پیانوی دیجیتال یا آکوستیک؟

پیانوهای دیجیتال

اگر مبتدی هستید و یا به تازگی به دنبال آموختن نوازندگی پیانو باشید، صدا و لمس (تاچ) پیانوی دیجیتال نیز می‌تواند انتخاب مناسبی باشد و منافاتی با روند آموزشی شما نخواهد داشت، بلکه به مرور با پیشرفت متوجه کیفیت ساخت بالای بسیاری از پیانوهای دیجیتال نیز خواهید شد. اگر قصد دنبال نمودن نوازندگی پیانو در سبک کلاسیک را داشته باشید، شاید تا مدت‌ها بتوانید از پیانوی دیجیتال به منظور فراگیری و تمرین استفاده نمایید. اکثر نوازنده‌های حرفه‌ای پیانوی کلاسیک پیش از اجرای اصلی در محل اقامت خود به وسیله پیانوی دیجیتال، در سکوت (به کمک هدفون) به تمرین می‌پردازند. وجود خروجی هدفون همچنین انجام تمرینات طولانی مدت بدون مزاحمت برای دیگر ساکنین ساختمان و یا همسایه‌ها میسر می‌سازد.

پیانوهای آکوستیک

اولین مسئله‌ای که پس از برخورد با پیانوی آکوستیک به ذهنمان می‌رسد اینست که این ساز کارکرد واقعی دارد. این بدان معناست که تمام ظرافت‌های صوتی از طریق اعمال مکانیکی تعیین شده‌ای که سال‌ها پیش ابداع گردیده است به گوش می‌رسد که وجود این ظرافت‌های صوتی در پیانوهای دیجیتال به چشم نمی‌خورند. تجربه نوازندگی با پیانوی آکوستیک، هارمونیک‌ها، لرزش‌ها، لمس، جذابیت بصری، تناسب با محیط خانگی یا استودیو و ارتباط با سنت چنان پیچیده است که سازنده‌های پیانوهای دیجیتالی‌ها نمی توانند همه آن را تولید کنند. همچنین اگر ساز آکوستیکی مناسبی را تهیه نمایید ممکن است طول عمر آن به اندازه نسل‌ها باشد و در نهایت نیز امکان احیای دوباره و به کارگیری آن وجود دارد. گرچه پیانوهای دیجیتال هر روز به حالت ایده‌آل نزدیک می‌گردند، اما بدون اغراق، صدای پیانوی آکوستیک روح آدمی را به پرواز درمی‌آورد.

جنبه‌های منفی پیانوی آکوستیک

پیش‌تر به نکات مثبت پیانو‌های آکوستیک اشاره داشتیم. اکنون زمان آن رسیده است که جنبه‌های منفی این ساز را نیز بیان نماییم. اولین مسئله هزینه اولیه بالا برای تهیه یک پیانوی آکوستیک است. قیمت بالای این ساز چند برابر یک پیانوی دیجیتال است. همچنین جابجایی دشوار، فضای زیادی را که اشغال می‌نماید، هزینه‌ای که سالانه می‌بایست صرف تنظیم و نگهداری آن گردد و از همه مهمتر وجود تنها یک صدا که «پیانو» نام دارد، ممکن است شما را از داشتن یک پیانو آکوستیک منصرف نماید.

چرا پیانوی دیجیتال؟

پیانوهای دیجیتال علاوه بر داشتن صدای پیانو (که از پیانوی واقعی نمونه‌برداری شده است)، از بانک صدایی متنوع از چندین ساز نیز برخوردار است. به عنوان مثال نواختن سازهای ارکسترال از امکاناتی است که یک پیانوی دیجیتال در اختیار شما قرار می‌دهد. همچنین اگر نوازنده سازهای زهی مانند ویولن یا چلو باشید، یک پیانوی دیجیتال می‌تواند شما را همراهی نماید. اتصال به رایانه و آموزش از طریق نرم‌افزار از دیگر امکاناتی است که یک پیانو دیجیتال در اختیار نوازنده قرار می‌دهد. از این رو بسیاری از نوازنده‌های حرفه‌ای پیانو علاوه بر پیانوی آکوستیک، یک پیانوی دیجیتال نیز تهیه می‌نمایند تا همه ظرفیت‌های این ساز را به راحتی به کار گیرند.

علاوه بر همه موارد یاد شده، هزینه اولیه پایین‌تر، راحتی در جابجایی، امکان نواختن با هدفون بدون مزاحمت برای دیگران، عدم وجود هزینه‌های نگهداری، پاسخگویی به نیازهای مختلف، اتصال به رایانه دلایل قدرتمندی برای تهیه یک پیانوی دیجیتال هستند.

جنبه‌های منفی پیانوی دیجیتال

با اینکه پیانوهای دیجیتال امکانات زیادی را برای نوازندگان فراهم می‌آورند، اما بد نیست نکات منفی این دسته از پیانوها را نیز در نظر بگیریم. امید به زندگی یک پیانوی دیجیتال محدودتر از یک پیانوی آکوستیک است. در درجه اول از آنجایی که مدت زیادی از تولد پیانوهای دیجیتال نمی‌گذرد، همچنین سرعت بالای پیشرفت مهندسی و ساخت لوازم الکترونیک منجر به منسوخ شدن نسخه‌های قبلی پیانوهای دیجیتال می‌گردد، این در حالیست که امید به زندگی یک پیانوی آکوستیک خوب به 50 سال رسیده است. آکوستیک‌ها به خوبی ارزش خود را حفظ می‌کنند و به مرور از ارزش دیجیتالی‌ها (بنا به دلایل یاد شده) کاسته می‌شود. بدیهی است اگر از نظر مالی از پس هزینه‌های پیانوی آکوستیک برمی‌آیید، این نوع پیانو بهترین گزینه برایتان خواهد بود.

کدام گزینه مناسب‌تر است؟

هیچ شخصی جز شما نمی‌تواند پاسخ این سوال را تعیین نماید. با بررسی دقیق از خواسته و نیازهایتان، همچنین با در نظر گرفتن محدودیت‌‌ها (چه از نظر مالی، چه محل سکونت و یا حتی جابجایی‌های متعدد) می‌توانید مناسبترین گزینه را انتخاب نمایید. با این وجود هر دو گزینه در زندگی امروزی و صنعت موسیقی جایگاه منحصر به خود را دارند. اکنون کدام گزینه برای شما مناسبتر است؟