در انتخابات آینده نه خبری از برنامه ها و روشها است نه اندیشه و تفکر

 اما به راستی چرا از برنامه ها، روشها، اندیشهها و تفکرها خبری نیست؟ چرا هیچکس برنامه مشخصی ندارد؟ تا کی شخص محور حرکت خواهیم کرد و اتاق های فکر (think tank) کی به داد این کشور خواهند رسید؟

با تغییر افراد در کشور نه پیشرفتی حاصل میشود و نه رشدی، رشد و پیشرفت کشورها همراه با برنامه ریزی، اصلاح و بهبود روشها است. اقتصاد ما نفتی است، هر کسی از کره مریخ هم بیاید همین آش و همین کاسه است، مگر اینکه دولتها برنامه خود را در ریل اقتصاد دانش بنیان و فناورانه جایگزاری نمایند. افراد از همین امروز برنامهه ای خود را به مردم ارائه نمایند. همه میدانیم با نفت نمیتوان پیشرفت کرد. اگر پیشرفتی حاصل میشد تا امروز حاصل شده بود. مشکل کشور ما خام فروشی است، نمیتوان با اقتصاد نفتی پیشرفت کرد، با تکیه بر اقتصاد نفتی نمیتوان شکوفایی داشت.

اقتصاد ما اعتیاد نفتی پیدا کرده است. بله نفت سرمایه ملی است ولی سرمایهای که سیاستش را دیگران تعیین کنند سرمایه قابل اتکایی نیست. در کشور نیاز به جراحی داریم، جراحی تفکرها و اندیشه و هر جراحی درد دارد، هزینه دارد، با تفکر مدیریتی 40 سال پیش نمیتوان کشور را اداره کرد، کشور نیاز به توسعه دارد، توسعه با علم همراه است با اندیشه و تفکر همراه است.

نباید جناحهای سیاسی روی افراد متمرکز باشند بلکه نیاز است برنامه محور باشند. باید از برنامه ها پرده برداشت، باید به اندیشه و تفکر رای داد. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری با نگاهی ساده به هر دو جناح ترکیبی از اسامی تکراری میبینیم که یا آزمایش خود را پس دادهاند یا اصلا برنامهای ندارند و یا پای ثابت ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری هستند و تا امروز از اهداف و برنامه ها هم خبری نبوده است.

برخی آقایان از قدیم الایام وزیر و وکیل بودهاند و گویا مثل قانون پایستگی انرژی از بین نرفته و تنها از حالتی به حالت دیگر و از سمتی به سمتی دیگر منتقل میشوند! در چنین جامعهای نمیتوان توقع پیشرفت داشت. این روند، نتیجه جامعهای شخص محور است و نه برنامه محور.

کشورهای پیشرفته با کار گروهی گام بر میدارند و عمل میکنند و در آنها تنها شخص ملاک نیست و یا تاثیرگذاری کمی دارد. باید دنبال یک تفکر باشیم نه شخص. سال 1960 نظریه اقتصاد انعطاف پذیر را گونار، میردال و شوماخر مطرح کردند. طبق این نظریات ترکیبی از منابع لازم است تا یک کشور بتواند پیشرفت کند و تنها با تکیه بر یک فاکتور نمیتوان توسعه پیدا کرد. امروز نمیتوان با تکیه بر اقتصاد نفتی شاهد پیشرفت یک کشور بود. همچنان که مقام معظم رهبری نیز همواره بر اقتصاد مقاومتی انعطاف پذیر تاکید کردهاند و باید در این مسیر قدم برداشت.

امیدوارم در انتخابات پیش رو از هر دو جناح افرادی پای در میدان این رقابتها بگذارند که از ابتدا برنامه خود را بر پایه جدایی از اقتصاد نفتی ترسیم نمایند و این نکته مهم را در نظر بگیرند که کشور همواره تحت تحریم های ظالمانه و غیر انسانی قرار دارد و با نگاه به این دو مهم باید تصمیم بگیرند و قدم در عرصه انتخابات ریاست جمهوری بگذارند، تا اگر گشایشی چه در عرصه اقتصادی و چه بین المللی صورت پذیرفت راحت تر به اهداف خود بیاندیشند و در راستای تحقق آن گام بردارند.