طرح لبخند با ارتودنسی
طراحی لبخند در دهه گذشته به عناصر اصلی تشخیص ارتودنسی دندان و برنامه ریزی درمانی تبدیل شده است. پیشرفت‌های اخیر در فناوری اکنون به پزشک اجازه می‌دهد تا روابط دینامیک لب و دندان را اندازه گیری کرده و این اطلاعات را در لیست مشکلات ارتودنسی و برنامه بیومکانیک قرار دهد. فیلمبرداری دیجیتال به ویژه در تجزیه و تحلیل لبخند و در ارتباطات پزشک / بیمار بسیار مفید است. طرح لبخند یک فرآیند چند عاملی است، موفقیت بالینی با درک محدودیت‌های درمان بافت نرم بیمار و میزان ارتودنسی یا درمان چند رشته‌ای می‌تواند اهداف زیبایی بیمار و ارتودنتیست را برآورده کند.
آناتومی لبخند
لب‌های بالا و پایین منطقه نمایش لبخند را قاب می‌گیرند. در این چارچوب، اجزای لبخند، دندان‌ها و داربست لثه هستند. عوامل تعیین‌کننده بافت نرم در ناحیه نمایش عبارتند از ضخامت لب، پهنای اتصال، شکاف بین لب، شاخص لبخند (عرض / ارتفاع) و معماری لثه. گرچه پیوندگاه‌های لب مرزهای لبخند را تشکیل می‌دهند، چشم می‌تواند پیوندگاه داخلی و خارجی را درک کند، به ترتیب مشخص شده توسط داخلی و خارجی‌ترین محل تلاقی ورمیلیون لب در گوشه‌های دهان. پیوندگاه داخلی توسط مخاطی که روی عضله باسکیناتور قرار دارد و در آنجا با فیبرهای عضلانی orbicularis oris در حالت متناسب قرار میگیرد، تشکیل می‌شود.
میزان ارتودنتیست در تمایز بین آناتومی پیوندگاه داخلی و خارجی تا حد زیادی به روشنایی بستگی دارد. هنگامی که یک فیلم فقط با نور محیط گرفته می‌شود، دالان باکال بارزتر از زمانی که نور مکمل اضافه می شود، به نظر می رسد. بنابراین ، آنچه "فضای منفی" خوانده شده است، غالباً اصلاً فضا نیست، بلکه فقط یک توهم است. عکاسان حرفه‌ای با دستکاری در نورپردازی برای افزایش خصوصیات لبخند از این اثر استفاده می‌کنند.
ما منحنی تشکیل شده توسط لبه‌های برشی دندانهای قدامی فک بالا را "قوس لبخند" می‌نامیم. ارائه خدمات ارتودنسی طرح لبخند به همراه جراحی دندان در صورت لزوم این امکان را به بیماران خواهد داد تا نه تنها ظاهر دندانهای خود را بهبود ببخشند بلکه عملکرد آنها را همچنین بهتر نمایند. هنگامی که بین قوس لبخند و انحنای لب پایین هماهنگی (موازی سازی) وجود داشته باشد، قوس لبخند به عنوان صامت توصیف می شود. قوس لبخند صاف معمولاً زیبایی کمتری دارد.
دو عاملی که به ظاهر قوس لبخند کمک می‌کند، قوس ساژیتال صفحه اکلوزال فک بالا و حالت قوس دندان است. افزایش سطح صفحه اکلوزال فک بالا به Frankfort افقی در موقعیت سر طبیعی باعث افزایش نمایش دندان قدامی فک بالا و هماهنگی قوس لبخند می‌شود. قوس بیمار - و به ویژه تنظیمات قسمت قدامی - بر میزان انحنای قوس لبخند تأثیر زیادی خواهد گذاشت. هر چه شکل قوس گسترده‌تر باشد، انحنای قطعه قدامی کمتر و احتمال قوس لبخند صاف بیشتر خواهد بود. در یک لبخند جوانی، 75-100% از دندانهای مرکزی فک بالا باید زیر یک خط خیالی که بین پیوندگاه کشیده شده است قرار بگیرند. روابط اسکلتی و دندانی به این اجزای لبخند کمک می‌کنند.
این یک واقعیت است که توانبخشی زیبایی تقاضای زیادی دارد به همین منظور درمان ارتودنسی با کیفیت بالا و به منظور تقویت لبخند در هر فردی صورت میگیرد. برای برآوردن انتظارات بیمار، جامعه دندانپزشکی تمایل به استفاده از فرایندهای دیجیتالی و تکنیک‌های مدرن ارتباطی برای تقویت پیش بینی درمانی و غلبه بر چالش‌های زیبایی دارد.
