مخالف‌خوانی‌ها و موافق‌خوانی‌های در شبکه‌های اجتماعی درباره اسنپ

ایلنا؛ قرار نیست همه‌ از یک چشم به ماجرا نگاه کنند. حتما هر جریانی موافقان و مخالفانی دارد. کسانی‌که با ایده‌ها و سیاست‌های آن جریان همسو و موافق هستند و دیگرانی که معتقدند ایراداتی هست. در دنیای که بحث بر سر حق برابر همه آدم‌ها برای اظهارنظر است و ابراز عقیده، طبعا نظر همه باید محترم شمرده شود و قرار نیست کسی بابت موافقت یا مخالفتش مورد اهانت قرار بگیرد یا حتی بازخواست شود.

بحث اما اینجاست که هر مخالفتی جایی ارزنده است که بنای منطق داشته باشد و بوی کارشکنی‌ یا اعتراض بیهوده ندهد. درست مثل موافقتی که اگر از روی تعصب کورکورانه یا حمایت چشم‌بسته باشد می‌تواند با چند جمله زیرسوال برود و اعتبار چندانی ندارد.

داستان موافقان و مخالفان اسنپ هم همین است؛ کسانی که وجود این امکان را به مثابه معجزه‌ای در ترددهای روزانه‌شان می‌دانند و معتقدند این سامانه رفت‌وآمد را برای‌شان لذت‌بخش کرده و دیگرانی که معتقدند اسنپ ایرادهایی دارد که باید برطرف ‌شود. راستش مهم نیست که تعداد مخالفان بیشتر باشد یا موافقان، مهم عیار حرف‌شان است که کدام قابل استنادتر است.

حالا که به لطف شبکه‌های اجتماعی طرح «هر نفر یک تریبون» به خوبی در جامعه جان گرفته، شنیدن اظهارنظرهای موافقان و مخالفان درباره جریان‌های مختلف دیگر کار سختی نیست. کافیست سری به توییتر یا اینستاگرام بزنید تا تقابل گروه‌های مختلف را در مورد موضوعات متفاوت بخوانید. مثلا نوبت که به اسنپ می‌رسد، موافقان دلایل‌شان را برای لزوم حضور آن ردیف می‌کنند و از حالِ خوب‌ اسنپی‌شان می‌گویند و مخالفان مشکلات هر روزه‌شان با این سامانه را بازگو می‌کنند و از عدم نیاز به وجود چنین سرویسی حرف می‌زنند.

کاربری در توییتر نوشته:«رادیو داشت می‌گفت: رتبه‌ی ایران در بیماری‌های قلبی ۲۷ و رتبه‌ی ژاپن ۱۹۰ است! بعد کارشناس می‌گفت: مردم باید در تایمی که کار ندارن ورزش کنن!!! خطاب به کارشناسِ عزیز باید بگم ما در تایمی که بیکاریم میریم اسنپ که از گشنگی نمیریم!»، کاربری توییت کرده:«اسنپ گرفتیم و کاملا راضیم‌ام. نه تنها راننده با ادبی داره، بلکه کابل AUX هم در اختیارمون گذاشت تا موزیک مورد علاقه‌مون رو بذاریم. تاکید هم کرد کابل شارژ و اینترنت هم هست که می‌تونم در اختیارتون بذارم و هر آهنگی که دوست داشته باشید از دنیای ترانه براتون بذارم»، کاربری از دوستان توییتری‌اش خواسته یک سرویس درخواست اینترنتی خودرو به او معرفی کنند که در مشغله‌های امروزی‌اش بتواند از آن استفاده کند و چندین نفر از دوستانش به او کامنت داده‌اند که سراغ اسنپ برود چرا که ارزان است و مطمئن. آن‌طرف کاربری از کاهش کیفیت اسنپ گله کرده و نوشته:«روزهای اول پرقدرت و باکیفیت، بازار رو که دست گرفتی، گور بابای کیفیت. حکایت اسنپ هم همینه، روزهای اول ماشین‌های تمیز و پذیرایی در ماشین و هزار و یک قر و فر، الان باید دعا دعا کنی ماشینی که میاد مال عهد عتیق نباشه.»کاربری هم نوشته:«من موندم اسنپ با این همه دم و دستگاه چطور نمی‌تونه مشکل پرداخت نقدی رو حل کنه.» دیگری توییت کرده:«بی‌تو عُمری، بدون اسنپ هرگز» و در نهایت کاربری توییت کرده:«اسنپ جون مرسی که همراه روزهای خوب و بد منی».

به این ترتیب قصه موافقان و مخالفان اسنپ و هر جریان دیگری رج‌ به رج پیش‌ می‌رود؛ هر طرفی با افزودن پیاز داغ اضافه سعی در جلب نظر سمت دیگر دارد. مهم نیست اما که کدام طرف درست‌تر می‌گوید. هر جریانی موافقان و مخالفان خودش را دارد، حتی داستان‌هایی که از برابری حقوق زن و مرد و مبارزه با نژادپرستی می‌گویند. در پس آن‌ها هم کسانی هستند که برتری‌جویی مردان را می‌طلبند و معتقدند حق همواره با سفیدپوستان است.