بدون سیم‌کشی دندوناتو ردیف‌کن!!! (آشنایی با اینویزیلاین ارتودنسی نامرئی)
دندان‌ها بخشی از صورت هستند که هنگام صحبت توجه مخاطب را جلب می‌کنند. دندان‌های نامرتب و بهم ریخته علاوه بر ظاهر نامناسب می‌تواند اعتمادبه‌نفس افراد را نیز کاهش دهد. ارتودنسی دندان روشی است که می‌توان از آن برای حل بهم ریختگی دندان‌ها استفاده کرد. انتخاب انجام روش ارتودنسی برای همه کار راحتی نیست. زیرا برخی از افراد نمی‌توانند وجود براکت‌های ارتودنسی بر روی دندان خود را تحمل کنند. خوشبختانه امروزه روش‌های جدید ارتودنسی تا حد زیادی این مشکلات را برطرف کرده است. در این مقاله قصد داریم به بررسی روش ارتودنسی نامرئی (اینویزیلاین) و مزایایی که برای دندان دارد بپردازیم. در این روش بدون استفاده از سیم و براکت هم می‌توان دندان‌ها را مرتب کرد. این نوع ارتودنسی را با نام ژله‌ای نیز می‌شناسند.
چرا باید انجام ارتودنسی را جدی گرفت؟
مشکلات فک و بهم ریختگی دندان و وجود فاصله بین آن ها از دلایلی هستند که افراد را ترغیب به انجام ارتودنسی می‌کنند. این مشکلات علاوه بر زیبایی ظاهری می‌تواند عوارض و مشکلات زیادی را به وجود آورد. کج بودن دندان‌ها جویدن غذا را با مشکل مواجه خواهد کرد. از طرفی در طولانی‌مدت می‌تواند به دهان و زبان آسیب بزند. ارتودنسی دندان با استفاده از ابزارهای ویژه می‌تواند به‌مرور این مشکلات را برطرف نماید. انواع مختلفی از این روش وجود دارد که ارتودنسی ثابت و متحرک و نامرئی از جمله آن ها است. این روش‌ها هر یک مزایا و معایبی به دنبال دارند.
چرا ارتودنسی نامرئی؟
همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد برای انجام ارتودنسی نیاز به ابزار خاصی از جمله براکت‌ها و سیم‌ها است که بر روی دندان قرار می‌گیرد. افراد زیادی هستند که از داشتن لبخندی با این ابزارها احساس رضایت ندارند و از انجام ارتودنسی منصرف می‌شوند. خوشبختانه امروزه پیشرفت علم این مشکل را نیز حل کرده است. استفاده از ارتودنسی نامرئی راه‌حل این مشکل است.
در ارتودنسی نامرئی از تراز کننده‌های پلاستیکی تقریباً نامرئی و شفاف استفاده می‌شود به این معنا که این ابزارها روی دندان مشخص نمی‌شوند. از انواع ارتودنسی نامرئی می‌توان ارتودنسی لینگوال، ارتودنسی با براکت همرنگ و ارتودنسی با پلاک‌های شفاف را نام برد. نوع پلاک‌های شفاف علاوه بر اینکه جز دسته نامرئی محسوب می‌گردد، به علت اینکه قابلیت خارج‌شدن از دهان را دارند، از نوع متحرک نیز محسوب می‌گردند. اما نوع لینگوال و مواد همرنگ باید توسط متخصص برداشته شوند.
ارتودنسی نامرئی لینگوال
در این روش از براکت و سیم استفاده می‌شود ولی این موارد در پشت دندان‌ها - یعنی در سمتی که زبان قرار دارد - کار گذاشته می‌شود. معمولاً از این روش به دلیل مشکلاتی که برای زبان ایجاد می‌کند، استفاده نمی‌شود. از طرفی امکان شکستن آن ها زیاد است و زمان زیادی برای نصب نیاز دارد که می‌تواند هزینه بیشتری را به دنبال داشته باشد.
ارتودنسی با براکت همرنگ
همان‌طور که از نام این روش مشخص است، در آن از براکت‌های همرنگ دندان استفاده می‌شود. این براکت‌ها معمولاً از جنس پلاستیک و یا سرامیک هستند و به دلیل رنگ شفاف و نزدیک به دندان، دیده نمی‌شوند. این روش می‌تواند بسیاری از مشکلات مرتبط با نامرتبی دندان‌ها و بایت را برطرف کرده و به دلیل مقاومت بالایی که دارد از روش‌های پرطرف‌دار است.
پلاک‌های شفاف یا اینویزیلاین
وقتی از ارتودنسی نامرئی و بدون سیم صحبت می‌شود، دقیقاً به روش اینویزیلاین اشاره دارد. به این روش ارتودنسی ژله‌ای نیز می‌گویند. در این روش از هیچ براکت و سیمی استفاده نشده است. در روش پلاک‌های شفاف با اعمال نیرویی مناسب و کنترل شده دندان‌ها حرکت داده می‌شوند. تعداد جلسات و مدت‌زمان بین آن ها برای هر فردی متفاوت است.
برخی از ناهنجاری‌های را می‌توان با استفاده از پلاک‌های شفاف برطرف کرد. این که آیا شما فرد مناسبی برای این روش هستید یا خیر بعد از معاینه توسط پزشک مشخص می‌شود. این پلاک‌ها دیده نمی‌شوند و بیمار باید هر دو الی سه هفته آن ها را عوض کند. در هنگام خوردن و آشامیدن و مسواک زدن و یا نخ دندان آنها را باید از دهان خارج کرد. به همین دلیل ارتودنسی متحرک نیز محسوب می‌گردند. طول دوره درمان در این روش حدود 6 الی 14 ماه است. برای ساخت این پلاک‌ها از دهان و دندان‌های هر بیمار جداگانه قالب گرفته می‌شود. در روش اینویزیلاین آسیب به دندان ها و لثه ها بسیار کم است.
مزایا و معایب ارتودنسی نامرئی
از معایب استفاده از ارتودنسی نامرئی لینگوال همان‌طور که اشاره شد محدودیت فضایی برای زبان است که می‌تواند مشکلات گفتاری را به دنبال داشته باشد. البته این مشکل بعد از مدتی که بیمار به وجود ارتودنسی عادت کرد، به‌خودی‌خود برطرف می‌شود. نحوه قراردادن این نوع ارتودنسی پیچیدگی‌های خاص خود را دارد، بنابراین باید توسط متخصص ماهر انجام شود. در صورت نصب نادرست می‌تواند به دندان‌ها آسیب بزند. از مزایا مهم این روش می‌توان به اثربخشی بالای آن اشاره کرد.
براکت‌های سرامیکی و همرنگ با دندان‌ها، مناسب افرادی است که به فلز حساسیت دارند. البته این روش‌ها به علت مقاومت کمتر نسبت به نوع فلزی، امکان شکستن براکت‌ها بالاست. رعایت مراقبت‌های دهان و دندان می‌تواند این احتمال را کاهش دهد. این شکستگی می‌تواند طول دوره درمان و به‌تبع هزینه‌ها را نیز افزایش دهد. به‌طورکلی هزینه این روش نسبت به نوع فلزی بیشتر است.
اما پلاک‌های شفاف یا اینویزیلاین در کنار اینکه خللی در زندگی عادی فرد ایجاد نمی‌کند، نیاز به مراقبت‌های بیشتری دارند. این روش با مراقبت‌های فرد است که تأثیر خود را نشان می‌دهد. ازآنجایی‌که در این روش افراد می‌توانند ارتودنسی را از دهان خارج کنند، اگر مدت‌زمان نبود آن بر روی دندان‌ها زیاد باشد، نمی‌تواند نتیجه مطلوبی را به دنبال داشته باشد. بیمار باید در هنگام خوردن آن را از دهان خارج کند. همچنین این روش برای افرادی که ناهنجاری‌های شدید دارند، مناسب نیست. علاوه بر رعایت بهداشت دهان و دندان، ارتودنسی هم باید تمیز شود.
هزینه‌های ارتودنسی نامرئی
باتوجه‌به اینکه انواع روش برای این نوع ارتودنسی وجود دارد، وجود قیمت‌های متفاوت خارج از ذهن نیست. از طرفی نوع مشکل موجود در دندان‌ها نیز می‌تواند در هزینه‌ها تأثیر داشته باشد. هزینه ارتودنسی برای هر دو فک بیشتر از یک فک است. به طور میانگین می‌توان گفت هزینه این روش بین 15 الی 20 میلیون است که باتوجه‌به تعداد جلسات هر فرد متفاوت است. به‌طورکلی هزینه ارتودنسی نامرئی نسبت به براکت‌های فلزی بیشتر است.
