سهم دلواپسان از ریاضت اقتصادی چقدر بود؟
نگاهی به رقم بودجه نهادها و ارگانهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی که در اختیار دلواپسان است نشان میدهد، این نهادها و ارگانها خود کمترین سهم را از ریاضت ملی داشتهاند و علیرغم تحریمهای فزاینده در سالهای اخیر، بودجه این نهادها از رشد قابل توجه و گاه چند صد درصدی برخوردار بوده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، این روزها برخی دلوپسان ایرانی در حالی همسو با دلواپسان منطقهای ( عربستان و اسراییل ) و دلواپسان آمریکایی (محافظهکاران) به مخالفت و کارشکنی در مذاکرات مشغولند و از ضرورت تحمل مشکلات اقتصادی توسط مردم دم میزنند که توجه به نکات زیر ضروری به نظر میرسد:
-نگاهی به رقم بودجه نهادها و ارگانهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی که در اختیار دلواپسان است نشان میدهد، این نهادها و ارگانها خود کمترین سهم را از ریاضت ملی داشتهاند و علیرغم تحریمهای فزاینده در سالهای اخیر، بودجه این نهادها از رشد قابل توجه و گاه چند صد درصدی برخوردار بوده است.
سند بودجه سال 1390 و سالهای پس از آن نشان میدهد علیرغم محقق نشدن بودجه عمرانی، بودجه این قبیل نهادها به طور کامل پرداخت شده است و علیرغم محدودیت در بودجههای رفاهی، عمرانی، آموزشی و بهداشتی، بودجه این نهادها مانند شرایط قبل از تحریم، به رشد صعودی خود ادامه داده است. هواداران عدم توافق و گرسنگی کشیدن ملت باید به این پرسش پاسخ دهند که سهم خودشان از این ریاضت ملی چیست و این شعار چه نمودی در بودجه ارگانهای تحت امرشان داشته است؟
در این خصوص چندی پیش صادق زیباکلام اظهار داشت: "برخی نهادها جمعا حدود 6000 هزار میلیارد تومان بودجه دریافت میکنند. این در حالی است که بودجه سازمان حفاظت از محیط زیست تنها 174 میلیارد تومان است."
- این دلواپسان در حالی بر بی اهمیت بودن لغو تحریمها تاکید دارند که با توجه به اتفاقات رخ داده در هشت سال دولت گذشته بعید نیست از فردای توافق هستهای در صف نخست سهمخواهی از منابع مالی آزاد شده، بایستند که خالی شدن صندوق ذخیره ارزی در دوران اوج درآمدهای نفتی در دولت احمدینژاد میتواند تا حدودی شاهد این ادعا باشد.
به یقین تکرار همان اقدامات بعد از لغو تحریمها و پس از آزاد شدن منابع مالی بلوکه شده، بخش بزرگی از اثرات لغو تحریمها را از میان خواهد برد.حال باید منتظر ماند و دید آیا دلواپسانی که امروز توافق هسته ای را با دست پس میزنند در فردای لغو تحریمها، منابع آزاد شده را با پا پیش خواهند کشید و چون گوشت قربانی میان خود قسمت خواهند کرد؟