یک فعال حوزه صنایع دستی:
باید فرهنگ تولید بدون کارخانه در اقتصاد کشور نهادینه شود
اگرچه برندها بخشی از دارایی نامحسوس بنگاهها هستند، اما باید متوجه باشیم که از بنگاهها آسیبپذیرتر هستند
احسان محمدی (طراح و فعال حوزه صنایع دستی) در نشستی با اصحاب رسانه، با اشاره به چالشهایی که امروز بازار داخلی و تجارت خارجی کشور گرفتار آنهاست، افزود: رکود طولانی مدت به تنهایی عاملان قدرتمندی برای زمینگیر کردن اقتصاد یک کشور است و افزوده شدن تبعات منفی اتفاقاتی چون تحریمهای خصمانه و شیوع ویروس کرونا، شرایط را سختتر میکند.
وی گفت: تجمیع و برآیند آثار موارد مذکور موجب کند یا متوقف شدن حرکت چرخ بسیاری از صنایع میشود و بیشک بنگاههای کوچک و متوسط در رتبه نخست آسیبپدیری از این شرایط قرار دارند.
محمدی در مقایسه اجمالی وضعیت برندهای کوچک یا نوپا با بنگاههای کوچک و متوسط، توضیحداد: اگرچه برندها بخشی از دارایی نامحسوس بنگاهها هستند، اما باید متوجه باشیم که از بنگاهها آسیبپذیرتر هستند و احیای آنها سختتر و چه بسا غیرممکن باشد.
وی ادامهداد: بنگاههای آسیب دیده، با تغییر شرایط و تزریق سرمایه و تامین مواد اولیه مجدد سرپا میشوند، اما اگر برندی آسیب ببیند برگرداندن آن امری بسیار سخت بوده و حتی ممکن است به نابودی بنگاه مالک آن برند منتهی شود.
این طراح و فعال حوزه صنایع دستی با بیان اینکه این تهدیدات حتی ممکن است برندهای بزرگ با گستره بازار بینالمللی را نیز متاثر سازد، تصریحکرد: شاید یکی از نام آشناترین برندهایی که پس اسیب دیدن همچنان احیا، نشده است برند نوکیا است که روزگاری برای تسخیر بازار گوشی تلفن همراه همه کشورهای جهان برنامه داشت اما امروز به برندی فراموش شده تبدیل شده است.
وی گفت: اگرچه در ایران برندسازی به صورت برنامهریزی سده و هدفمند، گزینهای جدید است، اما هستند برندهای کوچک و بزرگی که شهرتشان از مرزهای کشور فراتر رفته و با حمایت از آنها نباید اجازه دهیم، سرمایه و تلاشهای انجام شده نابود شود.
محمدی با تاکید بر اینکه در شرایط کنونی برندهای بزرگ نیز آسیبپذیر هستند، متذکرشد: در چنین شرایطی برای حمایت از برندها نباید نگاه بنگاهی داشته باشیم و باید به عنوان سرمایههای به انها توجه شود و برای حفظ و تقویت آنها نباید بنگاهها را تنها بگذاریم.
وی گفت: یکی از متداولترین راههای حمایت از برندها در شرایط کنونی، استفاده از استراتژی تولید بدون کارخانه است که علاوه براینکه به حفظ و توسعه برندها کمک میکند، میتواند بسیاری از واحدهای تولیدی را از خطر نابودی حفظ کند.
این طراح و فعال حوزه صنایع دستی در توضیح این روش با بیان اینکه هستند برندهای معتبری که مالک و خالق آنها یک واحد تولیدی نیست، افزود: در این روش واحدهای تولیدی کوچک به عنوان زیرمجموعههای شرکت صاحب برند و یراساس سفارش و استانداردهای آن مجموعه فعالیت کرده و محصولاتشان تحت عنوان بزند مذکور وارد بازار میکنند.
وی ادامه داد: آنچه مسلم است دولت نقش مهمی در حمایت از برندسازی دارد و علاوه بر حمایتهای مستقیم، باید در مواردی چون فراهم آوردن بسترهای لازم برای برندسازی نقشآفرینی کند، که یکی از مهمترین آنها ایحاد و اصلاح قوانین است که به طور مثال میتوان به خلاء قانون کپیرایت اشاره کرد که یکی از اصلیترین آفات در حوزه برندسازی است.
محمدی در پایان با بیان اینکه دولت در تعامل با فعالان اقتصادی باید الزامات برندسازی را فراهم کند، اظهارداشت: باید باور کنیم که در قرن بیست و یکم نمیتوانیم در حوزه اقتصاد جزیرهای عمل کنیم و اگر بخواهیم در برابر نوآوری و تکنولوژی ایستادگی کنیم، گویی با دست خومان اقتصاد کشور را به لبه پرتگاه سقوط هدایت کردهایم.