نیست. در اوایل دهه ۸۰ اولین آتش‌نشانان زن از میان ورزشکارترین دختران کرجی انتخاب شدند و پس از طی مراحلی نظیر آزمون کتبی و شفاهی و تست ورزش و… با گذراندن دوره‌های آموزشی به استخدام سازمان آتش‌نشانی زیرنظر وزارت کشور درآمدند. پس از آن کم و بیش در برخی شهرهای دیگر زنان آتش‌نشان دیگری مشغول به کار شدند و از آن پس حضور زنان در عرصه‌های کاملا مردانه نظیر رانندگی اتوبوس بین شهری، تاکسی، کامیون و… بیشتر شنیده شد.

این روند حضور پررنگ زنان در عرصه‌های مختلف اکنون به شهرهای کوچک‌تر نیز رسیده است به گونه‌ای که در استان بوشهر به عنوان استانی کوچک با جمعیتی حول و حوش ۸۰۰ هزار نفر نیز زنان حضور شایسته‌ای در عرصه‌های مختلف دارندو به تازگی ۴ زن در سازمان آتش‌نشانی شهرداری بندر بوشهر مشغول به کار شده‌اند که اولین آتش‌نشانان جنوب کشور هستند. فعالیت این زنان توانمند نشان از تغییر نگاه به زنان حتی در بافت‌های بسیار سنتی دارد و می‌تواند نوید بخش حضور پررنگ‌تر زنان با معیارهای اسلامی در عرصه‌های مختلف باشد. یکی از این چهار زن «سمیه محمودوند» است. او در سطح ملی در چند رشته ورزشی رزمی توانسته است برای استان بوشهر مقام کسب کند و در ضمن فعالیت‌های ورزشی با شغل آتش‌نشانی آشنا شده است و بعد به استخدام سازمان آتش‌نشانی شهرداری بندر بوشهر در آمده است وی در گفت‌وگویی با خبرنگار خبرگزاری ایلنا به تشریح جوانب مختلف این حرفه برای یک خانم پرداخته است.

چگونه با حرفه آتش‌نشانی آشنا شدید و به استخدام سازمان آتش‌نشانی بوشهر در آمدید؟

در سال ۸۸ به همراه دوست و شاگردم در رشته ورزشی و همکار فعلی‌ام در سازمان آتش‌نشانی به سالن ورزشی کوثر رفتیم تا دوستم جهت همکاری با سازمان آتش‌نشانی به عنوان امدادگر در تست ورزشی شرکت کند.

در آنجا با ورزشکاران و مربیان ورزشی روبه‌رو شدم که به دلیل فعالیت ورزشی‌ام با من آشنا بودند و در حال تست گرفتن از متقاضیان بودند آنها از من خواستند که در این تست شرکت کنم و با اصرار همکاران ورزشی‌ام این تست انجام شد و پس از پیگیری‌های مداوم و بعد از دو سال در سال ۹۰ به استخدام سازمان آتش‌نشانی در آمدیم.

اکنون که آتش‌نشان شده‌اید ورزش کجای زندگی شماست؟

من در رشته‌های ورزشی کنگ‌فو، کیک بوکس، ایروبیک و ژیمناستیک فعالیت کرده‌ام و هفت بار در این رشته‌ها برای استان در سطح کشور مقام کسب کرده‌ام. یک بار هم به مقام سوم مسابقات آسیایی رسیده‌ام و در سال ۸۳ به اردوی تیم ملی کنگ‌فو راه پیدا کردم که به دلیل پاره‌ای از ملاحظات تیم به خارج از کشور اعزام نشد و از ما خواسته شد در رشته کیک بوکس که از لحاظ موارد مورد انتقاد مشکل کمتری داشت تغییر رشته دهیم پس از آن با وجود مشکلات تفاوت میان رشته اصلی و این رشته چند دوره در مسابقات شرکت کردم و توانستم رتبه‌هایی نیز کسب کنم ولی پس از استخدام در سازمان آتش‌نشانی به دلیل تراکم شیفت‌های کاری نمی‌توانم ورزش را به شکل قهرمانی ادامه دهم ولی مانند همه آتش‌نشانان، ورزش بخشی از اوقات مرا پر می‌کند علاو بر ورزش جهت آمادگی جسمانی برای کار به مربیگری ورزش نیز می‌پردازم.

