امیدآفرینی یا دلسردی از تولید/ صندوقی که رضایتی جلب نکرد

ایلنا: با وجود نیاز مبرم واحدهای تولیدی به دستگیری بانک‌ها و صندوق‌های قرض‌الحسنه، بررسی‌های ایلنا نشان ‌می‌دهد صندوق کارآفرینی امید برخلاف رسالت گسترده خود هنوز نتوانسته است رضایت تولیدکنندگان را جلب کند.

نوسان نرخ ارز، تورم، نرخ بالای وام بانکی، نوسان بازار و نبود پشتوانه اقتصادی موجب شده تا بیشتر واحدهای تولیدی با مشکل تأمین نقدینگی، تأمین تجهیزات و ماشین آلات، نوسازی تجهیزات و فروش اجناس مواجه باشند تا جایی که بخش عمده آن‌ها در طول فرایند تولید گرفتار نوسان‌های طوفانی بازار شده و دست به دامن صندوق‌های قرض‌الحسنه و وام‌های بانکی ‌شوند.

مطابق آمارها نزدیک به ۶ هزار صندوق قرض‌الحسنه خصوصی در کشور فعال است که عمدتاً با هدف کارگشایی از بخش تولید، حمایت از کسب و کارهای خرد و کارآفرینان فعالیت ‌می‌کنند.

اما از سال ۱۳۹۱ و زمانی که صندوق کارآفرینی امید، فعالیت خود را آغاز کرد، تصور بر این بود که قرار است خلأ‌های موجود حمایت از واحدهای تولیدی نیز توسط این مجموعه رفع و رجوع شود.

مطابق مصوبۀ شماره‌ی ۳۰۴۱۶/۱۹۰۱ مورخ ۲۶/۲/۱۳۸۵ شورای عالی اداری «صندوق اشتغال، ازدواج و مسکن مهر امام رضا(ع)» از ادغام صندوق قرض‌الحسنۀ توسعۀ اشتغال روستایی و صندوق ازدواج جوانان در صندوق حمایت از فرصت‌های شغلی ایجاد ‌گردید لیکن بر اساس قانون تنظیم بازار غیر متشکل پولی مصوب ۲۲/۱۰/۱۳۸۳ مجلس شورای اسلامی، که اشتغال به عملیات بانکی توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی تحت هر عنوان و تاسیس و ثبت، تحت هر گونه تشکل، برای انجام عملیات بانکی، بدون دریافت مجوز از بانک مرکزی جمهوری اسلا‌می‌ایران را ممنوع کرده است و از آنجا که بر اساس بخشنامه بانک مرکزی در سال ۱۳۹۱ مبنی بر جلوگیری از فعالیت موسسات مالی و صندوق‌هایی که از اسم ائمه(ع) بهره ‌می‌برند تغییر نام و بازنگری در نحوه پرداخت و جامعه هدف مورد حمایت صندوق، ضرورت یافت.

لذا در اسفند ماه سال ۱۳۹۳ پس از بحث و بررسی الزامات شورای پول و اعتبار و بخشنامه بانک مرکزی، موضوع تغییر نام صندوق مهر امام رضا(ع) به تصویب هیأت امنا رسید و با صدور مجوز از سوی بانک مرکزی ج.ا.ا از این پس این صندوق با عنوان صندوق کارآفرینی امید به تداوم فعالیت پرداخت..

صندوق کارآفرینی امید نهاد مالی تخصصی ‌که ‌در دو زمینه تأمین مالی خرد (micro finacing) و حمایت از کسب و کارهای خرد (micro business) فعالیت می‌‌کند. این صندوق خود را به عنوان بزرگترین صندوق حمایتی از فعالیت‌های کارآفرینانه در مقیاس خرد در سالهای اخیرمعرفی کرده و مدعی است با ایجاد بیش از ۷۰۰ هزار فرصت شغلی جدید، توانسته کمک خوبی به ارتقاء کارآفرینی در سطح خرد کند.

این تاکیدات در حالی است که تولیدکنندگان مراجعه کننده به این مجموعه از روند طولانی مدت اخذ تسهیلات حمایتی و مبلغ پائین تسهیلات و بی‌توجهی به شرایط تولیدکننده گله‌مند هستند تا جایی که اخیراً یکی از تولیدکنندگان پوشاک در گفتگو با ایلنا عنوان کرد: چند سال پیش قیمت هر دستگاه ماشین دوخت ۱۶ میلیارد تومان بود که پس از پیگیری‌های فراوان تنها توانستیم  ۳ میلیارد تومان از این صندوق دریافت کنیم و تنها یک دستگاه خریداری کردیم، اما یک دستگاه هم جوابگوی کار ما نبود؛ چراکه ما سری‌دوز هستیم. به همین دلیل مجبور شدیم پس از چند ماه مجدداً به صندوق کارآفرینی مراجعه کنیم. ما امید به حمایت از مجموعه خود داشتیم؛ اما با نهایت تأسف با وجود اینکه بارها از سوی اتحادیه به عنوان کارآفرین برتر معرفی شده بودیم، حتی یک ریال هم به ما تعلق نگرفت تا اینگونه رسم حمایت از قشر تولیدکننده را به جا آوردند!

وی بیان کرد: آقای دکتر پزشکیان و آقای اتابک باید دردهای ما را بشنوند. شعار آقای اتابک حمایت از تولیدکننده است. ایشان به عنوان سکان‌دار این صنعت برگزیده شده‌اند. بنده به عنوان یک تولیدکننده داخلی خواستار حمایت همه جانبه از سوی ایشان هستم. شخصاً تضمین می‌دهم که اگر از ما حمایتی صورت گیرد، در سال  ۱۰۰ میلیون دلار صادرات خواهیم داشت. اما در صورت عدم حمایت از مجموعه‌ ناچار به مهاجرت به کشور ترکیه هستم.

این تولیدکننده صنعت پوشاک اظهار کرد: در حال حاضر پوشاک زمستانی در ترکیه با قیمت ۱۴۰ تا ۱۵۰ دلار به فروش می‌رسد. اما بنده می‌توانم همین محصول را ۷۰ درصد زیر قیمت بازار تولید کنم. با توجه به اینکه رهبر معظم انقلاب بارها تاکید کرده‌اند که باید از تولید کالای ایرانی حمایت شود، چرا مسئولان مربوطه به سخنان رهبری اعتنایی نمی‌کند و فقط سرنای دروغین سر می‌دهد!

طبق تماس تلفنی خبرنگار ایلنا با صندوق کارآفرینی امید، یکی از کارکنان این صندوق اعلام کرد که تسهیلات به شکل‌های مختلفی به واحدهای تولیدی تعلق ‌می‌گیرد که اغلب در قالب تفاهم نامه با نهادهایی از جمله وزارت جهاد کشاورزی، وزارت کار و بنیاد برکت و تا سقف ۱۵ میلیارد تومان به تولیدکنندگان و متقاضیان پرداخت می‌شود، همچنین در نهضت احیای مجموعه‌های تولیدی نیز در صورتی که واحد تولیدی تا ۶۰ درصد از روند کاری خود پیش برده باشد، برای ادامه فعالیت مورد حمایت قرار ‌می‌گیرد. ضمن اینکه تمامی تسهیلات سقف پرداختی دارد.

این اظهارات در حالی است که تعریف از حمایت در نگاه صندوق کارآفرینی و تولیدکننده متفاوت از یکدیگر بوده و میزان حمایت و تشخیص صلاحیت دریافت تسهیلات همراه با یک نگاه سلیقه‌ای است و سوال این است که چرا صندوق کارآفرینی که باید نور امیدی برای دل تولیدکنندگان باشد هم باید آنها را ناامید کند؟