خبرگزاری کار ایران

ایلنا بررسی کرد؛

آیا شرکت‌های داخلی توان توسعه فاز 11 پارس جنوبی را دارند؟

آیا شرکت‌های داخلی توان توسعه فاز 11 پارس جنوبی را دارند؟
کد خبر : ۷۶۷۷۵۷

مدیر عامل نفت و گاز پارس گفت: سکوهایی که تاکنون در پارس جنوبی ساخته شده هر کدام فقط 2500 تن وزن داشته‌اند، تا به امروز سکویی با وزن 20 هزار تن نساخته‌ایم، کسی که کار نکرده چگونه می‌خواهد تغییر ایجاد کند، کسی باید اولین توسعه را انجام دهد که قبلا رفرنسی داشته باشد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، فاز 11 پارس جنوبی به عنوان تنها فاز باقی‌مانده میدان گازی پارس جنوبی، تیر ماه سال 96 به عنوان نخستین قرارداد در قالب آی.پی.سی به کنسرسیومی از شرکت ایرانی پتروپارس، توتال از فرانسه و سی.ان.پی.سی چین واگذار شد. فازی مهم به این لحاظ که تمام فازهای اطراف آن مدت‌هاست در حال تولیدند، در طرف قطر شرکت اکسون آمریکا مشغول به کار  و مدت 10 سال است که بهره برداری از آن صورت می‌گیرد، فشار مخزن هم در حال کاهش است، بنابراین این پروژه 4.8 میلیارد دلاری در صدر اولویت وزارت نفت برای توسعه قرار داده شد و احداث ایستگاه تقویت فشار برای جلوگیری از افت مخزن و الگو شدن برای دیگر فازها در دستور کار قرار گرفت که به گفته مشکین فام مدیر عامل نفت و گاز پارس وزن آن 20 هزار تن است و تاکنون شرکت‌های ایرانی تجربه‌ای در این زمینه نداشته‌اند.  

طبق زمان بندی اعلام شده، توتال کار خود را آغاز کرد و حدود 90 میلیون دلار هم در این پروژه هزینه کرد. اما با آمدن دونالد ترامپ به کاخ سفید اوضاع دگرگون شد، توتال ایران را ترک کرد و سی.ان.پی.سی چین هم که قرار بود اپراتوری را بعهده بگیرد از بیم تحریم‌های آمریکا تعلل کرد، اکنون برخی شرکت‌های داخلی اعلام کرده‌اند که امکان توسعه این فاز را دارند، سعید محمد فرمانده قرارگاه خاتم در نشست خبری نمایشگاه نفت امسال اعلام کرد:" ما می‌توانیم پروژه را کاملا داخلی سازی کنیم، با ارتباطی که با خارج از کشور می‌گیریم تکنولوژی مورد نیاز را وارد کنیم و نیازهای پروژه را در راه توسعه برطرف کنیم". بدون تردید شرکت‌های ایرانی مثل پتروپارس، مپنا و قرارگاه خاتم فعالیت‌های زیادی در توسعه فازهای پارس جنوبی داشته‌اند، اما مهم در این فاز  احداث سکوی تقویت فشار به دلیل افت فشار مخزن است که شرکت‌های ایرانی تاکنون تجربه‌ای در این خصوص نداشته‌اند.

محمد مشکین‌فام در این باره به ایلنا گفت: ایستگاه تقویت فشار مورد نیاز در فاز 11 یک سکوی 20 هزار تنی است. سکوهایی که تاکنون  در پارس جنوبی ساخته شده هر کدام فقط 2500 تن وزن داشته‌اند، تا به امروز سکویی با این وزن نساخته‌ایم، در درجه اول باید یاردهای داخلی تقویت و نحوه ساخت، حمل و نصب سازه‌ها را بدانیم.

وی افزود: شناورهایی که در حال حاضر برای نصب سکو استفاده می‌شود 5 هزار تن است برای 20 هزار تن باید ماژولار شود. تاکنون حتی در خاورمیانه چنین سکویی نداشته‌ایم. فقط چند سکو در دنیا وجود دارد که در استرالیا و جاهای دیگر ساخته شده و توتال در آنها رفرنس داشته است، شرکت‌های داخلی مثل پتروپارس یا قرارگاه خاتم مدیریت عمومی پیمان انجام می‌دهند و کارگاه ندارند.

مدیر عامل شرکت نفت و گاز پارس تصریح کرد: شرکت صدرا در قرارگاه سکوهایی با وزن 2500 تن برای پارس جنوبی ساخته وقتی وزن بالا برود باید در طراحی و ساخت تغییراتی داشته باشیم.

وی خاطرنشان کرد: بحث دیگر اینکه قرار بود این سکو برای فاز 11 اجرا و در بقیه فازها الگو قرار بگیرد، طی 5 یا 6 سال آینده در بقیه فازهای پارس جنوبی افت فشار در دریا خواهیم داشت، باید سکوهای تقویت فشار نصب شود که بتوانیم فشاری را که می‌خواهیم در خشکی داشته باشیم، تامین کنیم. در نتیجه کار کوچکی نیست، ما حدود 20 سکوی دیگر با این تناژ نیاز داریم، برای اولین بار باید کار با دقت انجام شود که بتوانیم برای بقیه فازها الگوبرداری کنیم.

مشکین فام درباره تکنولوژی ساخت این نوع سکو اظهار داشت: طراحی این تکنولوژی با یک شرکت فرانسوی است که با توتال کار می‌کرد و بعد ساخت است که در یاردهای مختلف دنیا شبیه آن ساخته شده، ما باید تکنولوژی را به داخل وارد کنیم. با توجه به اینکه توتال با شرکت‌های بین المللی زیادی کار کرده و خودش شبیه آن را ساخته انتظار داشتیم این تکنولوژی متنقل شود.

وی ادامه داد: اولین کاری که توتال کرد این بود که سه شرکت تاسیسات دریایی در خرمشهر، ایزوایکو در بندرعباس و صدرا در بوشهر را بازدید و به ما اعلام کرد چه تغییراتی باید در یاردها اعمال کنند، شرکتی می‌تواند این کار را انجام دهد که قبلا در این زمینه سابقه داشته باشد، انتظار ما این بود یک بار زیر نظر توتال این کار را در ایران انجام دهیم و بعد مثل بقیه کارهای پارس جنوبی در بقیه فازها کپی پِیست کنیم.

مدیر عامل شرکت نفت و گاز پارس یادآور شد: قرارگاه تا بحال این کار را انجام نداده و برایش متصور نیست که چه چیزی را باید تغییر دهد، کسی که کار نکرده چگونه می‌خواهد تغییر ایجاد کند، کسی باید اولین توسعه را انجام دهد که قبلا رفرنسی داشته باشد.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز