عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار:
توان اقتصادی کارگران در برابر افزایش نرخ نان شکننده است
«از دولت انتظار میرفت که یا از افزایش بهای نان جلوگیری کند و یا زمینه لازم را برای بازنگری دستمزدهای گروههای آسیب پذیر فراهم کند / توان اقتصادی اقشار کم درآمد در برابر افزایش کالای ضروری مانند بسیار نان شکننده است.»
یک فعال صنفی کارگری گفت: افزایش بهای نان نشان داد که دولت در اجرای فاز دوم هدفمندی یارانهها دهکهای پایین جامعه را فراموش کرده است.
«حمید نجف» عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار با اعلام این مطلب به ایلنا گفت: در روزهای اخیر بهای نان حداقل تا ۳۰ درصد افزایش یافته است بدون آنکه حتی یک ریال به دستمزد کارگران و یا یارانه پرداختی دولت اضافه شود.
وی یادآور شد: زمانی که دولت گذشته قصد حذف پرداخت یارانههای کالاهای اساسی را داشت در پاسخ به منتقدان عنوان میکرد که از محل آزاد سازی هزینه کالاهای اساسی هم بصورت ماهیانه مبالغی را تحت عنوان یارانه به حساب خانوادههای کم درامد پرداخت خواهد کند و هم به تولید کنندگان، یارنه حمایت از تولید بدهد.
وی افزود: طبق وعده دولت قرار بود این مبلغ به نسبت قیمت روز کالاهای اساسی افزایش یابد، چنانچه حتی زمانی صحبت از این بود که یارانههای ۴۵ هزار تومانی افراد کم درآمد تا حدود ۷۵ هزار تومان افزایش یابد؛ با این حال نه ریالی بر قیمت یارانهها افزوده شد و نه پولی بابت یارانه به کارخانهها تعلق گرفت.
به باور این فعال کارگری، اگر چه به دلیل مشکلات اقتصادی برای دولت یازدهم تصمیم گیری در خصوص سیاستهای پرداخت یارانه امری به غایت دشوار است اما واقعیت این است که توان اقتصادی اقشار کم درآمد در برابر افزایش کالای ضروری مانند نان بسیار شکننده است.
نجف ادامه داد: از این بابت حداقل از دولت انتظار میرفت که یا از افزایش بهای نان جلوگیری کند و یا زمینه بازنگری دستمزدهای گروههای آسیب پذیر را فراهم کند.
با باور این مقام صنفیبا توجه اینکه از سال ۹۱ تاکنون حتی یک ریال به دستمزد کارگران نانوا اضافه نشده است دولت باید قبل از هر اقدامی دیگری نسبت به بازبینی دستمزد کارگران نانوا اقدام کند.
نجف افزود: با این همه در یک سال گذشته بیشترین سیاست دولت بر ایجاد جریانهای مردمی برای انصراف از دریافت یارانه متمرکز بوده است و در عمل چارهای برای تقویبت مالی دهکهای پایین جامعه اندیشیده نشده است.
به اعتقاد این عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار، از آنجا که به دلیل تنوع اقتصادی گروههای اجتماعی، «مردم» مفهومی کلی و کلان است، دولت تنها میتواند بخشی از مردم را متقاعد کند که از دریافت یارانه اتصراف دهند اما در عمل باز هم بخشی از مردم که به لحاظ اقتصادی پایگاه شکنندهای دارند و همچنان به عنوان یارانه بگیر باقی میمانند.