فیروز بیدآباد در گفت و گو با ایلنا؛
ایران توان پیروزی در رقابت گازی با روسیه را دارد
رویکرد استفاده از گاز به عنوان پاک ترین و ارزانترین سوخت فسیلی موجود، به یک امر جهانی تبدیل شده است و ایران باید به عنوان بزرگترین دارنده ذخائر گاز جهان از فرصت جدیدی که برای تثبیت سیاسی و اقتصادی این کشور فراهم شده است حداکثر استفاده را کند و از روسیه پیشی گیرد. امری که در حال حاضر در دولت فعلی در حال اجراست.
یک کارشناس اقتصادی گفت: پس از تغییرات اساسی در روند سیاست ایران بر اساس منافع ملی در دولت یازدهم، که مهمترین راهبرد آن تضمین امنیت جریان انرژی در جهت تعامل با جهان است، این بار روسیه ناامید از ایران، رویکردی جدیدی را برای رویاروئی با غرب و همچنین رقابت با ایران در پیش گرفته است.
فیروز بیداباد، در گفت و گو با خبرنگار ایلنا اظهار داشت: روسیه به عنوان بزرگترین تامین کننده گاز اروپا، از این سوخت، به عنوان اهرم فشار انحصاری بر این اتحادیه استفاده می کند. هرچند قطر در سالهای اخیر با توسعه در میدان مشترک پارس جنوبی توانسته است تا ۳۰% نیاز اروپا را از طریق تانکر تامین کند، ولی این میزان برای جایگزینی نیروگاههای اتمی برای تامین انرژی و برق اروپا که در اذهان عمومی این اتحادیه، بخصوص پس از فاجعه فوکوشیما، به یک خطر جدی تبدیل شده اند کافی نیست.
وی افزود: رویکرد استفاده از گاز بعنوان پاک ترین و ارزانترین سوخت فسیلی موجود، به یک امر جهانی تبدیل شده است و ایران باید به عنوان بزرگترین دارنده ذخائر گاز جهان از فرصت جدیدی که برای تثبیت سیاسی و اقتصادی این کشور فراهم شده است، حداکثر استفاده را کند و از روسیه پیشی بگیرد. امری که در حال حاضر در دولت فعلی در حال اجراست.
این کارشناس اقتصادی اذعان داشت: هرچند به علت مقاومتهای داخلی از جمله برخی نمایندگان در خانه ملت، تاکنون صادرات گاز ایران به اروپا از سمت غرب از یک سو، و از سوی دیگر به چین و هند پیشرفت چندانی نداشته است اما باید توجه داشت که در دو دولت قبلی، نه تنها از توسعه میدانهای نفتی و گازی عظیم و تولید گاز خبری نبود، بلکه ایران بعنوان بزرگترین ذخیره گاز طبیعی جهان، به دلائل نامعلومی گاز ترکمنستان را که راهی جز ایران برای صادرات و یا سواپ ندارد، به قیمت گزاف برای مصرف داخل خریداری می کرد.
بید آباد افزود: متاسفانه در طی این سالها که زیرساختهای گاز توسعه نیافتند و حتی با مرور زمان تخریب نیز شدند، نهاد های نظارتی منتخب مردم و یا انتصابی نیز واکنشی از خود نشان ندادند.
وی تصریح کرد: هم اکنون، روسیه به عنوان رقیب اصلی ایران، استراتژی خود را که طبق گفته ولادیمیر پوتین، رهبری جهان است(از طریق انحصار گاز و تولید نفت)، برای رویاروئی با غرب، تغییر تاکتیکی را از فشار بر اروپا از طریق اوکراین(باخطر رویاروئی نظامی)، به سمت تقویت جبهه شرق با همراهی چین اختیار کرده است و قرارداد بزرگ فروش گاز به چین را امضاء کرده است. همچنین باید اعلام کرد که روسیه در ۲۰۱۱ خط لوله ای را از ذخائر سیبری تا مرز چین کشیده بود، ولی بدلیل غیر اقتصادی بودن مسیر طولانی انتقال تا شرق و جنوب شرقی چین، ادامه آن در چین متوقف شده بود. از طرفی دیگر، چین هنوز با رویکرد جبهه شرق در مقابل غرب متقاعد نشده و ریسک تضعیف سهم خود از بازارهای اروپا و آمریکا را نمی پذیرفت.
وی ادامه داد: بحرانهای اقتصادی درون اتحادیه اروپا و فشار بیکاری بر دولتهای اروپائی و ریسک تضعیف منطقه یورو، به علت بار سنگین هزینه های دولتها بر دوش اقتصاد این کشورها، با شعار ها و اهداف سوسیالیستی، ریسک تغییر سیاست های تقلیل هزینه های دولت به نفع بخش تولید را در بر دارد. امکان تغییر رویه این کشورها از ارزشهای سوسیالیستی به اقتصادی تولیدی و رقابتی و تقویت سیاست استفاده از آفریقا به عنوان منابع، و توسعه این قاره، که از سال ۱۸۶۷ در کنفرانس برلین، در میان اروپائیان تقسیم شده بود، با هدف جایگزینی چین به عنوان کارخانه جهان، و تبدیل آفریقا به مزرعه جهان وجود دارد.
این کارشناس اقتصادی یادآور شد: در این میان، ایران در صورت رفع موانعی که در مقابل دولت یازدهم قرار گرفته است، با ورود سریع به بازار گاز هند و سپس چین، می تواند سهم خود را از بازار پر مصرف و رو به رشد شرق افزایش و در رقابت با روسیه پیروز باشد. امری که اثرات مثبت آن فقط اقتصادی نخواهد بود و بلکه می تواند توازن قوا در جهان را از انحصارات و منازعات دو قطبی و ناامنی حاصله، به تعامل جهانی تبدیل کند که این مهم رشد و توسعه همه کشورهای جهان در سایه امنیت منابع و انرژی تضمین خواهد کرد.