هدف‌گذاری برنامه ششم توسعه؛ بازدهی بخش صنعت و بهبود نرخ بازده سرمایه‌گذاری

جمشید پژویان، در گفت‌وگو با ایلنا، در خصوص بررسی الزامات هدف‌گذاری‌های تدوین برنامه ششم توسعه گفت: از یک جهت می‌توان گفت که هدف گذاری برنامه ششم توسعه باید در راستای اهداف برنامه‌های گذشته باشد، چراکه ما نتوانستیم به اهداف برنامه‌های توسعه در ادوار گذشته و حال دست یابیم.

این اقتصاددان با اشاره به اینکه دلیل اصلی دست نیافتن به برنامه‌های توسعه در کشور نحوه برنامه‌ریزی غلط است، گفت: روش برنامه‌ریزی‌های ما کماکان به شیوه سنتی تهیه و تدوین می‌شود و حتی کشور هندوستان هم که تا حدودی وضعیت مشابه ما را داشته و در این سطح قرار دارد، نزدیک به ۲۰ سال است که دیگر به این صورت برنامه‌ریزی نمی‌کند، به همین دلیل هم است که در حال حاضر رشد اقتصادی مناسبی را تجربه می‌کند.

این استاد اقتصاد دانشگاه گفت: مشکل برنامه‌ریزان ما ادوار مختلف به این شکل بوده است که بدون مشخص کردن نقشه راه و سیاست‌گذاری‌های مناسب، سعی در هدف‌گذاری و مشخص کردن مقصد دارند، در نتیجه پارامترهای وارد شده در برنامه همواره بدون نقشه راه وارد تدوین می‌شوند، در نتیجه ما به هیچ‌کدام از سیاست‌های مشخص شده و مورد نظر دست نیافتیم.

پژویان با اشاره به اینکه باید نحوه برنامه‌ریزیمان را تغییر یابد، گفت: باید به یکسری از استراتژی‌ها نگاه کرده و با مجموعه‌ای از سیاست‌های منسجم که توانایی اصلاح ساختار اقتصادی ما را دارد، به سمت دست‌یابی به رشد اقتصادی مطلوب و پایدار حرکت کنیم.

وی تصریح کرد: اقتصاد ما مشکلات ساختاری دارد و نیازمند یکسری از برنامه‌ریزی‌های ساختاری در چارچوب مبانی خرد اقتصاد بوده تا بتواند بهره‌وری را افزایش و به تبع آن سطح کارایی صنایع و تولیدات را بهبود بخشد.

این اقتصاددان عنوان کرد: سیاست‌ها مورد نظر باید در مسیری قرار گیرد تا باعث افزایش بازدهی بخش صنعت، اصلاح نسبی قیمت‌ها و بهبود وضعیت نرخ بازده سرمایه‌گذاری شود، تا بتواند اهداف یاد شده را در بخش‌های مختلف به هم نزدیک کند.

وی در ادامه افزود: دستیابی به هرکدام از این موارد، نیازمند سیاست‌گذاری‌های مشخصی بوده و باید توانایی هم‌افزایی و نزدیک کردن این اهداف را داشته باشد، تا بتوانیم به وسیله آن ساختار اقتصادی کشور را اصلاح کنیم.

این استاد اقتصاد دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: هنگامی که بتوانیم اقتصاد کشور را اصلاح کنیم، می‌توانیم به استراتژی‌های مورد نظر دست یابیم. در غیر این صورت اگر بخواهیم به‌‌ همان شکل سابق برنامه‌ریزی‌های خود را ادامه دهیم، برنامه نوشته شده را باید به سیاق ۵۰ سال گذشته به صورت کتاب درآورده و در کتاب‌خانه نگهداری کنیم.