نایب رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری:
نهادهای موازی هزینه‌های سنگینی را به بودجه کشور تحمیل می‌کنند/ منابع کشور به جای هزینه برای توسعه صرف امور جاری نهادها می‌شود
نایب رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری گفت: برخی از نهادهایی که در مقطع خاصی بنا به ضرورت بعد از انقلاب تشکیل شده است، هزینه‌های سنگینی را به بودجه کشور تحمیل می‌کنند و شاید بعد از واکاوی و در حقیقت یک آسیب‌شناسی مجدد ضرورتی برای حفظ این تعداد از سازمان‌ها با توجه به هزینه‌های سنگین‌شان وجود نداشته باشد.
علیرضا حیدری (نایب رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره حذف نهادهای موازی در کشور گفت: بعد از انقلاب بنا به مقتضیات زمانی و مکانی بالاجبار ضرورت داشت یک سری نهادها در درون کشور ایجاد شود. این نهادها در همه حوزه‌ها مانند اقتصادی، آموزشی و ... ایجاد شد. این امر باعث شد، برای تفکیک هر نهاد، ساختار اداری و تشکیلاتی طراحی کنیم و هزینه‌های مرتبط با آن را نیز پرداخت کنیم.
وی ادامه داد: ادامه این شرایط باعث شده تا به جای اینکه منابع در جایگاه مناسب و واقعی خود یعنی توسعه و رشد هزینه شود، صرف امور جاری نهادها و سازمان‌ها شود. معتقدم بعد از گذشته ۴ دهه از انقلاب کشور به جایگاهی رسیده است که تثبیت در بسیاری از سازمان‌ها و حوزه‌ها اتفاق افتاده و باید واکاوی مجددی در خصوص همه نهادهایی که بنا به ضرورت در یک مقطع خاصی شکل گرفته، صورت گیرد.
این فعال کارگری خاطرنشان کرد: بعضا برخی از این نهادهای که در مقطع خاصی بنا به ضرورت تشکیل شده است، هزینه‌های سنگینی را به بودجه کشور تحمیل می‌کنند و شاید بعد از واکاوی و در حقیقت یک آسیب‌شناسی مجدد ضرورتی برای حفظ این تعداد از سازمان‌ها با توجه به هزینه‌های سنگین‌شان وجود نداشته باشد. فراموش نکنیم که برخی از این نهادها اساسا به گونه‌ای هستند که وظایف‌شان در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرد و نه تنها کمکی به جامعه نمی‌کنند، بلکه اثر منفی هم برجای می‌گذارند و این امر می‌تواند نهایت بدبینی را در جامعه ایجاد کند.
حیدری با بیان اینکه ادبیات آقای جهانگیری در خصوص نهادهای موازی یک ادبیات جدید است، خاطرنشان کرد: اگر افرادی که دلسوز نظام و به فکر بهینه مصرف کردن منابع کشور هستند به پای کار بیایند و اصلاحاتی را انجام دهند، شاید به این جا برسیم که بخش قابل توجهی از بودجه کل کشور را به سمت رشد و توسعه کشور سوق دهیم و فشاری را که از این بابت بر روی دولت است و عملا از وظایف اصلی خود به دلیل عدم توانایی مالی بازمانده، کم کنیم.
وی با اشاره به بودجه وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت تصریح کرد: بیش از ۹۵ درصد بودجه آموزش و پرورش صرف هزینه‌های جاری این وزارتخانه مانند حقوق کارکنان می‌شود و به دلیل عدم بودجه مناسب عملا از خیلی اقدامات مناسب در حوزه آموزش و پرورش باز می‌مانیم. در حوزه وزارت بهداشت نیز به همین‌گونه است. فراموش نکنیم که سلامتی جامعه می‌تواند تاثیر بسزایی در رشد اقتصادی جامعه داشته باشد. خودخواهانه است که بودجه کشور صرف سازمان‌هایی می‌شود که اگر نگوییم رشد منفی ایجاد می‌کنند، رشد مثبت هم نتوانسته‌اند داشته باشند.
وی ادامه داد: عموما حذف یا کاهش نهادها با مقاومت روبرو می‌شود و هزینه‌بر است، اما به هر حال اگر قرار باشد، این اتفاق در کشور رخ دهد، نیازمند اراده‌های بزرگی است. حتی کاهش ظرفیت این نهادها و محدودیت‌هایی که برای آنها ایجاد می‌شود با مقاومت‌هایی روبرو خواهد شد، اما حاکمیت باید تصمیم بگیرد در یک جایی این اقدام را شروع کند و هر چقدر این اقدام دیر انجام شود، منابع کشور و منابع ملی بی‌هدف هزینه خواهد شد.
او افزود: وقتی صحبت از نهاد می‌کنیم یک سری وظایف بر این نهاد وارد است، اگر به اینجا برسیم که حذف این نهاد هزینه‌ای برای جامعه نخواهد داشت و عملا در برآیندها هیچ تاثیر منفی ندارد، طبیعتا باید این اقدام انجام شود. به نظر می‌رسد، این اقدام کار سختی نیست و می‌توان آن را انجام داد. همان افرادی که تفکر ایجاد این نهادها را فراهم کردند، همان‌ها نیز می‌توانند درباره بازبینی ضرورت یا عدم ضرورت این نهادها فکر کنند.
