آرامگاه حافظ شیرازی

آرامگاه حافظ شیرازی ( به انگلیسی Tomb of Hafez Shirazi ) در شمال شهر شیراز قرار دارد که تا حدودی نزدیک به آرامگاه سعدی و مسجد نصیر الملک است. مساحت حافظیه ۲ هکتار بوده و از ۲ محوطه شمالی و جنوبی تشکیل شده است که این محوطه‌ها توسط تالاری از یکدیگر جدا شده‌‌اند. این مجموعه ۴ درب ورودی و خروجی دارد که درب اصلی در سمت جنوب آن، دو درب در سمت غرب آن و یک درب در سمت شمال‌ شرق آن قرار گرفته‌ است.

تالار حافظیه

تالار حافظیه در دوره زندیان ساخته شده است که ۵۶ متر طول و ۸ متر عرض داشته و از ۲۰ ستون سنگی که هر کدام به ارتفاع ۵ متر می‌باشند، تشکیل شده‌ است.

این تالار در گذشته شامل ۴ ستون و ۴ اتاق بوده که بعدها اتاق‌ ها از محدوده آن حذف شدند. در سمت شرق و غرب تالار ۲ اتاق (یکی متعلق به سازمان میراث فرهنگی و دیگری مربوط به دفتر آرامگاه) وجود دارد. نوع معماری این تالار مربوط به دوره‌های هخامنشیان و زندیان است.

این مکان جدا از آرامگاه حافظ مکانی بسیار زیبا و دیدنی با درختان بلند و باغات و گل‌های رنگارنگ مکانی برای رفع خستگی و گردش‌گاهی دیدنی است.

مجموعه حافظیه به چهار محوطه تقسیم شده‌ است

1- محوطه شمالی: در این محوطه درخت‌‌های نارنج و دو حوض بزرگ وجود دارند که این حوض‌‌ها منبع آب حوض‌‌های باغ ورودی می‌باشند. حافظ‌شناسی با مساحت ۳۳۰ مترمربع، کتابخانه با مساحت ۴۴۰ مترمربع و فروشگاه محصولات فرهنگی نیز در این ناحیه قرار گرفته‌‌اند.

2- سنگ مزار: سنگ مزار حافظ به ارتفاع یک متر از سطح زمین قرار گرفته و دور آن پنج پلکان وجود دارد.

بر فراز بارگاهش گنبدی مسی به شکل کلاه دراویش بر روی هشت ستون به ارتفاع ده متر بنا شده‌ است و از درون با کاشی‌‌های هفت رنگ معرق کاشی‌کاری شده‌ است.

3- دیوارهای اطراف حیاط شمالی: بر روی دیوارهای این بخش از حافظیه، غزل‌‌هایی از دیوان حافظ بر روی کاشی و سنگ مرمر نوشته شده‌ است.

4- کتابخانه حافظیه: در شمال مقبره حافظ کتابخانه‌‌ای با مساحت ۴۴۰ مترمربع وجود دارد که دارای بیش از ده هزار جلد کتاب می‌باشد. این کتابخانه به عنوان مرکز حافظ شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بیست مهرماه را به نام روز بزرگداشت حافظ نامگذاری کرده‌اند.