تحریم پتروشیمی؛ ژست سیاسی آمریکا/ بازار اجازه حاکمیت قوانین یکجانبه را نمی‌دهد

عبدالحسین بیات در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره اعلام تحریم پتروشیمی ایران از سوی ایالات متحده اظهار داشت: دوره قبل، تحریم‌ها از سوی سازمان ملل بود و کشورهای عضو این سازمان احساس تعهد می‌کردند  که پایبند به مفاد تحریم باشند، اکنون تحریم داخلی خود آمریکا و قانون این کشور است که به صورت یکجانبه در سطح بین الملل عمل می‌کند.

وی افزود: به نظر می‌رسد با توجه به ماهیت کلی صنعت پتروشیمی، خصوصا در حوزه تولید و بازرگانی، این صنعت قابل تحریم نیست و نمی‌تواند اثر فلج کننده داشته باشد. دور قبل تحریم هم در فاصله سال‌های 89 تا 92 نیز  به صورت روتین تولید، بازرگانی و همچنین توسعه ادامه داشت وهیچ یک از  بازارهای هدف از دست نرفت گرچه تحریم زحمت و هزینه بیشتری نسبت به شرایط عادی دارد اما بازدارنده نیست.

مدیر عامل اسبق شرکت ملی صنایع پتروشیمی گفت: خوشبختانه در صنعت پتروشیمی تجارب بی اثر و یا کم اثرکردن تحریم‌ها زیاد است. نکته مهم اینکه صنعت پتروشیمی در اختیار بخش خصوصی و عمومی غیر دولتی است و خیلی مقید به چارچوب‌های دست و پاگیر نیست و به دلیل اینکه دستش بازتر است قدرت عمل بیشتری دارد.

وی یادآور شد: عمده نیاز صنعت پتروشیمی برای تولید مواد اولیه داخل است، کما اینکه رهبری تاکید داشتند به سمتی حرکت کنیم که کلیه مواد اولیه و مواد خام قابل تولید از جمله صنعت نفت در داخل فرآورش، تبدیل و ارزش افزوده اقتصادی نصیب کشور شود و محصولات ارزش یافته صادر شود.

بیات خاطرنشان کرد: نکته قابل ملاحظه اینکه در حال حاضر تقاضای محصولات پتروشیمی نسبت به تولید بالاتر است و نکته مهم بعدی اینکه صنعت پتروشیمی همانند نفت نیست که کشورهایی مثل عربستان و امارات ادعا کنند می‌توانند جای خالی محصولات ایران را پر کنند. بنابراین بازار نمی‌تواند قبول کند قوانین یکجانبه آمریکا حاکم بر سرنوشت آنها باشد.

وی تاکید کرد: مجموعه اینها نشان می‌دهد تحریم‌های فعلی بیشتر ژست سیاسی، تبلیغاتی، روانی و احساسی است و بار عملی و موثر برای ایجاد فشار ندارد.