توسعه بر روی زمین رخ میدهد، نه در اتاقهای سازمان برنامه/ بودجه بخش فرهنگ، مشکلات زیادی دارد
استاد اقتصاد دانشگاه علامه ادامه داد: مهمترین شاخصه برنامه ششم تکیه بر گذشته است و اصلا وضعیت فعلی در نظر گرفته نشده است در برنامه ریزی ما فقط بروکراتها و تکنوکراتها وجود دارند و هرگز به مردم مراجعه نشده است
به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، بایزید مردوخی در همایش بررسی برنامه ششم توسعه که در دانشکده اقتصاد علامه برگزار شد در خصوص برنامه ششم گفت: آنچه مشخص است این برنامه هیچ وجهی ندارد که بتوان به آن اعتماد و اطمینان کرد.
استاد اقتصاد دانشگاه علامه ادامه داد: مهمترین شاخصه برنامه ششم تکیه بر گذشته است و اصلا وضعیت فعلی در نظر گرفته نشده است در برنامه ریزی ما فقط بوروکراتها و تکنوکراتها وجود دارند و هرگز به مردم مراجعه نشده است. آقایان میتوانستند حداقل از 31 استان کشور اولویتها را درخواست کنند و آنها را به ترتیب اهمیت در برنامه قرار دهند.
وی ادامه داد: توسعه کشور باید مکان و محل و بر روی زمین رخ بدهد نه در اتاقهای سازمان برنامه. پس بهتر است این روش برنامهریزی را که سالهاست انجام میدهیم، تغییر کند. ما در این برنامه با پدیدهای به اسم تسخیر روبرو هستیم.
مردوخی با اشاره به بحران مالی آمریکا گفت: پیش از بحران 5 شرکت بزرگ آمریکایی در یکی از ساختمانهای سازمان امنیت آمریکا به مدت 50 دقیقه جلسه گذاشتند و در این جلسه قسمت عمدهای از قوانین تجاری را حذف کردند. بعد از آن بود که بحران مالی آمریکا شروع شد و سپس بحران اروپا به وجود آمد. در واقع آمریکا اسیر پدیده تسخیر توسط شرکتهای بزرگ شد.
وی ادامه داد: شاید در کشور ما این کارشناسان باشند که به صورت بوروکراتیک افکار خود را پیاده میکنند یا شاید بخش خصوصی و بنگاههای خاص باشد که به دنبال پیاده کردن استراتژی خود هستند که شواهدی مبنی بر این ادعا وجود دارد. اگر برنامههای قبلی حتی به نیمه نرسید به سبب پایین بودن کیفیت دستگاههای اجرایی بود. شاید مدیریت تغییر یکی از راهحلهای مشکلات امروز باشد. ما ابتدا باید این مدیریت را ایجاد کنیم و پس از آن به سراغ نوشتن برنامه برویم.
این اقتصاددان با اشاره به مشکلات فرهنگی کشور گفت: ما در بخش بودجه فرهنگی مشکلات زیادی داریم. دولت موظف است هر دو سال یک بار ارتقای فضائل اخلاقی را گزارش کنند اما معلوم نیست شاخص و ترازوی این فضایل اخلاقی چیست؟ این وظیفه شورای اجتماعی کشور است که این شاخصها را معین کند نه کارشناسان سازمان برنامه.