۵ دلیل برای اینکه دل تنگ گوشی‌های قدیمی باشیم!
تایپ کردن با دکمه هنوز هم راحت‌تر از تایپ کردن با صفحه لمسی است، هرچند که فشردن چند دکمه تا رسیدن به حرف و عدد مورد نظر واقعا چیزی نیست که برایش دلتنگ شویم.
ایلنا؛ مثل سرهنگ آئورلیانو در کتاب صدسال تنهایی که از سالهای طولانی باران مداوم، حرف می‌زد، گاهی وقتی از تکنولوژی اولین موبایل‌ها و هیجان زدگی اولین تجربه‌هایمان با این وسیله جادویی حرف می زنیم، نوجوانان امروزی با ناباوری و تعجب به ما نگاه می کنند.
در چشم نسل جدید تکنولوژی بدون اینترنت، سرعت و پیام رسان بی معناست اما نسلی که اکنون جوان و میان سال است،خاطره های به یاد ماندنی زیادی با نوکیاهای مقاوم، موتورولاهای زیبا و سونی اریکسون‌های رنگارنگ دارد که تاشو،کشویی یا حتی چرخان بودند و در پیشرفته‌ترین حالت می‌شد با دکمه‌های روی بدنه آنها راحت‌تر موسیقی شنید یا عکاسی کرد!
این امکانات که زمانی لبه تکنولوژی به حساب می‌آمدند برای نوجوانان کنونی خنده دار و گاهی باورنکردنی هستند، اما هنوز هم دیدن یک گوشی قدیمی یک حس خوشایند دوست داشتنی و یادآور اشتیاقی است که در هیچ موبایل اپل، گوشی سامسونگ یا گوشی ال جی جدیدی پیدا نمی شود. اگر شما هم نوستالژی باز هستید، بیایید با هم مرور کنیم که ممکن است برای چه چیزهایی در گوشی‌های قدیمی دلتنگ شده باشیم.
باتری یک هفته‌ای:
گوشی‌های جاوا ، سیمبین و بادا، معمولاً چند روز از شارژ کردن بی نیاز بودند. آنها مثل گوشی‌های جدید، اینترنت درست و درمان نداشتند و فقط گاهی بلوتوث یا مادون قرمزشان برای انتقال فایل روشن می‌شد. باتری‌های کم ظرفیت آنها دوام زیادی داشت و از همه بهتر اینکه می شد در گوشی را باز کرد و باتری را به راحتی خارج کرد، نکته‌ای که در گوشی‌های جدید تقریباً نایاب است.
۱-باز شدن‌های هیجان انگیز:
نمی دانیم چه شد که گوشی‌های تاشو، کشویی و چرخان جای خود را به آجرهای تخت و تک دکمه امروزیدادند و سازندگان هیچ اهمیتی به معدود کاربران علاقمند به حرکت ندادند. چه چیزی می تواند لذت بخش تر از صدای بستن یک گوشت تاشو در انتهای مکالمه باشد؟
۲-دکمه‌های بی شمار
تایپ کردن با دکمه هنوز هم راحت تر از تایپ کردن با صفحه لمسی است، هرچند که فشردن چند دکمه تا رسیدن به حرف و عدد مورد نظر واقعا چیزی نیست که برایش دلتنگ شویم. وجود دکمه‌های فیزیکی و مهارت رشک برانگیزی که خوره‌های موبایل و نوجوانان آن روز در تایپ کردن با چشم بسته پیدا کرده بودند، زمانی نوعی تردستی و شعبده به نظر می آمد.
۳-سلفی بی سلفی
شاید بیشتر ما زندگی بدون سلفی را اصلا به یاد نیاوریم، اما زمانی بود که گوشی‌های دوربین جلو نداشتند و در هر موقعیتی نیاز به گرفتن عکس و سلفی احساس نمی‌شد. شبکه‌های اجتماعی هم آن قدر فراگیر نشده بودند که لازم باشد از گشت و گذار و غذا و مهمانی و حتی فیلم دیدنمان هم تصویر منتشر کنیم!
۴-مقاومت در برابر شکستن
گوشی‌های قدیمی آن قدر مقاوم بودند که هوز هم با این ویژگی آنها شوخی می شود. بسیاری معتقدند کاور چرمی و پلاستیکی گوشی‌های نوکیا برای محافظت از آنها در مقابل زمین خوردن نبود بلکه از سطوحی که ممکن بود گوشی با آنها برخورد کند، مراقبت می‌کرد!
گوشی‌های خیلی قدیمی راحت پرتاب می‌شدند و مثل گوشی‌های جدید، بعد از هربار زمین خوردن، با استرس زیاد از زمین برداشته نمی‌شدند.
۵-هیجان رینگتون ها
زمانی پیدا کردن رینگتون و رد و بدل کردن آن با بلوتوث و کابل ارتباطی یک سرگرمی دوستانه در جمع‌های فامیلی به حساب می‌آمد. از آن هم جالب تر امکانی بود که در گوشی‌های نوکیا و بعضی مدل‌های دیگر یافت می‌شد، امکان ساختن رینگتون با یک نرم‌افزار ساده جالب بود که شاید اولین تجربه آهنگ‌سازی آهنگ‌سازان کنونی را هم زمانی فراهم کرده باشد!
بدون شک زمان گوشی‌های قدیمی مثل کودکی و نوجوانی ما گذشته و دیگر قدم به دوره‌ای گذاشته‌ایم که همه چیز هوشمند و مدرن ترجیح داده می‌شود و یکی از روش‌های مدرن زندگی خرید اینترنتی است.
برای دانستن قیمت گوشی های جدید مانند قیمت گوشی ال جی گوشی آیفون گوشی سامسونگ، یا هر برند دیگری به فروشگاه اینترنتی زنبیل سر بزنید و کالای مورد نظر خودتان را با بهترین قیمت و گارانتی بخرید.
