کشورهای دیگر از محدویت صادراتی ما سوء استفاده می‌کنند/ بازارهای‌مان را به دلیل تحریم‌ها نمی‌توانیم حفظ کنیم/ دستگاه کلاله کار برداشت را تسهیل می‌کند

غلامرضا میری نائب رئیس شورای ملی زعفران در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در خصوص میزان تولید زعفران در کشور اظهار کرد: طبق آماری که ما از کشاورزان داریم امسال حدود 380 تا 400 تن تولید زعفران در کشور داشتیم که نسبت به سال گذشته حداقل 10 درصد افزایش تولید داشتیم.

وی افزود: تا پایان آبان ماه حدود 170 تن صادرات زعفران داشتیم که از این میزان 152 تن متعلق به خراسان رضوی است و در مجموع 240 میلیون دلار برای کشور ارزآوری داشته که نسبت به سال گذشته 40 درصد از لحاظ وزنی و 46 درصد از نظر ارز دلاری افزایش داشته است.

نائب رئیس شورای ملی زعفران با اشاره به قاچاق پیاز زعفران از کشور اذعان داشت: ما نمی‌توانیم جلوی کشورهایی را که کشت زعفران انجام می‌دهند، بگیریم. بسیاری از کشورها می‌دانند که زعفران بازار صادراتی دارد و با توجه به محدودیت‌هایی که ما برای صادرات داریم از این فرصت سوءاستفاده می‌کنند و اقدام به کشت، تولید و حضور در بازارهایی می‌کنند که ما به سختی آنها را به دست آورده‌ایم و ما به خاطر تحریم نمی‌توانیم بازارهایمان را حفظ کنیم.

وی افزود: قاچاق پیاز زعفران از خرداد ماه شروع می‌شود و تا آبان ادامه می‌یابد. البته کشور هلند هم این پیاز را تولید می‌کند و در اختیار کشاورزان دیگر کشورها قرار می‌دهد اما پیاز هلندی بسیار قیمت بالایی دارد و مقرون به صرفه نیست. تاجایی که پیاز زعفران موجود در افغانستان را دیده‌ام پیاز ایرانی‌ است و به هلند مربوط نیست بلکه توسط قاچاق‌چیان داخلی به افغانستان ارسال شده است.

میری در رابطه با قیمت زعفران خاطرنشان کرد: قیمت زعفران ایران در بازارهای هدف از 700 دلار تا 1400 دلار است و در داخل از 6میلیون و 500 هزار تومان تا 11میلیون و 500 هزار تومان قیمت‌گذاری شده است. برای تولیدکننده و صادرکننده ثبات در بازار از اهمیت بیشتری نسبت به میزان قیمت برخوردار است اما ما ثباتی در بازار نداریم و نگران گرانی‌ها و ارزانی‌های ناگهانی هستیم. تولیدکننده یک سال تلاش می‌کند اما زمانی که محصول به بار می‌نشیند نمی‌داند با چه قیمتی آن را باید بفروشد و به چه کسی باید بفروشد.

وی افزود: ما نیاز به یک زیرساخت و سازوکار داریم که بگوید زعفران تولیدی کشاورز به این قیمت خریداری می‌شود و به کشاورز هم بگویند قیمت زعفران این است و اگر در بازار صادر کننده و یا دلال از این قیمت کمتر خواست نفروشد.

میری تصریح کرد: در مقابل هم یک صادرکننده زمانی می‌تواند با آرامش در بازارهای جهانی حضور پیدا کند که از قیمت محصول خود اطمینان داشته باشد و ثبات در قیمت داشته باشیم اما متاسفانه چنین ثباتی وجود ندارد.

نائب رئیس شورای ملی زعفران با اشاره به مشکل افزایش سطح زیر کشت زعفران عنوان کرد: با توجه به انبوه تولید زعفران که به 20 تا 30 هکتار رسیده است در فصل برداشت زعفران نیروی انسانی لازم را برای برداشت نداریم و تخصص لازم را ندارند. در ضمن نرخ‌هایی که کارگران می‌گیرند هم مقرون به‌صرفه نیست. برای هرکیلو زعفران خشک یک میلیون و 500 هزار تومان هزینه جداسازی پرداخت می‌شود که برای تولیدکنندگان به‌صرفه نیست.

وی با اشاره به دستگاه جداسازی کلاله تشریح کرد: ما اگر بتوانیم برای کشاورزان دستگاه جداسازی کلاله را تامین کنیم کشاورز دغدغه خراب شدن گل زعفران را ندارد. گل زعفران بیش از 48 ساعت ماندگار نیست و از بین می‌رود بنابراین در صورت استفاده از این دستگاه هم مشکل خراب شدن گل مرتفع می‌شود و هم هزینه تولید کاهش پیدا خواهد کرد.

میری با اشاره به این نکته که توزیع زعفران در بورس کالا تاکنون برای تولیدکنندگان منفعت نداشته است، تصریح کرد: تاکنون این توزیع به ضرر کشاورزان بوده است. سال گذشته زعفران کشاورزان را 4 میلیون و 200 هزار تومان و 5 میلیون و 400 هزار تومان خریداری کردند و حدود 8 میلیون تومان فروختند و از سود آن به کشاورزان هیچ چیزی ندادند ضمن اینکه زعفران را با دیرکرد سه ماهه خریداری کردند اما حدود 6 ماه طول کشید تا طلب کشاورزان را پرداخت کنند. زعفرانی را که 5 میلیون و 4200 هزار تومان از کشاورز خریداری کردند با قیمت 15 میلیون تومان در بورس به فروش رساندند اما کشاورز در آن سهمی نداشت.