زگیل تناسلی چیست و روش درمان آن

زگیل تناسلی، ضایعات خطرناکی هستند که بر اساس ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی بر روی اندام‌های تناسلی و اطراف آن ایجاد می‌شوند.

زگیل تناسلی

زائده‌های گوشتی نرم زرد یا خاکستری رنگ همراه با عفونت ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی که بر روی آلات تناسلی یا اطراف آن رشد می‌کنند را زگیل تناسلی می‌نامند. ایجاد این ضایعات تناسلی، متداول‌ترین گونه‌ی بیماری مقاربتی است،که در اثر آمیزش جنسی محافظت نشده، ایجاد می‌شوند. منشاء اولیه ایجاد زگیل تناسلی (Human Papillomavirus) یا به اختصار HPV هستند،که دارای 4 نوع مختلف می‎باشند. این نوع ویروس، از تماس مستقیم اندام‌های جنسی و تماس مستقیم پوست در زمان آمیزش جنسی منتقل می‌شود. این توده‌های نرم و غیر طبیعی، قابلیت رشد در قسمت‌های مختلف از اندام‌های تناسلی زنان و مردان را دارند. انواع زگیل‌های تناسلی که مسری نیز می‌باشد، می‌توانند قسمت‌های مانند واژن، گردن و دیواره‌های رحم، مقعد و آلات تناسلی مردان را فرا گیرد. البته در روابطی که آمیزش جنسی از طریق دهان و لب صورت می‌گیرد، احتمال انتقال این ویروس نیز وجود دارد.

رشد و ظهور زگیل تناسلی معمولا بدون علائم خاصی و با فواصل زمانی مختلف، پس از ابتلا به ویروس HPV اتفاق می‌افتد. اما در بعضی افراد، ایجاد این توده‌ها به همراه خارش، سوزش، ترشح و تغییرات غیر نرمال در اندام جنسی می‌باشد. این زائده‌های تناسلی معمولا بدون خون‌ریزی هستند، که ممکن است به صورت تکی یا تجمعی خود را نشان دهند. در صورتی که میزان عفونت ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی از نوع کم خطر باشد، فرایند رشد زگیل تناسلی بسیار کوتاه است. به همین دلیل در بعضی از افراد این بافت‌های غیر چرکی دارای اندازه‌های بسیار ریز می‎باشند، که گاهی اوقات فقط با لمس ناحیه‌ی آلوده شده قابل تشخیص می‌باشند. همچنین بسته به سیستم ایمنی بدن افراد و شدت خطرات ویروس انتقال یافته، اندازه، تعداد توده‌های تجمعی، متغییر خواهد بود. ایجاد عفونت‌های مکرر و همیشگی که در پی ابتلا افراد به گونه‌ی پر خطر از این نوع ویروس می‎باشد، عامل اصلی به وجود آمدن سرطان‌ ها هستند.

عوامل، عوارض ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی

 معمولا افرادی که روابط جنسی محافظت نشده و بهداشتی ندارد، بیشتر در معرض ابتلا به ویروس HPV قرار دارند. بنابراین می‌توان اینگونه روابط را به عنوان عامل اصلی انتقال این ویروس و گسترش زگیل تناسلی تلقی نمود. البته عوامل متعدد دیگری در بروز این بیماری موثر هستند. وجود بیماری‌های خود ایمنی و ضعف سیستم ایمنی بدن افراد، دومین پارامتر مهم و تاثیر گذار در پیدایش زگیل‌های تناسلی می‎باشند. وجود بسترهای مانند بیماری‎های پوستی عفونتی و کلامیدیا، مصرف دائمی قرص‌های ضدبارداری و انواع آنتی بیوتیک‌ها از دیگر موارد ابتلا به این گروه از زگیل‌ها می‎باشند.

وجود چنین عواملی باعث شده تا نواحی که محل مناسبی برای نمو زگیل تناسلی می‌باشند در مردان و زنان، متفاوت باشد. به طور کلی آلت تناسلی و اطراف آن، اسکروتوم و کشاله‌ی ران بخش‌های از بدن مردان هستند، که در معرض آلودگی با ویروس HPV قرار دارند. همچنین در زنان این ضایعات می‌توانند در داخل و خارج واژن و اطراف رحم ایجاد شوند. بنابراین عوارضی که ممکن است، این ویروس برای هر دو گروه ایجاد نمایید متعدد می‌باشد.