ورزشکار و آتش‌نشان بودن چه سنخیتی با هم دارند؟

یک آتش‌نشان باید در کارش داری سرعت، قدرت و دقت باشد یک ورزشکار هم دارای این فاکتور هاست. ورزش کردن یکی از الزامات کار ماست تا آمادگی جسمانی لازم را برای مقابله کردن با حوادثداشته باشیم و به نظر من یک ورزشکار می‌تواند هر مسئولیتی را به خوبی انجام دهد ولی برای اینکه یک ورزشکار حرفه‌ای باشی باید دوشیفت تمرین کنی که با خیلی از شغل‌های رسمی جور در نمی‌آید.

شما به عنوان یکی از اولین آتش‌نشانان زن جنوب در این راه با چه مسائلی روبه‌رو شدید؟

در ابتدا با اینکه نزدیک به ۱۱ سال است در کرج همکاران ما در کنار آتش‌نشانان مرد به فعالیت می‌پردازند میان همکاران بافعالیت ما مخالفت‌های زیادی می‌شد ولی با توجه به این نکته که در هنگام بروز حادثه هم مردان و هم زنان در معرض خطر هستند با حمایت آقایان کمان و وحدتی رئیس و مدیر عملیات سازمان توانستیم در میان پرسنل سازمان جایی برای ایفای نقش پیدا کنیم.

ما هم‌‌اکنون شاهد حضور زنان در بیشتر مشاغل هستیم اما آتش‌نشان بودن برای یک زن با سایر مشاغل چه تفاوتی دارد؟ با حجاب اسلامی چه می‌کنید در این کار؟

این تفاوت به تفاوت شغل آتش‌نشانی با سایر مشاغل برمی گردد یک زن آتش‌نشان باید قوی، شجاع، دارای از خود گذشتگی و فداکاری باشد. یک آتش‌نشان همیشه در معرض خطر است و باید این آمادگی را داشته باشد که هر لحظه خود را برای نجات دیگران به خطر بیندازد. در ابتدا علاقه‌مند بودن به کار برای آتش‌نشان بودن لازم است، زیرا کار در شرایط سخت آدم را دلسرد می‌کند اما عشق، فداکاری، صداقت، شجاعت و ورزشکار بودن نیز ویژگی‌هایی هست که برای ورود و ماندن در این کار لازم هستند.

حجاب نیز کمترین مشکلی برای ما ایجاد نمی‌کند چرا که لباس‌های آتش‌نشانی کاملا پوشیده هستند و در اوقات غیرعملیات نیز با حجاب خود مشکلی نداریم، اما برای اغلب مردم جالب است که با حجاب کاری به این سختی انجام دهیم.

در هنگام بروز حوادثبرخورد مردم با شما چگونه است؟

برخورد‌ها متفاوت است بعضی‌ها با خوشرویی و اشتیاق برخورد می‌کنند و برخی دیگر نه مثلا می‌گویند این کار به درد خانم‌ها نمی‌خورد ولی مسن‌تر‌ها معمولا به ما احترام می‌گذارند و تشکر می‌کنند به نظر من همان‌هایی که بد برخورد می‌کنند هم‌زمان بروز حادثه ترجیح می‌دهند به اعضای زن خانواده شان آتش‌نشان زن کمک کند.

چه مسائلی در کار وجود دارد که ممکن است شما را دچار مشکل کند؟

این کار پر استرس است و برای ما خانم‌های آتش‌نشان زن بوشهر استرس آن بیشتر است زیرا تعداد ما برای گردش شیف ۲۴ به ۴۸ کم است و به صورت ۱۲ ساعت به ۱۲ ساعت مشغول فعالیت هستیم و به همین دلیل در هنگام استراحت و هنگامی که در منزل هستیم نیز باید در حالت آماده برای اعزام به محل وقوع حادثه باشیم که امیدوارم با استخدام نیرو بیشتر زن این مشکلات برطرف شود.

خاطره تلخ یا شیرینی دارید که برای ما و مخاطبان‌مان جالب باشد؟

در یک حادثه که در خیابان جفره اعلام آتش سوزی شده بود به محل حادثه رفتیم دود از در و پنجره خانه که دارای در‌های ضدسرقت بود خارج می‌شد، چون اجازه شکستن درهای ضد سرقت را بدون اجازه صاحب ملک نداریم به هر شکلی که تلاش کردیم نتوانستیم با صاحب خانه تماس بگیرم ولی وجود یک دمپایی بچه گانه جلوی در ما را مشکوک کرده بود به حضور و دچار سانحه شدن کودکی در منزل، بالاخره رئیس ایستگاه جفره وارد عمل شد و با مسئولیت خودش قفل در را شکست و خوشبختانه هیچ کس در خانه نبود و آتش سوزی که به دلیل روشن ماندن اجاق گاز اتفاق افتاده بود، مهار شد و من خوشحالی‌ام از نبودن هیچ کودکی در خانه قابل وصف نیست.