بهرام شکوری مطرح کرد:
شب میخوابند و صبح بخشنامه صادر میکنند/ فضای گفتوگو بین بخشخصوصی و تصمیمگیران اقتصادی وجود ندارد
نایب رییس خانه معدن ایران گفت: برای چندمین بار در چند ماه اخیر شب میخوابند و صبح بدون مشورت با تشکل یا بخشخصوصی بخشنامه را صادر میکنند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، بهرام شکوری در همایش ملی تشکلهای اقتصادی، راهبران توسعه درباره خواسته اصلی تشکلها گفت: خواسته ما این است که دیده شویم، نه روی کاغذ بلکه بهصورت عملی.
وی متذکر شد: قانون رفع موانع تولید و بهبود کسب و کار که توسط مجلس و دولت تصویب شده متاسفانه بهطور کامل اجرا نمیشود. در این قانون تصریح شده که قبل از صدور هر بخشنامهای نظر تشکل مربوطه اخذ شود اما این موضوع اجرا نمیشود.
رییس انجمن تولید کنندگان مس ایران ادامه داد: بهطور مثال چندی پیش معاونت معدنی وزارتصمت بخشنامهای صادر کرده که صادرات کنستانتره مس بخصوص تولیدات معادن کوچک ممنوع است. شاید این تصمیم برای کشور خوب باشد اما ترامپ میخواهد تحریم کند سهماه مهلت میدهد اما برای چندمین بار در چند ماه اخیر شب میخوابند و صبح بدون مشورت با تشکل یا بخشخصوصی بخشنامه را صادر میکنند. در حالی که برخی فعالان این حوزه قرارداد صادرات دارند یا کشتی اجاره کردند و بابت این تصمیمات یکشبه باید هزینههای میلیونی پرداخت کنند.
شکوری با انتقاد از سهمیهبندی در تولیدات معدنی کشور گفت: ما سالانه 100 هزار تن مس صادر میکنیم و معلوم نیست بر چه اساسی هنوز قانون سهمیهبندی وجود دارد. تشکلها میتوانند بازار را تنظیم کنند و نگذارند خلاءای بوجود آید به شرطیکه اختیارات و مدیریت به آنها داده شود و در قبال آن از آنها مسوولیت بخواهند.
نایب رییس خانه معدن ایران افزود: در فلزاتی مثل روی و آلومینیوم هم ما همین مشکل را داریم. گلهمندی اتاق بازرگانی و فعالان این است که مجلس یا دولت برای یک طرح ساعتها و ماهها کار کارشناسی انجام میدهد اما در نهایت که همه تصمیمات گرفته شد طرح یا برنامه را برای ما ارسال میکنند و مهلت یکهفتهای میدهند تا نظر خود را بیان کنیم که در عمل ما هیچ کاری نمیتوانیم انجام دهیم.
وی خاطرنشان کرد: در مجلس نیز همین مشکل هست. وقتی یک طرح به صحن علنی مجلس میآید ما متوجه میشویم که فلان مساله مطرح شده و بعضا با حرفهای پوپولیستی آن را در صحن تصویب میکنند و ما فرصت هیچ اظهارنظری نداریم. در صورتی که اگر در کمیسیونهای مربوطه حضور داشتیم، میتوانستیم جلوی آن را بگیریم یا حتیالامکان آن را تضعیف کنیم.
شکوری در پایان گفت: فضای گفتوگو در کشور وجود ندارد. اگر این فضا بین بخشخصوصی، تشکلها و تصمیمگیران اقتصادی باشد شاید بتوان برخی مشکلات کشور را حل کرد.