عدم کنترل و درمان زگیل تناسلی می‎تواند موجب  بروز انواع سرطان‌‌های اندام تناسلی، مانند سرطان واژن، سرطان دهانه‌ی رحم، سرطان مقعد و حتی سرطان دهان و گلو شود. براین اساس و به دلیل اینکه رشد این زگیل‎ها ناشی دو دسته‌ی کم‌خطر و پر خطر از ویروس HPV می‎باشند، شناسایی و تشخیص آن‌ها بسیار ضروری و مهم می‌باشد. در این مسئله نیز تکنیک‎های تشخیصی برای مردان و زنان متمایز از هم می‎باشد. بطور کلی تشخیص در زنان با استفاده از تست‌های پاپ اسمیر یا انجام کولپوسکوپی و در مردان با استفاده از آزمایش‌های همچون DNA و پاپ اسمیر مقعد انجام می‌شود. پس لازم است با رعایت اقداماتی از قبیل،  توجه به بهداشت، کنترل رابطه جنسی، انجام مرتب تست‌های لازم و تزریق واکسن گارداسیل، از ابتلا به زگیل تناسلی جلوگیری شود.

درمان زگیل تناسلی

درمان بیماری‌های ویروسی مربوط به اندام تناسلی معمولا بسته به شدت و تاثیرات بیماری بر بدن مرحله به مرحله انجام می‌گیرد. درمان زگیل تناسلی که از این قاعده مستثنی نیست، براساس محل رشد، میزان و تعداد زگیل و نوع آن انجام می‌شود. بطور کلی زمانی که درمان از منبع اصلی بیماری شروع شود، نتایج بهتری را به همراه خواهد داشت. با این وجود برای از بین بردن کامل این گونه زگیل‌های سرطانی، ابتدا باید بدن را از وجود ویروس HPV پاکسازی نمود. متاسفانه تا کنون یک درمان قطعی و کامل برای این ویروس در دسترس جامع پزشکان قرار نگرفته است. اما می‎توان با انجام روش‎های معرفی شده از ابتلا به این بیماری مطلع شوید، تا از همان ابتدای فعالیت ویروس، آن را کنترل کرد. البته توجه داشته باشید که حذف زگیل تناسلی، تضعیف ویروس را به دنبال دارد.

در اولین مرحله از درمان زگیل‌ تناسلی، داروهای موضعی، به همراه رعایت بهداشت و شستشوی صحیح سیستم تناسلی از سوی پزشک ارائه می‌شود. در صورتی که بعد از گذشت دوره‌ی درمان با این تکنیک، زگیل‌ها همچنان از خود مقاومت نشان دهند و یا بزرگتر و بیشتر شوند، از شیوه‌های دیگر استفاده خواهد شد. از جمله این راهکارها درمان با لیزر است، که با استفاده از بی حسی موضعی و در کوتاه ترین زمان قابل انجام می‌باشد. در صورتی که زگیل‌های ناحیه تناسلی، دارای بافتی نرم باشند، از تکنیک الکتروکوتر یا سوزاندن ضایعات غیر طبیعی اندام تناسلی استفاده می‌شود. شیوه‌ی درمانی دیگر، کرایوتراپی یا فریز زگیل‌ها است، که در این روش از یک ماده شیمیایی به نام تری کلرواستیک اسید برای منجمد نمودن توده‌های زگیلی به کار برده می‌شود. و در نهایت عمل جراحی تنها در موارد ضروری و مسلما به عنوان آخرین راهکار پیشنهادی برای درمان خواهد بود. همانا لازم است ابتدا از درمان‌های ساده‌تر و با عوارض کمتر طبق دستور پزشک شروع کنید.

درمان با مکمل پاورفیت

مصرف داروهای مثل اسید سالیسیلیک، مکمل پاورفیت  از موثرترین روش‌های جدید درمان زگیل تناسلی است. این مکمل را می توانید داروخانه آنلاین تهیه کنید به دلیل وجود مقدار فراوانی از نوعی قارچ به نام شیتا، از خواص آنتی باکتریایی و ضد ویروسی فوق‌العاده‌ای برخوردار می‌باشد. علاوه بر این وجود انواع اسید آمینه‌های گوناگون و همچنین مواد فیبری ضروری در قرص‌های پاورفیت باعث افزایش ایمنی سیستم بدن افراد، کاهش قابل توجه ابتلا به سرطان‌های ناشی از زگیل تناسلی شده است. مصرف یک دوره شش ماهه از مکمل پاورفیت می‌تواند شما را در درمان زگیل‌های ناشی از انواع ویروس‌های HPV کمک کند.