بیشترین آمار مبتلایان به تب کریمه کنگو در مناطق شرقی کشور/ افزایش تعداد مبتلابان در فصل گرما
معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماری های دامی سازمان دامپزشکی کشور اعلام کرد، از آنجائی که بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو «CCHF» در فصول گرم سال با رشد و تکثیر کنه ها افزایش می یابد، دامداران با رعایت کامل ضوابط بهداشتی و اصول حفاظت فردی، نسبت به سم پاشی جایگاه و بدن دام های خود اقدام کنند.
به گزارش ایلنا به نقل از سازمان دامپزشکی کشور، کریم امیری افزود: عامل این بیماری ویروسی بوده و مقاومت این ویروس در برابر حرارت کم است و در دمای 56 درجه سلسیوس به مدت 30 دقیقه از بین میرود؛ بنابراین پختن گوشت و یا پاستوریزه کردن شیر باعث از بین رفتن ویروس میشود، این ویروس به محیط های اسیدی حساس بوده و سریع از بین می رود.
وی گفت: با توجه به این که در کشتارگاه های صنعتی لاشه دام به مدت حداقل 24 ساعت دردمای 2 تا 8 درجه سانتی گراد نگهداری میشود و پس از این مدت لاشه حالت اسیدی پیدا می کند، وجود ویروس در این لاشه ها غیر ممکن است.
امیری گفت: عملیات سمپاشی بدن و جایگاه دام به طور صرف به منظور حذف ناقلان عامل بیماری در کانون های گزارش شده موارد انسانی ، جهت پیشگیری از بیماری در انسان و در راستای همکاری های بین بخشی توسط دامپزشکی برنامه ریزی و به اجرا گذاشته می شود.
وی ادامه داد: اما در کنار برنامه ریزی هدفمند سمپاشی، بکارگیری روش های نوین مبارزه بیولوژیک با ناقلان، آموزش و ترویج در روستاهای واقع در مناطق پرخطر و بخصوص در کانون های بیماری انسانی و اطلاع رسانی به مردم از طریق رسانه های ملی و محلی، باید مد نظر قرار گیرد.
معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماری های دامی تصریح کرد: با توجه به اینکه درصد مرگ و میر مبتلایان در مناطق آلوده در سال های اخیر کاهش معنی داری داشته است، می توان ادعا کرد اقدام های پیشگیرانه در خصوص شناسایی بموقع و درمان مناسب و سریع موارد انسانی بسیار موثر بوده و کاهش موارد انسانی در مقایسه با سال 1391 و سالهای قبل از آن ، مبین نقش آموزش و اقدامات دامپزشکی در کانونهای گزارش شده است.
امیری افزود: لازم است نسبت به ساماندهی کشتارگاه های دام از طریق احداث و راه اندازی کشتارگاه های صنعتی مجهز به پیش سرد کن و به موازات آن جلوگیری از فعالیت کشتارگاه های سنتی اقدام کرد.
این مقام مسئول یادآور شد: این بیماری نخستین بار در سال 1944 میلادی در شبه جزیره کریمه Crimea و در سال 1969 در کنگو Congo گزارش شد و در سال 1970 میلادی در ایران مورد شناسایی قرار گرفت و تاکنون در اکثر استان های کشور موارد قطعی انسانی تب کریمه کنگو گزارش شده که بیشترین موارد در استان سیستان و بلوچستان است. میزان مرگ و میر در بین مبتلایان متغیر بوده و از نظر افراد در معرض خطر نیز قصابان، دامداران و کارگران کشتارگاه ها بطور معناداری بیشترین موارد بیماری را بخود اختصاص داده اند.
وی افزود: همچین بررسی های انجام شده با توجه به گزارش بیشترین موارد بیماری در استانهای مرز شرقی نشان می دهد درصد بالایی از مبتلایان به افراد غیر ایرانی مقیم ایران مربوط است.
به گفته وی، لازم به ذکر است این بیماری یکی از بیماری های خطرناک و با درصد کشندگی بالا (بین 9 تا 50 درصد) در انسان است که علاوه بر انتقال مستقیم از انسان به انسان، به طور معمول توسط کنه ها ویروس عامل این بیماری قابل انتقال به انسان و دام است.
وی اضافه کرد: مخزن ویروس در طبیعت کنهها و پس از آن گاو، گوسفند، بز و خرگوش ها هستند و این ویروس از طریق تماس مستقیم با خون یا ترشحات فرد بیمار و لاشه حیوان آلوده (انتقال به قصابها و سلاخها) به فرد سالم انتقال مییابد.
وی اظهارداشت: بیماری تب کریمه کنگو بیشتر در مناطق صحرایی آفریقا، اروپای شرقی، خاور میانه، عراق، هند، افغانستان، پاکستان، ایران و غرب چین گزارش شده است و بیشتر در بین کارکنان بیمارستان ها و اشخاصی که با دام سر وکار دارند مشاهده میشود.
وی با بیان اینکه بیماری در فصول گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریور (زمان رشد و تکثیر کنهها) بیشتر شایع است گفت: بدیهی است در مناسبت های خاص که در آنها کشتار خارج از سیستم کشتارگاهی افزایش می یابد، موارد قطعی بیماری در انسان افزایش قابل توجهی دارد.
بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در حیوانات اهلی هیچ گونه علایم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان در ذبح حیوان آلوده و یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده (به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان در صورتیکه دام در مرحله ویرمیک باشد)وجود دارد. همچنین تماس با خون و بافت بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها شود، باعث انتقال بیماری میشود.