جراحی دندان و ارتودنسی
در بیشتر موارد در درمان ارتودنسی نیازی به کشیدن دندان نخواهید داشت اما برای آن فضای کافی در فک به وجود بیاید و همچنین برای کاهش جلوزدگی دندان‌ها، برای دندانهای نیش، فک، دندان عقل و شلوغی دندان نیاز خواهید داشت تا به یک پزشک متخصص مراجعه نمائید اما در مواقعی این سوال برای شما پیش خواهد آمد که به ارتودنتیست مراجعه کرده یا به جراح دندان؟ با یک بررسی اجمالی و کلی می‌توان این دو حرفه از دندانپزشکی را به خوبی از هم تفکیک داد.
تحصیلات
جدا از حضور در دانشکده دندانپزشکی و عضویت در سازمانهای دندانپزشکی، جراحان دهان و دندانپزشکی تفاوتهای مشخصی دارند. به طور خلاصه، یک متخصص ارتودنسی در زمینه صاف سازی دندان تخصص دارد در حالی که جراح دهان و دندان متخصص جراحی حرفه دندانپزشکی است.
هم جراحان دهان و هم ارتودنتیست‌ها باید دوره لیسانس و چهار سال دانشکده دندانپزشکی را بگذرانند. پس از آن، آنها تخصص خود را به صورت کاملی تمام خواهند کرد.
جراحان دندان
تخصص چهار ساله یک جراح دهان و دندان بر مطالعه عمیق آناتومی پوست، استخوانها و عضلات صورت، دهان و فک متمرکز است. در طی این برنامه، رزیدنت‌های جراحی پلاستیک، طب اورژانس و داروهای گوش، بینی و گلو را می‌آموزند (که در مجموع otolaryngology نامیده می‌شود).
متخصصین ارتودنسی
پس از اتمام دانشکده دندانپزشکی، یک متخصص ارتودنسی بر روی ترازبندی صحیح دندان‌ها متمرکز است. هدف فراتر از ارائه لبخندهای زیبا است. متخصصین ارتودنسی وظیفه دارند به راحتی به بیماران در صحبت کردن، گاز گرفتن و جویدن کمک کنند.
شرایط درمان شده
جراحان دهان و دندان و ارتودنسی مسائل مختلف دندانپزشکی را درمان می‌کنند و آنها اغلب برای حل یک مشکل مشترک با هم همکاری می‌کنند. به عنوان مثال، بیمارانی که دچار ناهنجاری در فک یا صورت هستند یا نیاز به جراحی اصلاح فک دارند، ممکن است به هر دو متخصص نیاز داشته باشند. هم ارتودنتیست‌ها و هم جراحان دهان و دندان معمولاً بیماران را برای درمان‌های تخصصی به یکدیگر ارجاع می‌دهند.
مسائل معمول جراحی دهان و دندان شامل موارد زیر است:
- دندان عقل نهفته
- از دست دادن دندان
- اختلال TMJ
- اوربایت
- Underbite
- شکستگی استخوان فک
- استخوان‌های شکسته صورت
- شکاف لب
- Sleep apnea
مسائل معمول ارتودنسی عبارتند از:
- دندانهای شلوغ
- دندانهای چسبیده
- نیش باز
- اوربایت
- Underbite
- دندانهای نهفته
درمان مناسب شما
بدون توجه به مشکل دندانپزشکی شما، اغلب بهترین مکان برای شروع این کار با متخصص ارتودنسی است.
جراحی دهان از نظر ذاتی تهاجمی است. متخصصان ارتودنسی به احتمال زیاد درمان‌های محافظه کارانه‌ای را برای رفع مشکلات رایج دندانپزشکی ارائه می‌دهند، بدین معنا که بدون کاشت بیشتر وقت، هزینه و انرژی خود، همان مزایا را خواهید برد.
متخصص ارتودنسی منافع شما را بهتر میداند. اگر جراحی دهان لازم باشد، او شما را به یک متخصص جراحی دهان و دندان ارجاع می‌دهد.
همچنین ممکن است بخواهید از دندانپزشک عمومی خود در مورد شروع کار راهنمایی بخواهید. دندانپزشک عمومی شما سوابق سلامت دهان و دندان شما را میداند، و او نیازها و اهداف خاص شما را درک خواهد کرد.
همین امروز قرار ملاقات بگذارید.
