یک کارشناس بانکی مطرح کرد:
کاهش نسبت تسهیلات به سپرده به معنی کاهش سهم تسهیلات در خلق سپرده است
یک کارشناس بانکی اظهار داشت:کاهش نسبت تسهیلات به سپرده در ایران به معنی کاهش "سهم" تسهیلات در خلق سپرده است و مهر تاییدی بر کاهش روند تسهیلات دهی بانکها است.
به گزارش ایلنا، گزارش بانک مرکزی از وضع کل مانده سپردهها و تسهیلات ریالی و ارزی بانکها و مؤسسات اعتباری در پایان اسفند سال ۱۳۹۷، حاکی از آن است که مانده کل سپردهها بالغ بر هزار میلیارد ریال شده است که نسبت به پایان سال قبل معادل ۴۲۰۹.۳ هزار میلیارد ریال یعنی ۲۵.۶ درصد، افزایش نشان میدهد.
مانده کل تسهیلات بیش از ۱۵۰۹۰.۲ هزار میلیارد ریال بوده است که نسبت به پایان سال ۹۶، رقم ۲۵۰۳.۱ هزار میلیارد ریال (به میزان ۱۹.۹ درصد) افزایش نشان میدهد.نسبت تسهیلات به سپردهها بعد از کسر سپرده قانونی ۸۱.۳ درصد بود که نسبت به پایان سال ۹۶ به میزان ۴.۱ واحد درصد کاهش نشان میدهد.
عباس دادجوی توکلی در مورد اهمیت نسبت تسهیلات به سپرده گفت: نسبت تسهیلات به سپرده به عنوان شاخصی برای میزان واسطهگری مالی بانکها است. و نشان دهنده این است که بانکها، چه درصدی از سپردهها را به شکل تسهیلات به مشتریان اختصاص دادهاند. این نسبت با چنین تعریفی در سالهای اخیر در نظام بانکی کشور روند کاهشی داشته و چنین استدلال میشود که بانکها، سپردهها را کمتر به شکل وام در اختیار متقاضیان قرار دادهاند.
وی ادامه داد: اما با توجه به نظریۀ "خلق پول از بانکداری" که معتقد است بانکها خالق پول هستند و نه واسط آن، این مصارف پول (تسهیلات ، سرمایه گذاری و .. ) است که موجب خلق سپرده میشود. براساس دیدگاه نظام بانکی مدرن امروز، بدون جذب سپردۀ قبلی بیش از پول منتشره از طرف بانک مرکزی که در بانک سپرده میشود خلق پول نموده و در برخی اوقات پا را فراتر نهاده و وامدهی یا خلق سپرده از هیچ را بدون تامین ذخایر پیشینی توسعه میدهند.
دادجوی توکلی تصریح کرد: به نوعی میتوان گفت تعریف حقیقی و دقیق این شاخص، عکس تعریف قبلی است، وام دهی خود منبع خلق سپرده است. کاهش نسبت تسهیلات به سپرده در ایران به معنی کاهش "سهم" تسهیلات در خلق سپرده است و مهر تاییدی بر کاهش روند تسهیلات دهی بانکها است. خلق پول یا سپرده همگام با کاهش تسهیلاتدهی بانکها ، از طریق عامل دیگری با عنوان پرداخت سود سپرده افزایش یافته است.